Rozdział II
Koronacja
Art. 6.
Koronacja rozpoczyna pontyfikat nowego Patriarchy.
Art. 7.
1. Patriarcha wybiera Mistrza Ceremonii, który go koronuje.
2. Mistrz Ceremonii musi mieć swięcenia kapłańskie.
Art. 8.
1. Władców, jeżeli wynika tak z umowy międzynarodowej lub z postanowienia tego władcy, koronuje prymas tego państwa.
2. Patriarcha może koronować władców z trzech powodów:
a) na prośbę władcy, za zgodą Patriarchy,
b) jeżeli prymas, lub żaden duchowny tego państwa, nie będzie w stanie koronować władcy,
c) jeżeli państwo nie posiada prymasa i duchownych.
Art. 9.
Jeżeli państwo posiada ustalony ceremoniał koronacyjny, należy połączyć świecki i kanoniczny ceremoniał.
Art. 10.
1. Ceremoniał koronacyjny Patriarchy jest przedstawiony w załączniku 2.
2. Ceremoniał koronacyjny władców jest przedstwiony w załączniku 3.
ZAŁˇCZNIK 2
Mistrz Ceremonii:
"W całej Rotri rozbrzmiały dzwony. Do Bazyliki św. Augustyna zbliża się długi korowód. Na czele maszeruje dumna Gwardia Apostolska, za nią idą duchowni aż w końcu ukazuje się złota lektyka a w niej Patriarcha Rotrii. Lud wita Patriarchę Rotrii. Lektyka wraz z Jego Świątobliwością, duchowni i zagraniczni dygnitarze przekracza bramy Bazyliki. Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza gdzie znajduje się tron patriarszy. Za lektyką podążają duchowni niosący świece i kadziła oraz symbol władzy triregnum (tiarę). Patriarcha zasiada na tronie i całuje złoty ewangeliarz. Podchodzą duchowni niosący triregnum. Mistrz Ceremonii podaje Patriarsze ceremonialny Ewangeliarz. Patriarcha kładzie prawą rękę na Ewangeliarzu a lewą unosi w geście pokoju."
Patriarcha:
"Ja, (imię Patriarchy), przysięgam nie zmieniać niczego z przekazanej mi tradycji ani niczego, co było przede mną strzeżone przez mych miłych Bogu poprzedników, ani nie naruszać, ani nie zmieniać, ani nie zezwalać na jakiekolwiek zmiany. Przeciwnie: z gorącym umiłowaniem, jako jej Tradycji uczeń i dziedzic, przysięgam że czcią zachować przekazane mi dobro, ze wszystkich moich sił i całą moją mocą. Tak mi dopomóż Boże. Amen."
Mistrz Ceremonii zakłada Patriarsze Paliusz, po czym Patriarcha wypowiada dalsza część przysięgi.
"Przysięgam Bogu Wszechmogącemu i Zbawicielowi Jezusowi Chrystusowi, że zachowam wszystko, co zostało objawione poprzez Chrystusa i Jego Następców i co zostało zdefiniowane i ogłoszone w pierwszym rzędzie przez sobory oraz moich poprzedników."
Mistrz Ceremonii przypina Paliusz złotymi spinkami po czym Patriarcha wypowiada dalszą część przysięgi.
"Zachowam bez najmniejszej straty dyscyplinę i ryt Kościoła. Usunę z Kościoła każdego, kto ośmieliłby się działać przeciwko tej przysiędze, czy byłbym to ja sam, czy ktokolwiek inny. Tak mi dopomóż Boże. Amen."
Koronacja triregnum.
Mistrz Ceremonii:
"Do tronu Patriarszego zbliża się procesja z tiarą." Mistrz Ceremonii podnosząc tiarę wypowiada słowa:
"Ja cię koronuję Sługo Boży (imię Patriarchy) tym triregnum. Niechaj te trzy korony symbolizują Twą mądrość, sprawiedliwość oraz władzę. In Nomine Patri et Filii et Spiritus Sancti. Amen."
Duchowni podchodzą, klękają i składają przysięgę na wierność Patriarsze.
Duchowni:
"Ja, tytuł Kościelny (kardynał, arcybiskup, biskup, proboszcz, wikary, siostra) (imię i nazwisko) przysięgam wierność i dozgonne posłuszeństwo oraz że będę bronił(a) wiary św. Kościoła Powszechnego. Tak mi dopomóż Boże w Trójcy Jedyny. Amen."
Mistrz Ceremonii:
"Koronacja dobiega końca. Patriarcha wraz z duchownymi udaje się na balkon pałacowy skąd błogosławi wszystkich wiernych."
Patriarcha błogosławi wiernych.
ZAŁˇCZNIK 3
Narrator:
"Orszak monarszy zbliża się do Prymasa."
Prymas:
"(imię władcy) - jako wierzący w Chrystusa gotów będziesz ślubować, tarczę Kościoła nosić, bronić sprawiedliwości, być (nazwa państwa) dobroczyńcą , opiekunem wdów i sierot oraz będziesz wierny narodowi?"
Monarcha:
"Volo (będę)."
Prymas namaszcza władcę.
Prymas:
"Namaszczam cię na (tytuł) w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego."
Monarcha:
"Amen."
Władca nakłada rękawiczki oraz pierścień, bierze berło do prawej, a jabłko do lewej ręki. Prymas czyta fragment Ewangelii św. Jana "J 19:10-11" Rozmowa Piłata z Jezusem.
Prymas:
"4 Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i powiedział im: "Oto wyprowadzam Go wam tu na zewnątrz, abyście się przekonali, że żadnej w Nim winy nie znajduję". 5 I wyszedł Jezus na zewnątrz, mając na sobie cierniową koronę i purpurową szatę. Wtedy rzekł im: "Oto ten Człowiek". 6 Gdy Go arcykapłani i strażnicy zobaczyli, zaczęli wrzeszczeć słowami: "Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!" Rzekł im Piłat: "Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, bo ja w Nim winy nie znajduję". 7 Judejczycy mu odpowiedzieli: "My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, bo robi z siebie Syna Bożego". 8 Gdy te słowa Piłat usłyszał, jeszcze większe poczuł obawy. 9 Wszedł zatem znowu do pretorium i zapytał Jezusa: "Skąd Ty jesteś?" Jezus jednak nie udzielił mu odpowiedzi. 10 Piłat zatem mu rzekł: "Nie odpowiesz mi? Czy nie wiesz, że mam władzę zwolnić Cię i mam władzę Ciebie ukrzyżować?" 11 Jezus mu odrzekł: "Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, kto mnie tobie wydał". Oto słowo Boże."
Wierni:
"Bogu niech będą dzięki. Amen."
Monarcha klęka, a Prymas wkłada mu koronę na głowę.
Prymas:
"(imię monarchy) czy przyjmujesz tą koronę?"
Monarcha:
"Fiat, fiat, fiat! (Niech tak będzie)"
Prymas:
"(imię monarchy) pamiętaj, że władza twa pochodzi od Boga i od Boga jest Ci dana. Ja Cię koronuję na (tytuł i państwo) . In nomine Patri et Filii et Spiritus Sancti. Amen."
Monarcha:
"Amen."
Prymas nakłada koronę, następnie wszyscy śpiewają Te Deum, któremu towarzyszy wystrzał z dział i bicie w dzwony.
Czekam więc na propozycję poprawek.
