Słowo Boże:

"Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. ... Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W nim było Życie, a Życie było Światłością ludzi, a Światłość w ciemności świeci i ciemność Jej nie ogarnęła. ... Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do Swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało Moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w Imię Jego."

Pomoc w rozważaniach:

Duch Święty wyjaśnia nam przez Jana Apostoła, że Słowo Boże to nie jakiś dźwięk ludzkiej mowy, lecz tajemnicza dla człowieka Obecność Boga, który jest "Jeden", i który jako "Ojciec wszystkich" - "jest i działa ponad wszystkimi, przez wszystkich i we wszystkich" (Ef 4,6). To jest szczęście, że istnieje przedziwna Światłość, "która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi". Ona "w ciemności świeci i ciemność Jej nie ogarnęła". Towarzyszy więc człowiekowi od chwili jego przyjścia na świat, ukazując cały Swój Blask i Swoją Potęgę w Łasce Sakramentu Chrztu Świętego, który niszczy ciemność grzechu. Św. Jan Apostoł wyjaśnia: "Kto twierdzi, że żyje w Światłości, a nienawidzi brata swego, dotąd jeszcze jest w ciemności. Kto miłuje swego brata, ten trwa w Światłości i nie może się potknąć. Kto zaś swojego brata nienawidzi, żyje w ciemności i działa w ciemności, i nie wie, dokąd dąży, gdyż ciemności dotknęły ślepotą jego oczy." (1 J 2,9-11). Słowo Boże posiada tak wielką MOC, że czyni dziećmi Bożymi tych wszystkich, "którzy słuchają Słowa Bożego i zachowują Je." (Łk 11,28). Pamiętajmy też, że Słowo Boże to Bóg, który jest Miłością, a więc Szczęściem i Pokojem. A ponieważ Bóg jest niezmienny, dlatego Pokój i Szczęście Boże są trwałe. Kto więc posiada Szczęście i Pokój Boży, ten ma w sobie trwałe szczęście i trwały pokój duszy. Ta trwałość polega na tym, że żadne przeciwności czy cierpienia nie potrafią mu odebrać tego szczęścia i tego pokoju. Ten pokój i to szczęście człowiek traci jedynie wtedy, gdy odrywa się od Boga przez grzech nieposłuszeństwa Bogu. Ponownie stoimy na progu Adwentu, który nas zbliża do Szczęścia i do Pokoju Boga, które ludzkość otrzymała w Jezusie, a więc w tym Słowie Bożym, które stało się Ciałem. Pamiętajmy więc, że Adwent, to nie czas smutku, lecz to czas radosnej nadziei i radosnego oczekiwania na coś niewysłowionego, na coś lepszego niż przynosi nam codzienne życie. Każde rozważanie Słowa Bożego przybliża nas do przeżycia pełni tego Szczęścia i Pokoju Bożego, które możemy otrzymać tylko w Jezusie i przez Jezusa, gdy wierzymy w Niego i czynimy to, czego On naucza.

Modlitwa na dziś:

Miłosierny Boże Miłości, Szczęścia i Pokoju, Ojcze, Synu i Duchu Święty, kocham Cię, wielbię Cię i dziękuję Ci za wszystko, co czynisz dla mnie i dla wszystkich ludzi, a za przyczyną Matki Najświętszej, Maryi, pokornie proszę, pomóż mi odnaleźć w każdym Twoim Słowie Twoją Światłość i Twoją Moc, które uczynią mnie Twoim dzieckiem, abym zawsze mógł cieszyć się Twoim Szczęściem i Twoim Pokojem, teraz i na wieki. Amen.

ks. bp prof. Michał Miotke