Wasza Cesarska i Królewska Mość,
Wasze Królewskie Mości i Wasze Wysokości,
Wasze Ekscelencje,
Umiłowani!


W dniu dzisiejszym, Stolica Apostolska przepełniona jest wielką radością. Równo bowiem sześć lat temu narodziła się pierwsza koncepcja utworzenia kraju, mającego odwzorowywać realne Państwo Kościelne w najciekawszym dla niego okresie. Najstarsi obywatele, ale także i mieszkańcy mikroświata wiedzą, jak mniej więcej przebiegał proces rozwoju naszej Ojczyzny – ci najwierniejsi towarzyszyli nam przy wszelkich wzlotach i upadkach, które cementowały naszą tradycję i kulturę. Wiele lat ciężkiej pracy sprawiło, że to właśnie teraz żyjemy w kraju, który jest rozpoznawalny, posiada własne, niebywałe obyczaje, a także aktywnie uczestniczy w kształtowaniu się polityki Kontynentu Wschodniego jak i całego polskiego świata wirtualnego. To właśnie dzisiaj każdy może być dumnym z tego, że jest Rotryjczykiem. Nie mniej, przez te sześć lat Państwo Kościelne przeżywało różne okresy – świetności, jak i skrajnego upadku. Śmiało jednakże możemy stwierdzić, że żaden de facto nie wywarł piętna, odczuwalnego do dzisiaj. Wszelkie reformy i działania z przeszłości sprawiły, że dzisiejsza Stolica Pawłowa jest miejscem o silnej tradycji, dobrze i sprawnie skonstruowanym prawie i aktywnych obywatelach, którzy dzień w dzień przyczyniają się do jej rozkwitu. Dlatego też najwyższy czas docenić trud wieloletniej lub wielomiesięcznej działalności i podziękować wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób się zaangażowali w działalność na rzecz Stolicy Apostolskiej.

Powierzoną nam władzą apostolską, gwoli podziękowania za dotychczasowy trud i wsparcie dla sprawy naszej Ojczyzny, wyróżniamy najważniejszych z gości i obywateli, raz jeszcze serdecznie dziękując i odznaczając:

1. Jego Cesarską i Królewską Mość Maksymiliana Teodora I, za wierną posługę i wsparcie w misji Kościoła, Wielką Kollaną Orderu Ducha Świętego.

2. Jego Królewską Mość Viktorjosa Paulosigosa, za wieloletnią działalność i miłość względem Stolicy Apostolskiej, Wielką Kollaną Orderu Ducha Świętego.

3. Jego Królewską Mość Karola Józefa Radziwiłła, za obronę chrześcijańskiego ducha narodów Polski i Litwy, Krzyżem Wielkim Orderu Apostolskiego Aleksandra III.

4 .Jego Ekscelencję Victorio Mortuusa, za przychylność sprawie Kościoła i wsparcie mądrą radą w sądnych godzinach, Krzyżem Wielkim Orderu Apostolskiego Aleksandra III.

5. Jego Eminencję Lorenzo Pietra kardynała de Medici, za wieloletnią służbę i wkład w rozwój Kościoła na przestrzeni lat, Wielką Kollaną Orderu Maryi Matki Kościoła.

6. Jego Ekscelencję Tommaso Domenico biskupa Mancini, za wieloletnią służbę i wierność Stolicy Apostolskiej, Orderem Maryi Matki Kościoła II klasy.

7. Monsignore Giovanniego Ganganelli, za wieloletnią służbę i zasłużenie na płaszczyźnie kultury, nominując do rangi Kawalera Orderu Apostolskiego Aleksandra III.

8. Umiłowanego Syna Pafnucego von Pyongyang, za wierną służbę i czas poświęcony rozwojowi Państwa Kościelnego, Orderem Maryi matki Kościoła II klasy.

9. Umiłowanego Syna Francesco Gonzagę, za wykazaną kreatywność i chęci do działania, nominując do rangi Komandora Orderu Apostolskiego Aleksandra III.


Ogłaszamy także Bullę Secunda Magna Charta Tituli Nobilitatis, która stosownym dokumentem zostanie przez nas potwierdzona. W owej to zapisujemy, co następuje:

1. O odwołaniu z urzędu księcia Modeny Jego Eminencji Cesare Francesco kardynała de Medici.

2. O przekazaniu Księstwa Ferrary w dziedziczne posiadanie rodowi Medyceuszów, ustanawiając Jego Eminencję Cesare Francesco kardynała de Medici dziedzicznym księciem namiestnikiem.

