Umiłowani Bracia i Siostry!


Kilkanaście dni temu, będąc jeszcze kardynałem, ogłosiliśmy w Stolicy Apostolskiej okres sediswakancji. Jednakże już kilka godzin później okazało się, że z woli Dostojnego Grona Elektorów, ku zdumieniu większości - po raz kolejny dokonano elekcji kardynała z Domu Habsburskiego na Tron Pawłowy. Wówczas także postanowiliśmy, że jest to najwyższy czas na otwarcie nowej karty w historii Państwa Kościelnego.


Stolica Apostolska, przez ponad pięciolecie swojego istnienia, miała do czynienia z różnorakimi przemianami ustrojowymi. Uchwalano coraz to nowsze prawa, zmieniano formę ustroju naszej monarchii, a także modyfikowano dotychczas obowiązującą tradycję. Z opinii zaprzyjaźnionych nam Braci wiemy, że od naszej osoby wymaga się niejako twardej i stabilnej posługi apostolskiej, skierowanej ku obronie wartości naszej wirtualnej Ojczyzny, ale także ku uporządkowaniu spraw, które z pewnością odbiły się na wizerunku Państwa Kościelnego. Dlatego także z wielką pokorą przyjęliśmy powierzone nam brzemię, a także obiecaliśmy przed Najświętszym Sakramentem, że z całej naszej mocy doprowadzimy do zachowania blasku Stolicy Pawłowej, którym cieszyła się za panowania umiłowanych naszych poprzedników. Zapowiadamy przeto, że zainicjowana debata publiczna dotycząca formy Państwa Kościelnego jest apostolskim pytaniem skierowanym do Dzieci naszych z zapytaniem, jakich zmian chcieliby dokonać. Nie jest przeto tajemnicą, że największym z naszych oczekiwań wobec Was, Umiłowani Bracia i Siostry, jest Wasza aktywność, która stanie się fundamentem wszelkich działań. Dochodziły nas słuchy, jakoby szczegółowych zmian wymagał Rytuał Laterański, ustanowionych przez naszych poprzedników, a także Kodeks Prawa Kanonicznego. Dlatego zapowiadamy zwołanie kolejnego z Soborów, który zająć ma się wdrożeniem owych postulatów reformatorskich. Dodatkowo, pragniemy dokonać zmian w Ustawie Zasadniczej, analizując poprawność form dotychczasowych aktów prawnych z ich odzwierciedleniem w realnym, renesansowym Państwie Kościelnym. Dopuszczamy także możliwość rozpatrzenia wszelkich propozycji, których celem miałoby być doprowadzenie do wzrostu świetności Stolicy Apostolskiej.


Mamy nadzieję, że sześć miesięcy, które nam powierzono, będą aktywnymi miesiącami, poświęconymi pracy na rzecz wzrostu chwały naszego kraju. Planujemy zacieśnić i odrestaurować onegdaj istniejące trakty dyplomatyczne. Sami jednakże nie podołamy zadaniom, których wykonanie nam w zamysłach zawierzono. Przeto ogłaszamy magna tabula rasa wobec wszystkich, którzy swadę jakąkolwiek noszą. Wzywamy Was, Bracia i Siostry, do wzrostu Waszej aktywności, co w sądnej godzinie zostanie skutecznie nagrodzone. Kierujemy także słowa uznania i zapewnienia o braterskiej miłości Stolicy Pawłowej względem naszych przyjaciół z Monarchii Austro-Węgierskiej, Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Królestwa Surmenii, Królestwa Dreamlandu i wszystkich innych nacji, których - podobnie, jak naszym - cursus honorum stało się zacieśnienie łączących nas przyjaznych stosunków. Liczymy na Wasze wsparcie podczas naszego pontyfikatu, abyśmy razem szczycić się mogli osiągnięciami, które z pewnością odniesiemy.