Regula Fratrum Dominicanum

1. Zasadniczą przyczyną, dla której zgromadziliście się tu razem, jest to abyście wszyscy razem w Bogu wzrastali, wiarę w Ewangelię krzewili i byli podporą i drogowskazem dla biednych i błądzących.

2. Niech Waszym celem będzie dotrzeć swym głosem tam, gdzie głos innych nie dochodzi. Niech głos Wasz broni prawdy i Ewangelii, niech nie dopuszcza kłamstw i objawia fałsze. Zawsze pamiętajcie kim jesteście i nie wstydźcie się swego pochodzenia.

3. Bądźcie podporą dla wątpiących i nieświadomych, nauczajcie ich oraz prowadźcie przez kręte ścieżki życia.

4. Niech ubodzy znajdują w Was pomoc a Wasze działania niech przynoszą im ukojenie w trudach niedostatku.

5. Nie oceniajcie pochopnie i nie sądźcie bez przyczyny, bowiem miarą człowieka nie są szaty, które nosi czy ozdoby, które zakłada, a wiara i wiedza, którą praktykuje, pielęgnuje i prezentuje.

6. Nie bądźcie próżni a działanie Wasze niech cechuje wstrzemięźliwość i umiarkowanie. Odżegnujcie się od czynów dla samej władzy czy przywilejów. Ze zbytku rezygnujcie na rzecz tych, którzy bardziej go potrzebują.

7. Niech nie będzie okazały wasz ubiór, ani też nie starajcie się podobać ubiorem, lecz dobrym postępowaniem.

8. Kiedy gdzie idziecie, razem idźcie, a gdy tam przyjdziecie, razem pozostańcie.

9. W sposobie chodzenia, stania i we wszystkich ruchach waszych niech nie będzie nic takiego, co by mogło kogoś gorszyć, ale owszem to wszystko, co przystoi świętemu Waszemu powołaniu.

10. Kłótni żadnych nie prowadźcie, albo jak najszybciej ich zaprzestańcie, aby gniew nie przerodził się w nienawiść i ze źdźbła nie czynił belki, a dusza nie stała się zabójcą.

11. Kiedy zaś potrzeba karności zmusza Was do udzielania nagany podwładnym ostrymi słowami, to jeśli nawet czujecie, że przekroczyliście tu miarę, nie wymaga się od Was, byście ich prosili o przebaczenie, aby przez przesadną pokorę nie stracić autorytetu u tych, którzy mają być waszymi podwładnymi.

12. Przełożonemu bądźcie posłuszni jak własnemu ojcu, darząc go szacunkiem.

13. Do przełożonego więc należy przede wszystkim troska, aby były zachowane wszystkie te przepisy. Jeśliby coś nie zostało zachowane, nie powinien z niedbalstwa pomijać tego milczeniem, ale udzielić nagany i starć się, aby zostało to naprawione.

14. A zatem miejcie wzgląd nie tylko na siebie, ale także i na niego okazując mu większe posłuszeństwo, bo im wyższe stanowisko zajmuje między Wami, tym w większym znajduje się niebezpieczeństwie.