Wasze Cesarskie, Królewskie i Książęce Mości
Wasze Ekscelencje
Umiłowani Obywatele!
Słońce w swych ostatnich przebłyskach w dniu dzisiejszym mogło ujrzeć rzecz doniosłą: pierwszą prawdziwą koronację Patriarszą od czasów Piusa II. Rotryjczycy, niczym zbłąkane owieczki, powracają z krętych bezdroży fabularnych zabaw na ścieżkę prostą, wiodącą wprost ku wielkiemu renesansowi.
Zakończył się niedawno I Sobór Florencki. Przywrócił stary porządek tam, gdzie do niedawna panował chaos. Renesans, do którego się teraz mocniej odwołujemy, zawitał w progi Państwa Kościelnego.
Wierzymy głęboko, iż rozpoczyna się nowa era w historii Państwa Kościelnego Rotria. Wierzymy, że po ostatnich problemach i podziałach czeka nas już jeno jedność i dobrobyt. Nowi obywatele zasilili nasze szeregi. Nowe prawo powstaje w pracowniach naszych prawników. Nowe rozwiązania wprowadzane są z inicjatywy obywateli i urzędników. Nad tym wszystkim pieczę przyszło trzymać Nam, Patriarsze Państwa Kościelnego Rotria z woli grona Elektorów.
Pragniemy przysiąc, że dołożymy wszelkich starań, aby położone w nas zaufanie nie zostało zawiedzione. Przyrzekamy, że ze wszystkich sił będziemy pracować ku chwale Państwa Kościelnego i prastarego tronu Biskupów Rotrii. W tym wszystkim niechaj nam nie zabraknie wsparcia Was, Umiłowani Obywatele, oraz naszych Przyjaciół i Sojuszników z zagranicy.
Dziękuję Wam za przybycie, Najmilsi! Dziękuję i zapraszam do mych stołów: jedzcie, ucztujcie, świętujcie! Pragnę, aby dzień dzisiejszy przepełniony był tą radością, która od chwili wyboru wypełnia moje serce.
Dziękuję!
