Wasza Cesarska i Królewska Mość, Wasze Królewskie Mości, Wasze Książęce Mości,
Wasze Wysokości, Wasze Ekscelencje!
Państwo Kościelne Rotria i Kościół Rotryjski obchodzą swój Wielki Jubileusz Pięciolecia. To już pięć lat! Pięć lat budowania obrazu realnego, renesansowego papiestwa. Pięć lat politycznej działalności, pięć lat realnej historii, tworzonej przez oddanych obywateli Państwa Kościelnego.
Nie każda mikronacja może się poszczycić takim stażem. Jeszcze mniej można wskazać takich mikronacji, które powstały po upadku… Zwykle likwidacja jest aktem ostatecznym, kończącym historię danego kraju. W naszym przypadku była jedynie iskrą zapalną, która wznieciła żar w sercach Rotryjczyków. Ta iskra wywołała wielki pożar renesansu, przez co Państwo Kościelne Rotria mogło się odrodzić.
Od początków I Rotrii mija dziś pięć lat! Któż marzył o tak wspaniałym osiągnięciu, kiedy trzy pomniejsze Kościoły łączyły się w jeden, by pod berłem Jego Świątobliwości Victora I utworzyć niezależne i suwerenne Państwo Kościelne. Od tamtych dni minęło pięć lat. W tym czasie na tronie w Apostolskim Mieście Rotria zasiadało wielu Patriarchów, niezmiennie i nieprzerwanie legitymujących swą władzę wolą grona szacownych elektorów – kardynałów, Książąt Kościoła. Victor I, Innocenty I, Pius I, Klemens I, Klemens II, Aleksander I, Sykstus I i II, Hadrian I, Pius II, Celestyn I, Leon I, Aleksander II, Ewaryst I, Innocenty III…
Wiele już za nami. Wiele się zdarzyło – ale jeszcze więcej jest PRZED nami. Nie można zadowolić się tym, co było. Państwo Kościelne miało lepsze i gorsze dni, ale tylko od nas zależy, jakie będą te, w które dziś wkraczamy. Wkraczamy w szósty rok istnienia – obyśmy mogli za rok znowu świętować!
By uczcić pięciolecie naszego istnienia, pragniemy dokonać aktu łaski. Nasi poprzednicy sięgali czasem po broń Biskupa Rotrii, jaką jest interdykt i ekskomunika, wyłączająca z grona członków Kościoła Rotryjskiego. Okazując dziś chrześcijańskie miłosierdzie, ogłaszamy zdjęcie wszelkich interdyktów i aktów ekskomuniki, oraz statusów persona non grata. Niechaj każdy otrzyma szansę odkupienia win.
Świętując dziś, nie zapominamy o naszych Przyjaciołach. Cieszy fakt, iż jest ich coraz więcej, a Państwo Kościelne Rotria ma zaszczyt być częścią trwałych sojuszy i dwustronnych paktów o bliskiej współpracy i przyjaźni. Dziękujemy zatem w pierwszej kolejności tym, którzy współpracują z nami najbliżej, tak więc państwom Konfederacji Łacińskiej, sygnatariuszom specjalnych traktatów o przyjaźni i tym, którzy dopiero zaczynają współpracę z nami, lecz rokuje ona niezwykle dobrze na przyszłość i tym, którzy podpisali z nami traktaty nawiązujące współpracę dyplomatyczną. Tak więc dziękujemy za wsparcie i uznanie Królestwu Nordii, Rzeczypospolitej Eskwilińskiej, Republice Francuskiej, Imperium Tyrencji, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Demokracji Surmeńskiej, Monarchii Austro-Węgier, Zjednoczonemu Królestwu Brytanii i Wielkich Dominiów, Księstwu Chambord, Królestwu Hasselandu, Królestwu Dreamlandu, Królestwu Scholandii, Federacji Al Rajn, Republice Trizondalu i Królestwu Skarlandu. Dziękujemy także tym, którzy wspierają nas w swoich sercach, nawet, jeśli nie znalazło to jeszcze odbicia we wzajemnych kontaktach. Mamy nadzieję, iż w gronie naszych sojuszników znajdzie się o wiele więcej mikronacji w przyszłym roku!
Kończąc, dziękujemy także naszym współpracownikom. Tym, którzy pamiętają jeszcze początki I Rotrii; tym, którzy przed nami zasiadali na tronie Patriarchy; i tym, którzy wiernie temu tronowi służyli i służą nadal. Nikogo nie pomijając, wszystkim serdeczne: dziękujemy, oraz przesyłamy Apostolskie Pozdrowienie. Apostolskim Pozdrowieniem,
/-/Aleksander III
Patriarcha i Biskup Rotrii, etc, etc.
