Bulla
"E Pluribus Unum"
z późniejszymi zmianami

Sixtus, Episcopus Rotriae, Pontifex Maximus, Servum Servorum Dei etc., etc., etc.,
dilectus fratres et sororesin in Rotria, salutem et Apostolicam Benedictionem.

Art. 1.
Bullą niniejszą ustanawiamy podział administracyjny Kościoła, a także tworzymy doń władze terytorialne, podporządkowane Biskupowi Rotrii. 

Art. 2.
1. Najwyższym stopniem podziału administracyjnego Kościoła będą prowincje kościelne.
2. Na czele prowincji kościelnej stać będzie Prymas, powoływany z woli i przez Biskupa Rotrii.
3. Prowincję kościelną stanowić będzie terytorium państwa, z którym Stolica Apostolska podpisała konkordat.
4. Prowincja kościelna musi składać się przynajmniej z jednej diecezji lub innej utworzonej jednostki administracji kościelnej, zbliżonej swoim statusem.
5. W przypadku tworzenia diecezji na obszarze państwa, które o to wnioskuje, lecz nie posiada konkordatu, owa diecezja włączona będzie w skład Rotryjskiej Prowincji Kościelnej.
 
Art. 3.
1. Jeśli prowincja kościelna składa się z więcej niż jednej diecezji, jednej z nich nadaje się status archidiecezji. Dopuszcza się również możliwość nadania statusu archidiecezji jednostce administracyjnej szczególnie ważnej lub zasłużonej z punktu widzenia Biskupa Rotrii.
2. Na czele archidiecezji stać będzie arcybiskup.
3. O podniesieniu diecezji do rangi archidiecezji decyduje Patriarcha.
4. W przypadku, gdy w ramach prowincji kościelnej istnieje archidiecezja i diecezje, diecezje podporządkowane zostają zwierzchnictwu archidiecezji.
5. W przypadku, gdy w ramach prowincji kościelnej istnieje archidiecezja i diecezje, godność Prymasa przypisana jest z mocy prawa arcybiskupowi.
   
Art. 4.
1. Biskupi mogą być sufraganami jedynie wobec duchownego w randze arcybiskupa lub wyższej.
2. Wyjątkiem od ust. 1. jest Rotryjska Prowincja Kościelna, na której czele stoi Biskup Rotrii, a któremu mogą podlegać inni biskupi na terytorium Państwa Kościelnego Rotria oraz poza nim.
 
Art. 6.
1. O tworzeniu, likwidowaniu, podwyższaniu i obniżaniu rangi diecezji w ramach prowincji kościelnych decyduje jedynie Biskup Rotrii.
 
Art. 7.
1. Najniższą jednostką terytorialną Kościoła jest parafia.   
2. Parafie podlegają biskupowi, w diecezji którego są zlokalizowane. Wyjątkiem są parafie utworzone na terenie Rotryjskiej Prowincji Kościelnej, które w całości podlegają zwierzchnictwu jedynie Biskupa Rotrii.
3. Jeśli parafia zlokalizowana jest na terytorium podlegającym bezpośrednio arcybiskupowi, podlega temu arcybiskupowi.
4. Parafie tworzą i likwidują za zgodą Patriarchy arcybiskupi lub biskupi na terenach sobie bezpośrednio podległych.
5. Na czele parafii stoi duchowny w randze co najmniej prezbitera.

