Chyba trochę przesadziliśmy Bracia. Wszyscy. Zobaczcie, co znalazłem na forum Chambord:

http://chambord.mojeforum.net/viewtopic.php?t=28

Trochę głupio mi się zrobiło jak to przeczytałem. Głupio i jednocześnie wstyd. Bowiem zdałem sobie sprawę z tego, jak wiele prawdy w tych gorzkich słowach się znajduje. Potraktowaliśmy to państwo z góry, trochę obcesowo, niegrzecznie, zupełnie nie w stylu dawnej Rotrii... Teraz, kiedy nasz kraj się umocnił, rozwinął skrzydła i stał się naprawdę dużą, aktywną mikronacją - wychodzić z nas zaczął grzech pychy, wywyższania się... Bardzo to jest niedobre, i do niczego dobrego nie prowadzi...

Siłą naszej ojczyzny od zawsze była łagodność, tolerancja i przyjacielski stosunek do innych, nawet bardzo młodych, czy też słabych i małych krajów, nikt nigdy nie był tutaj z tego powodu krytykowany, a już nie daj Boże wyśmiewany... Takim podejściem do nowych, tych właśnie "państw - braci młodszych", bardzo niedobrym podejściem, zaczynamy przypominać pewną bardzo dużą - właśnie pyszną swoją wielkością mikronację, gdzie takie praktyki są powszechnie tolerowane, a nawet stanowią pretekst do dobrej zabawy, i poużywania sobie. U nas powinno być zupełnie inaczej - inny jest fundament Rotrii, inne też powinny być wartości przez nas tu uskuteczniane. Naszym obowiązkiem jest pomóc, pochylić się, wyciągnąć do nich dłoń...

Straszny czas nastąpi, jak zaczniemy spoglądać na świat przez pryzmat naszej "wielkości" i "wspaniałości"... Będzie to początek końca naszego państwa, a już na pewno jego wartościowej i unikalnej idei...

Może więc warto zastanowić się nad sobą, posypać głowę popiołem, i powiedzieć właśnie mea culpa? Jeszcze nie jest na to za późno...

Coż, ciekawy przypadek. Nie rozumiem czegoś. Mikronacja upada kilka razy i kilka razy się odadza i liczy na ciągłe fanfary i entuzjazm. Żenada. Nieumiejętność przyjęcia konstruktywnej krytyki jest również szokująca. Chambord to niepoważna mikronacja, która oczekuje Bóg wie jakich honorów. Co nam po stosunkach dyplomatycznych z krajem, który za miesiąc lub dwa znowu upadnie. Poza tym, jak można zerwać stosunki, które wygasły waz z ostatnim upadkiem Chambord.

To nie jest kwestia pychy, lecz szacunku względem samych siebie. Czy jesteśmy na tyle zdesperowani, by prosić się o łaskę państw tak niepoważnych jak Ks. Chambord.

Ja również uważam tak, jak moi przedmówcy - Brat Wicekanclerz i książę Superfluum  .

Zacytuję tutaj klasyka. Nie nazywajmy Szambord perfumerią.

Nie widzę również podstaw do tego, żeby po wielokrotnych wzlotach i upadkach po raz enty wyciągać rękę i trwać w nihilizmie w stosunkach Chambord-Rotria. Życie jest brutalne.

Dobrze, Bracie  .
Będziemy przyglądać się sytuacji Kś. Chambord - bardzo pieczołowicie  . Po "okresie obserwacji" podejmiemy jakieś adekwatne decyzje  .

Ale tu, Bracie Franciszku, wcale nie chodzi o to nieszczęsne Chambord, lecz o takie szersze, ogólne podejście do sprawy. Nie możemy oczywiście podpisywać konkordatów na zawołanie, czy też czynić z Rotrii jakiejś cukierkowej oazy dla yoyo, lecz nie należy również przeginać w drugą stronę - radosne hejtowanie w sześć osób biednego emisariusza, który przybył do nas z gałązką oliwną w dłoni naprawdę, ale to naprawdę nam nie przystoi.

Odpowiadając zaś Aleksandrowi -

Powinno być Ks. Chambord, albowiem skracane słowo brzmi księstwo, a nie kśęstwo.

Hmm... Czytam te gazety, i czytam, i odkąd pamiętam - pisało się właśnie "kśęstwo"

Nie no, jesteście, dlaczegóż byście mieli nie być? No chyba że wolicie murgrabie. Ale to już nie do mnie z tym, jeno do Karoliny.