Ojcze Święty,
Bracia Kardynałowie,

Wielki jest ciężar odpowiedzialności za państwo, z którym wiąże się swoje życiowe drogi, choćby i wirtualne. Jak doskonale Wasza Świątobliwość wie, już na początku tego roku chciałem opuścić Rotrię, ale czując odpowiedzialność za pokładane we mnie nadzieje, postanowiłem pozostać i służyć swoją osobą, najlepiej jak potrafię. Pewne rzeczy się jednak zmieniły. Z przykrością muszę stwierdzić, iż w wielu sprawach się zawiodłem i nie pozwala mi to dalej pozostać w Rotrii.

Faktem jest iż wiele z mym ojcem dziś mówiliśmy o honorze. Skłoniło to nas obu do pewnych przemyśleń. Jestem członkiem Surmeńskiej Rodziny Królewskiej i muszę stać na straży jej majestatu, a przez to godności kraju i Narodu. Utwierdziłem się w słowach, które po wielokroć słyszałem - nie można dwóm Panom służyć. Choć przynosi mi to wiele goryczy, muszę jednak stwierdzić, iż to prawda.

Znam powody kreacji Arcybiskupa na kardynała i nie zgadzam się z nimi. Wiem, iż sprzeciw Kolegium niczego nie zmieni. Mogę jedynie ubolewać, że Ekscelencja Kent stał się obiektem gry politycznej.

Dotychczas uznawałem Rotrię za fantastyczny przejaw działań kulturowych i przykład chrześcijańskich wartości. Stojąc jednak u progu pontyfikatu Waszej Świątobliwości, jako elektor Państwa Kościelnego Rotria, stałem się świadkiem politycznej walki sępów, w której nie chcę uczestniczyć. Pozostaje mi jedynie wierzyć, że realne konklawe tak nie wygląda.

Wobec tego wszystkiego, nie mogę dłużej działać wbrew sobie. W zgodzie z moim sumieniem rezygnuję niniejszym z kapelusza kardynalskiego, wszelkich nominacji kapłańskich, tytułu księcia Modeny i hrabiego Regggio Emilia, ustępuję z pełnionych urzędów świeckich i duchownych w kraju i za granicą oraz zrzekam się obywatelstwa Państwa Kościelnego Rotria i dokonuję śladem mojego pradziadka Paulosa Petrosigosa aktu apostazji z Kościoła Rotryjskiego.

Mam nadzieję, że Dostojni Bracia zrozumieją decyzję moją i mojego ojca. W pamięci obejmował będę zawsze wszystkich przyjaciół ciepłymi wspomnieniami. Dom mój w Surmenii będzie stał zawsze otworem przed Rotryjczykami.

Szczęść Boże,
(-) Mihael Markosigos książę apo Zep

Wasza Świątobliwość

Po słowach, które padają z ust Waszej Świątobliwości znać, że to przemawia doświadczony, dobry człowiek. Cieszy mnie, że Patriarcha Państwa Kościelnego znajduje w swym sercu sympatię dla mnie i mego syna.

Dziękuję za wszystko Waszej Świątobliwości i Braciom Kardynałom, oraz wszystkim obywatelom Państwa Kościelnego.

Eminencje Kardynałowi!

Witamy Was ponownie w Pałacu Laterańskim. Jako, że w ostatnim czasie skład kolegium uległ znacznemu uszczupleniu postanowiliśmy wznowić obrady konsystorzu by do grona purpuratów przyjąć Czcigodnego Brata naszego Otto Kenta. Mamy nadzieję, że kreacja Eminencji Kenta zapoczątkuje nowy okres w historii kościoła jak i całego Państwa Kościelnego. Udało się oddalić groźbę radykalnych i reformatorskich wpływów jednego z naszych Braci, które były zagrożeniem dla szlachetnych i wiekowych tradycji Państwa Kościelnego. Mamy nadzieję, że nowy purpurat przez swą aktywność na rzecz kościoła przyczyni się do wzrostu siły i chwały Stolicy Apostolskiej. Mamy nadzieję, że obecny skład Kolegium będzie solidarny z Biskupem Rotrii tworzą podporę dla władzy patriarszej po wsze czasy. 

Apostolskim Pozdrowieniem,

/-/ Aleksander III

Chcę

Na początku chciałem podziękować Jego Świątobliwości. Za to wyróżnienie, za zaufanie. Mam nadzieję, że ten kryzys który dotknął naszą ojczyznę zostanie szybko zażegnany. Bóg zapłać Bracie Ferdynandzie za życzenia Bóg zapłać wszystkim za wszystko

Przedstawiam mój herb kardynalski: