Poza drobnymi literówkami nie mam zastrzeżeń. O to własnie postulowałem. Bardzo mądry krok ze strony Jego Świątobliwości i dobry projekt Waszej Eminencji.

Literówki:
po zagranicami => poza granicami
uroczystością => uroczystościom
koronacją => koronacjom

MODIFICA:
Moja jedyna wątpliwość dotyczy koloru inicjału. Może zamiast koniecznie i zawsze czerwonego koloru, przyjęlibyśmy zasadę stosowania koloru przynależnego do koloru liturgicznego danego wydarzenia. Wprowadzi to trochę więcej klimatu i odróżni poszczególne wydarzenia.

MODIFICA:
Moja jedyna wątpliwość dotyczy koloru inicjału. Może zamiast koniecznie i zawsze czerwonego koloru, przyjęlibyśmy zasadę stosowania koloru przynależnego do koloru liturgicznego danego wydarzenia. Wprowadzi to trochę więcej klimatu i odróżni poszczególne wydarzenia.

Nie wiem czy czasem nie piszę tego samego o co chodziło Bratu Fabio, ale moim zdaniem kolor inicjału warto by umieszczać taki sami jaki kolor ma ornat prawdziwego kapłana w danym okresie liturgicznym. Według mnie taki krok by znacznie urozmaicił nasze uroczystości pod względem fabularnym.

Z polecenia Jego Świątobliwości naniosłem proponowane przez Ojców poprawki do Ceremoniału.

Caeremoniale Festorum Ecclesiae Rotriae

Kościół Święty pouczony mądrością Tradycji oraz słowem Ojców obecnych na Soborze Trydenckim II ustanawia jako obowiązujący niniejszy Ceremoniał. Celem, który przyświecał pisaniu tego dokumentu jest chęć gorliwego przestrzegania praw przyjętych na Koncylium Florenckim oraz pragnienie ujednolicenia uroczystości fabularnych dla całej Wspólnoty. Niech te będą podporą dla duchownych rotryjskich, by w swej posłudze kroczyli jedynie prawowitą drogą, według wskazówek tutaj zawartych.

Ceremoniał Uroczystości Kościoła zyskuje moc prawną z momentem złożenia pod preambułą podpisu Patriarchy. Zmian w tym dokumencie może jedynie dokonać Sobór.

I. Celebrationes Universales
(Uroczystości Powszechne)

Uroczystości Powszechne: uproszczona forma obchodów Kościoła Rotryjskiego, poświęcona wspomnieniom świętych patronów lub pomniejszym uroczystościom oraz świętom kościoła rzymskiego.

Formę uproszczoną uroczystości powszechnych charakteryzuje prostota, w której duchowny zamieszcza klasyczną notkę biograficzną świętego lub mowę o charakterze świeckim skierowaną do obywateli/wiernych danej diecezji lub parafii. Notę zwyczajowo opatruje się tytułem, stosując zdobną wielką literę w kolorze czerwonym zwaną inicjałem. Inicjału możemy użyć również rozpoczynając noty biograficznej lub mowy. W przestrzeni między tytułem , a notą zwyczajowo zamieszcza się przedstawienie świętego patrona lub ilustrację odwołującą się do aktualnych obchodów. Przyjmuje się również zamieszczanie jednej ilustracji poświęconej obrzędowi celebrowania mszy trydenckiej, aby podkreślić walory klimatu oraz tradycje mszy przedsoborowej, do  których odwołuje się Państwo Kościelne Rotria.

Podczas obchodów powszechnych zezwala się na zamieszczanie aklamacji muzycznych po łacinie (wskazując na chorał gregoriański lub utwory łacińskie kompozytorów muzyki klasycznej). Całość ceremonii winna być zachowana w klimacie mszału trydenckiego lub wcześniejszego, pochodzącego z przed Soboru Trydenckiego.


II. Celebrationes Extraordinarii
(Uroczystości nadzwyczajne)

Uroczystości Nadzwyczajne: zwane też Ceremoniałem Nadzwyczajnym, stosowanym podczas uroczystości o charakterze państwowym lub podczas ważniejszych świąt Kościoła Rzymskiego. Ceremoniał Nadzwyczajny stosujemy upamiętniając lub celebrując koronację patriarszą i królewską oraz z okazji wspomnienia świętych patronów państwowych, diecezjalnych i parafialnych. Dozwolone jest  używanie ceremoniału podczas uroczystości zaślubin.

Formę nadzwyczajną, w odróżnieniu od formy uproszczonej, charakteryzuje bogata oprawa uroczystości.  Podobnie jak w formie powszechnej, w zamieszczonych notach biograficznych oraz mowach o charakterze świeckim poświęconym koronacjom, lub wspomnieniu świętych patronów państwowych, diecezjalnych, parafialnych etc,. zamieszczamy  ozdobną wielką literę zwaną inicjałem. Inicjał rozpoczyna również tytuł uroczystości, który w tym wypadku jest tylko i wyłącznie w języku łacińskim. W przestrzeni między tytułem  a notą zwyczajową zamieszcza się przedstawienie świętego patrona lub ilustrację odwołującą się do aktualnych obchodów. Wskazane jest, by w uroczystościach nadzwyczajnych zamieszczać ilustrację celebrowania Mszy Świętej w obrządku trydenckim, dla podkreślenia walorów klimatycznych oraz tradycji przedsoborowych. Zaleca się również dodanie opisu fabularnego przebiegu uroczystości, dla wzmocnienia wagi ceremonii nadzwyczajnych. 

