Ojcowie I Zwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów,
wezwani za pontyfikatu i z polecenia Jego Świątobliwości Aleksandra III, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
Sługom i Służebnicom Bożym, Braciom i Siostrom w Chrystusie,
wiernym i poddanym Kościoła Rotryjskiego,
ślą pasterskie błogosławieństwo.

ADHORTACJA POSTSYNODALNA
"Pro Ecclesiae bono"

My, Aleksander III, Sługa Sług Bożych, Patriarcha i Ojciec Kościoła Rotryjskiego, wspólnie z Naszymi Braćmi Biskupami,  Ojcami Synodalnymi, wydajemy niniejszy dokument, dla regulacji spraw poruszonych na obradach, a korzystając z mądrości  i ustaleń zebranych, normujemy niniejsze kwestie, będące od teraz wiążące dla państwa i Kościoła.

1. Miejsce w czasie.

Dla rozwiania wszelkich wątpliwości, ustala się raz na zawsze, by jako odwołanie historyczne i kulturowe przyjąć klimat XV -wiecznego renesansowego Państwa Kościelnego z całą rozmaitością zwyczajów i zachowań dla tamtych czasów pospolitych. Jednocześnie, przyjmujemy rozwój techniczny i naukę płynącą z dwudziestu jeden wieków pracy umysłu ludzkiego pod natchnieniem Bożym, od dnia narodzin Zbawiciela Pana, przez co stajemy się otwarci dla technicznych udogodnień, które wspomagają pracę v-duszpasterską Kościoła Rotryjskiego.

2. Wspólnoty zakonne.

By odpowiedzieć na chęć tworzenia wspólnot zakonnych wchodzących w skład wspólnoty Kościoła Rotryjskiego stwarza się możliwość założenia zgromadzenia zakonnego. Osoba odczuwająca misję życia zakonnego, ma prawo za pośrednictwem biskupa diecezjalnego przedłożyć Jego Świątobliwości formułę swojego zgromadzenia. Gdy Ten ją zaakceptuje, wówczas wspólnota może zacząć swoje działanie. Patriarcha winien wówczas opublikować formułę zakonną w Acta Apostolicae Sedis, po opatrzeniu jej swoim podpisem. Formuła powinna zawierać informacje o celu i zakresie, a także miejscu działania tworzonej wspólnoty, przepisach i zaleceniach dotyczących jej członków, a także zasad wybierania przeorów i generałów. Od woli Jego Świątobliwości zależne jest, czy wspólnoty podlegać mają biskupom diecezjalnym, czy też otrzymają niezależność i staną się prałaturą personalną Ojca Świętego. Prałatury personalne powinny mieć możliwość nadawania nominacji kapłańskich braciom zakonnym, na zasadach określonych formułą.


Niniejszy dokument, mocą złożonego przez Nas podpisu, zyskuję moc, przywileje i prawa Bulli Patriarszej. W imię Ojca, Syna, Ducha. Amen.

Dano w Rotrii, u św. Pawła, dnia XXIII miesiąca Ianuarius Roku Pańskiego MMXIII, w CCCXIX dniu naszego pontyfikatu,



/-/Sanctitas Vestra Alexander III
Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.