Art. 7a.
1. Ustanawia się możliwość utworzenia prałatury terytorialnej lub opactwa terytorialnego.   
2. Prałatura terytorialna lub opactwo terytorialne oznacza część Ludu Bożego w określonych granicach terytorium. Ze względu na szczególne warunki, piecza o ten lud zostaje powierzona przez Biskupa Rotrii prałatowi lub opatowi, który kieruje nim, na podobieństwo biskupa diecezjalnego, jako własny jego pasterz. W przypadku opactwa terytorialnego wymaga się przyporządkowania do zgromadzenia klasztornego.
3. Prałaturą terytorialną kierować może każdy duchowny Kościoła rotryjskiego.
4. Opactwem terytorialnym kierować może jedynie członek zgromadzenia klasztornego, posiadający władzę zwierzchnią nad okręgiem klasztornym, wynikającą ze stosownych przepisów wewnętrznych danego zgromadzenia.
5. Prałatury i opactwa terytorialne podlegają Biskupowi Rotrii i przez niego są tworzone.
a) Prałatów terytorialnych powołuje i odwołuje Biskup Rotrii wedle własnego uznania.
b) Opatów terytorialnych powołać może jedynie Biskup Rotrii z duchownych należących do zgromadzenia klasztornego, któremu w zarząd powierzono terytorium opactwa. Kandydata do godności opata terytorialnego prezentuje Patriarsze kompetentna władza zakonna. Powołanie następuje na wniosek władzy zakonnej, natomiast odwołanie opata terytorialnego wynika z inicjatywy własnej Biskupa Rotrii.
6. Ustanawia się zasadę, według której prałatury terytorialne tworzone będą na obszarach, w których nie ma żadnej zwierzchniej jednostki administracji kościelnej w postaci diecezji lub archidiecezji.
7. W przypadku opactw, jeśli tworzone są w obrębie określonej prałatury, diecezji lub archidiecezji - zarówno duchowni jak i Lud Boży należący do opactwa wyjęci zostają spod zwierzchności zarządcy danego terenu (tj. prałata, biskupa i arcybiskupa), jednakże powierza się owemu administratorowi rolę obserwatora życia danej jednostki zakonnej.

Art. 8.
1. W przypadku takiej prowincji kościelnej, w skład której weszły więcej niż jedna diecezja, dopuszcza się możliwość sprawowania funkcji biskupa ordynariusza przez jednego arcypasterza, będącego równocześnie arcybiskupem archidiecezji i biskupem diecezji przynależnych do tej archidiecezji.
2. Dopuszcza się możliwość istnienia diecezji „In persona episcopi”, w której jeden duchowny Kościoła rotryjskiego sprawować będzie zarząd nad więcej niż jedną diecezją, niekoniecznie podległą danej prowincji kościelnej. Wówczas ogłasza się unię personalną między danymi diecezjami, złączoną osobą biskupa diecezjalnego lub administratora apostolskiego. O takim stanie rzeczy decyduje Biskup Rotrii.
3. Zastosowanie ust. 2. niniejszego artykułu ma się również w przypadku prałatur i opactw terytorialnych. Wówczas dochodzi do tworzenia prałatur lub opactw na zasadzie „In persona pralati” lub „In persona opati”.

Art. 9.
1. Powierza się możliwość kontrolowania posługi zarządców terytorialnych członkom Kongregacji Świętego Oficjum, a także każdemu duchownemu, upoważnionemu do tego przez Biskupa Rotrii, nie będącemu związanym w jakikolwiek sposób z rewidowanym obszarem administracji kościelnej.
2. Osoby zajmujące się kontrolą prowincji kościelnych na polecenie Biskupa Rotrii posiadają status Legata Patriarszego, który podczas sprawowania swojej misji podlega wyłącznie władzy patriarszej.
3. Zarówno prałatury jak i opactwa terytorialne mogą być kontrolowane na tych samych zasadach, co diecezje i archidiecezje. Wówczas - na czas kontroli - tracą zastosowanie wszelkie przepisy, stojące w sprzeczności z misją pełnioną przez Legatów Patriarszych.

Art. 10.
1. Zatwierdza się istnienie Rotryjskiej Prowincji Kościelnej, obejmującej terytorium Państwa Kościelnego Rotria.
2. O włączeniu diecezji krajów niekonkordatowych  do Rotryjskiej Prowincji Kościelnej decyduje Biskup Rotrii wedle własnego uznania.
(brzmienie ustalone Bullą Pietati proxima z dnia 29 listopada 2013 r.)

Art. 11.
Zyskanie mocy prawnej powszechnie obowiązującej od chwili podpisania i ogłoszenia niniejszej bulli skutkuje całkowitym unieważnieniem Bulli „Super Universas” i wszelkich innych przepisów, regulujących kwestię administracji kościelnej, a stojących w sprzeczności z Bullą „E Pluribus Unum”.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die V mensis Maius, anno Domini bis millesimo tredecimo, Pontificatus Nostri primo.

/-/ Sanctitas Vestra Sixtus III
Pontifex Maximus et Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.