3. O odwołaniu z urzędu księcia Parmy naszej osoby.

4. O przekazaniu Księstwa Parmy w dziedziczne posiadanie rodowi Kent.

5. O przekazaniu Księstwa Mediolanu w dziedziczne posiadanie rodowi Habsburg-Lothringen Radziwiłł.

Wasza Świątobliwość,
Wasze Ekscelencje,
Szanowni Państwo,
 
Serdecznie pozdrawiam wszystkich przybyłych i dziękuję w imieniu Rządu JKM Marcina I Mikołaja  za zaproszenie do udziału w obchodach 6. rocznicy powstania Państwa Kościelnego Rotria.
Jak co roku, spotykają się Państwo tutaj, aby uczcić pamięć wydarzeń wynikających z połączenia Surmeńskiego Kościoła Chrześcijańskiego i Katolickiego Kościoła Tyrencji. Bohaterowie tamtych wydarzeń dali liczne dowody odwagi do realizacji swojej wizji Kościoła Rotrio - Chrześcijańskiego w czasach niesprzyjającej demografii.

Wydarzenia z 2007 roku zasługują na upamiętnienie nie tylko przez wzgląd na historię, ale i wagę dla świadomości wielu przyszłych mikronautów. Dlatego też, przy okazji obchodów rocznicowych, nie można zapominać w jakich czasach przyszło budowanie. Pałac Kwirynalski to dobre miejsce, by powrócić do tamtych czasów.
Pierwszy Patriarcha - jeden z Ojców Założycieli - Victor Surmun (późn. Victor I) już na samym początku pontyfikatu musiał stawić czoła konfliktowi z Monarchią Austro - Węgier. Trwający wówczas Sobór zezwolił duchownym rotryjskim na pełnienie funkcji publicznych. Odważna decyzja Soboru spotkała się z tak silnym odporem, że doszło do zerwania Konkordatu przez rząd Węgier JE Victorio Mortuusa. Stosunkowo szybko Rotria znajdowała się już w trudnym położeniu, gdzie walki na szczeblu dyplomatycznym mogłyby rozszerzyć się w zbrojną interwencję, do której na szczęście nie doszło. Decyzja, która miała wzbudzić w większości sercach olbrzymi entuzjazm i zapał do pracy stała się kością niezgody. Przed młodym Patriarchą rysował się duży problem, który trzeba było rozwiązać. Jednak, jak się wkrótce okazało, odpowiedzialność za państwo musiał powziąć nowy władca. Bez większej zwłoki Victor I abdykował. Zwołane Konklawe kardynałów wybrało Gregora Richarda von Kaisera na drugiego Biskupa Rotrii (późń. Innocenty I). Wybór kardynała z Austro - Węgier miał być nowym otwarciem w relacjach Rotria - Budapeszt. Czas panowania Innocentego I był okresem rozwoju młodego Kościoła. Nie był to jednak, jak się miało okazać, ostateczny kres zmagań.

Pierwsze miesiące były trudne. Oddać trzeba wielki szacunek wszystkim tym, którzy zapewnili Wam przetrwanie. Każda mikronacja ze swoim sposobem myślenia, ze swoim typem bytu, nowoczesności - musi istnieć. Bez tego dawno uczestników wielu społeczności w Mikroświecie po prostu by nie było.
Bywało różnie, ale cały czas walczyliście i pracowaliście jak mało kto aby nie zniknąć z mapy Mikroświata, i to razem złożyło się na sukces. I za to chciałbym Wam podziękować i za jedno, i za drugie, za ową wspominaną już dziś historię, ale także za zwycięskie walki te i najnowsze - znoszące zmiany V Soboru Laterańskiego.

Ważnym elementem pamięci historycznej państwa powinna być jej wspólnotowość. Dzisiejsze uroczystości są tego wymowną ilustracją. Chwała wszystkim narodowym Bohaterom!

Proszę przyjąć od Rządu Jego Królewskiej Mości Marcina I Mikołaja najlepsze życzenia wszelkiej pomyślności. Wszystkiego najlepszego!

/-/ Fabiola de Willibald
/-/ Kryspin van Buuren

Wasza Świątobliwość!
Wasze Ekscelencje!

