Hmm... Bracie Drogi Umiłowany.

Ruchy wskrzeszające Protestantyzm nie powstawały bynajmniej w owych czasach same z niczego.
 Były one jak wiadomo, odpowiedzią na "błędy i wypaczenia" w tamtym okresie Kościół Powszechny   
  trawiące. Jednakże według mnie, poczynania ówczesnych możnych tego świata popierających   
   reformację, zarówno świeckich jak i duchownych, były zbyt radykalne i rewolucyjne, szkodliwe
    dla ogółu chrześcijan. 

Bowiem Bracie. Jeśli w małżeństwie, a w rodzinie właściwiej, źle dziać się nagle zacznie, brak 
 zrozumienia tam nastąpi, wzajemne relacje z przyjacielskich we wrogie się zmienią - czyż wtedy 
  receptą na to ma być w gniewie odejście, i innej po swojej myśli postępującej rodziny założenie? 
   Chyba raczej nie tędy droga, ja myślę...

A kontrreformacja? No cóż   Ekhm.. jakby to powiedzieć... Taka zła to ona chyba raczej nie była
 

Ja uważam iż jak jeden jest Chrystus, takowoż jeden powinen być Jego Kościół. A obecny stan
 rzeczy wytłumaczam jeno niedoskonałością ludzką, trochę wpływem Złego oczywiście, lecz
  myślę iż jest to margines.  Głównym tu winnym jest człowiek niestety i jego przypadłości,
   czyli pycha, samouwielbienie, poczucie wszechmądrości, brak pokory... Długo by tu
    wymieniać niestety...

Co oczywiście nie oznacza iż krytykuję tu jeno luteran, kalwinistów czy też inne denominacje
 chrześcijańskie. Ja mam tu na myśli wszystkich chrześcijan bez wyjątku...

Lecz jako Chrześcijanie - powinniśmy do tego dążyć przecie, nieprawdaż?

Da się. Za jakieś siedemdziesiąt lat (mniej więcej, optymistycznie patrząc )
 każdy z nas ma na to szansę Jeno warto się starać. Pan Jezus na każdego
  z nas patrzy, sobie kalkuluje i ocenia I ta ocena jest tysiąckrotnie bardziej
   ważniejsza od jakiejkolwiek oceny na tym świecie otrzymanej,
     warto o tym pamiętać...
 

W związku z owym tematem, zapragnąłem i ja wyrazić swoje skromne zdanie w tym temacie. Reformacje były jak najbardziej potrzebne, bo czy bez nich, bez owego wskazania drzazgi w oku kościoła i wbrew pozorom coraz bardziej odchodzącym od Boga jego sługom na ziemi takim jak księża, biskupi i inni jeszcze z większymi tytułami popadli w znakomitej większości w ogromną pychę (wiem nie powinienem oceniać tych wielkich czasami postaci kościoła katolickiego) i owe reformacje pomogły swoją postawą zwrócić uwagę na błędy kościoła, a dokładniej ludzi, którzy byli posłani aby szerzyć Królestwo Boże na ziemi, Ci ludzie zapominali o swoim powołaniu oddawali się polityce i intrygom, ktoś mógłby rzecz, że takie były czasy ale czyż ksiądz pomimo różnych czasów i epok, różnego postrzegania kościoła i Jezusa nie powinni obstawać przy prawdzie ? Więc moje zdanie jest jak najbardziej popierające sam pomysł i ideę reformacji, jak owe reformacje postępowały i w jaki rodzaj wiary wyewoluowały to już inna kwestia.