Poprzedzając notę biograficzną lub uroczystą mowę można zamieścić ścieżkę muzyczną bicia dzwonów katedralnych/kościelnych.  Należy również zamieścić aklamację muzyczną  po łacinie, ze wskazaniem na chorał gregoriański lub utwory z przełomu XVI-XVIII wieku.

Drodzy Ojcowie,

Niniejszym zarządzamy głosowanie nad przedstawionym Ceremoniałem.

Caeremoniale Festorum Ecclesiae Rotriae

Kościół Święty pouczony mądrością Tradycji oraz słowem Ojców obecnych na Soborze Trydenckim II ustanawia jako obowiązujący niniejszy Ceremoniał. Celem, który przyświecał pisaniu tego dokumentu jest chęć gorliwego przestrzegania praw przyjętych na Koncylium Florenckim oraz pragnienie ujednolicenia uroczystości fabularnych dla całej Wspólnoty. Niech te będą podporą dla duchownych rotryjskich, by w swej posłudze kroczyli jedynie prawowitą drogą, według wskazówek tutaj zawartych.

Ceremoniał Uroczystości Kościoła zyskuje moc prawną z momentem złożenia pod preambułą podpisu Patriarchy. Zmian w tym dokumencie może jedynie dokonać Sobór.

I. Celebrationes Universales
(Uroczystości Powszechne)

Uroczystości Powszechne: uproszczona forma obchodów Kościoła Rotryjskiego, poświęcona wspomnieniom świętych patronów lub pomniejszym uroczystościom oraz świętom kościoła rzymskiego.

Formę uproszczoną uroczystości powszechnych charakteryzuje prostota, w której duchowny zamieszcza klasyczną notkę biograficzną świętego lub mowę o charakterze świeckim skierowaną do obywateli/wiernych danej diecezji lub parafii. Notę zwyczajowo opatruje się tytułem, stosując zdobną wielką literę w kolorze odpowiednim dla danego okresu liturgicznego zwaną inicjałem. Inicjału możemy użyć również rozpoczynając noty biograficznej lub mowy. W przestrzeni między tytułem , a notą zwyczajowo zamieszcza się przedstawienie świętego patrona lub ilustrację odwołującą się do aktualnych obchodów. Przyjmuje się również zamieszczanie jednej ilustracji poświęconej obrzędowi celebrowania mszy trydenckiej, aby podkreślić walory klimatu oraz tradycje mszy przedsoborowej, do  których odwołuje się Państwo Kościelne Rotria.

Podczas obchodów powszechnych zezwala się na zamieszczanie aklamacji muzycznych po łacinie (wskazując na chorał gregoriański lub utwory łacińskie kompozytorów muzyki klasycznej). Całość ceremonii winna być zachowana w klimacie mszału trydenckiego lub wcześniejszego, pochodzącego z przed Soboru Trydenckiego.


II. Celebrationes Extraordinarii
(Uroczystości nadzwyczajne)

Uroczystości Nadzwyczajne: zwane też Ceremoniałem Nadzwyczajnym, stosowanym podczas uroczystości o charakterze państwowym lub podczas ważniejszych świąt Kościoła Rzymskiego. Ceremoniał Nadzwyczajny stosujemy upamiętniając lub celebrując koronację patriarszą i królewską oraz z okazji wspomnienia świętych patronów państwowych, diecezjalnych i parafialnych. Dozwolone jest  używanie ceremoniału podczas uroczystości zaślubin.

Formę nadzwyczajną, w odróżnieniu od formy uproszczonej, charakteryzuje bogata oprawa uroczystości.  Podobnie jak w formie powszechnej, w zamieszczonych notach biograficznych oraz mowach o charakterze świeckim poświęconym koronacjom, lub wspomnieniu świętych patronów państwowych, diecezjalnych, parafialnych etc,. zamieszczamy ozdobną wielką literę zwaną inicjałem. Inicjał rozpoczyna również tytuł uroczystości, który w tym wypadku jest tylko i wyłącznie w języku łacińskim. W przestrzeni między tytułem  a notą zwyczajową zamieszcza się przedstawienie świętego patrona lub ilustrację odwołującą się do aktualnych obchodów. Wskazane jest, by w uroczystościach nadzwyczajnych zamieszczać ilustrację celebrowania Mszy Świętej w obrządku trydenckim, dla podkreślenia walorów klimatycznych oraz tradycji przedsoborowych. Zaleca się również dodanie opisu fabularnego przebiegu uroczystości, dla wzmocnienia wagi ceremonii nadzwyczajnych. 

Poprzedzając notę biograficzną lub uroczystą mowę można zamieścić ścieżkę muzyczną bicia dzwonów katedralnych/kościelnych.  Należy również zamieścić aklamację muzyczną  po łacinie, ze wskazaniem na chorał gregoriański lub utwory z przełomu XVI-XVIII wieku.

Wstrzymuję się

Za

Wstrzymuję się.