W imieniu swoim, sekretarza do spraw polityki zagranicznej - pana van Scharfschuetze - i całego Państwa Trizondalskiego chciałbym złożyć na ręce Waszej Świątobliwości oraz wszystkich Rotrijczyków jak najszczersze i najserdeczniejsze życzenia z okazji tego wielkiego święta jakim jest VI Rocznica Powstania Stolicy Apostolskiej. Już kolejny rok w świecie wirtualnym istnieje jedno z najciekawszych państw Polina. Działają tutaj ludzie nie tylko bardzo wytrwali i sumienni, ale także kreatywni i otwarci na innych i im chciałbym życzyć nie tyle kolejnych 6 lat co całej dekady!

Państwo Trizondalskie przez długi czas swojej niepodległości utrzymywało przyjazne stosunki międzynarodowe z Państwem Kościelnym. W tym miejscu, w tym szczególnym dla wszystkich Rotrijczyków dniu chciałbym zadeklarować chęć odnowienia tychże stosunków,  powrócenia do realnej i aktywnej współpracy oraz swobodnej wymiany poglądów między naszymi państwami. Ufam, że już niedługo będziemy mogli spotkać się z Waszą Świątobliwością na trizondalskiej ziemi by omówić szczegóły współpracy między naszymi narodami.

Na koniec chciałbym podziękować bardzo za zaproszenie oraz jeszcze raz życzyć wszystkiego dobrego i dekady istnienia!

<na plac przed Pałacem Kwirynalskim zajeżdża biały Krokodyl; po chwili wysiada z niego postać I Księcia Solium ubrana w tradycyjny strój arystokraty solijskiego; po rozrzuceniu wśród gawiedzi czekoladowych monet wyciąga kartkę i zaczyna czytać>

Wasze Ekscelencje,
Dobrzy Ludzie,
I wy, chłopskie niebożęta, jeśliście się zgromadzili,

W sumie to nie wiemy zbyt wiele na wasz temat, bo podróże z Ciprofloksji do Rotrii i vice versace są raczej rzadkie, a jeśli już, to wiążą się z przewozem dużej ilości wyrobów tytoniowych i alkoholowych w plecaku. Ale skoro już tu zajechałem i zrobiłem zakupy w sklepie wolnocłowym to wypadało wpaść i złożyć najlepsze życzenia.

No to wszystkiego najlepszego, kolejnych wielu lat w mikroświecie i żebyście nie kupowali papierosów mentolowych, bo śmierdzą i gryzą w gardło.

Załączam prezent w postaci kultowej Przedbiedy. Jest kuloodporna i ma miejsce na stojącego patriarchę. Bylibyśmy zaszczyceni, gdyby służyła za kolejny papamobile.

Wasza Świątobliwość,
Eminencje, Ekscelencje, Monsignore, Infułaci,
Królowie, Książęta,
Bracia i Siostry,

Na początku pragnę wyrazić swoja wielką radość z obchodzonej parę dni temu szóstej rocznicy powstania naszej Ojczyzny.  Jak ojciec cieszy się z każdych urodzin swojego dziecka, tak ja cieszę się z każdej rocznicy Państwa Kościelnego.

Następnie podziękować pragnę Ojcu za odznaczenie mnie Wielką Kollaną Orderu Ducha Świętego.  Bardzo jestem szczęśliwy, że moja aktywność w Stolicy Apostolskiej oraz Księstwie Urbino pomaga budować silniejszą Rotrię.

Chciałbym zadać również parę pytań, ponieważ jako książę Urbino interesuję się sprawami rotryjskich księstewek.  Bulla Tituli Nobilitatis (http://www.rotria.boo.pl/forum/index.php?topic=1637.0) nie straciła nigdy ważności.  Tak więc Waszej Świątobliwości przysługuje nazwisko Sforza, Eminencji Kentowi nazwisko Farnese, a Eminencji C. de Mecici nazwisko Barberini, racja?  Drugie pytania dotyczy Trydentu: czy Ekscelencja Orsini, jako arcybiskup oraz legat do Trydentu, stał się jednym z książąt rotryjskich - księciem arcybiskupem Trydentu?

Pogratulować również pragnę wszystkim, którzy dostąpili zaszczytu tytułu ziemskiego, duchownego lub odnzaczenia z rąk Patriarchy.  Szczególnie pragnę pogratulować jednak mojemu Synowi Chrzestnemu Cesaremu, kardynałowi i księciu Ferrary oraz mojemu urbinowskiemu ziomkowi monsignore Rafaelowi Manciniemu.

Na koniec jeszcze chciałbym pogratulować Bratu Dreamlandczykowi świetnej wiedzy nt. naszej historii.