Za Rosję bym się nie modlił, nie cierpię ruskich. A Ukraina winna wrócić w dużej części do macierzy

Umiłowani!
Nadszedł czas wielkich smut w sercach wielu Polaków. Bo przecież Ukraińcy to nasi pobratymcy. Padnijmy na kolana! Módlmy się abyśmy zostali zachowani od wojny. Wołam teraz do Was Kochani Rotryjczycy! Wznieście głosy modlitewne do Boga. Mój przyjaciel pochodzi z Ukrainy. Owszem, mieszka w Polsce, a zabito już jego 2 członków rodziny mieszkających w Kijowie. Nie możemy teraz wrogo patrzeć na Ukrainę. Módlmy się ponad podziałami, bo jedno jest pewne, jeżeli wybuchnie tam wielka wojna to Polska też na tym ucierpi. Przypomnijmy sobie słowa Wielkiego Polaka kard. Hlonda: "Ratunkiem dla Polski jest różaniec". Jeszcze raz proszę o modlitwę.

A Ukraina winna wrócić w dużej części do macierzy

Rozumiem, że o Lwów chodzi ?

Jeśli tak to popieram. Lwów powinien być polski.

Jednakże, wojna to nic dobrego i módlmy się, aby do niej nie doszło, bo patrząc na niektórych dzisiejszych młodzieńców to nie widzę, aby w razie potrzeby bronili ojczyzny - Polski. Oj, nie widzę.

Ukraina, Białoruś, Łotwa, Estonia i po części Litwa, to sztuczne twory, których istnienie budzi konflikty od lat. To wszystko są ziemie ruskie, które zawsze należał do Polski i Rosji. Putin ma łeb na karku i jako rasowy polityk działa na rzecz swojego kraju, ma wizję mocarstwowej Rosji. Kiedy nasi dygnitarze zaczną działać na rzecz mocarstwowej Polski, takiej jak w przeszłości...

XIX- wieczna teza, iż wszystki narody mają prawo do samostanowienia jest głupia. Zwłaszcz gdy ciężko stwierdzić co jest narodem, a co jeszcze grupą etniczną. Białorusini i Ukraińcy to prędzej grupy etniczne jak Podhalanie, czy Ślązacy.

Litwa po stuleciach unii z Koroną mocno się spolonizowała. Gdy uzyskała niepodległość, język i kulturę, czy ogólną myśl narodową tworzono od podstaw, trochę na siłę. Stąd również i Litwę umieściłem w powyższej myśli.

Wielkie Księstwo przyjęło od Polski kulturę i cywilizację, więc po stuleciach stali się bardzo polscy. Proszę spojrzeç choćby na dziesiątki litewskich rodów, jak choćby Czartoryscy.

Bracia... Aż strach czytać niektóre z Waszych wypowiedzi. Ten nienawidzi "ruskich", ten Ukraińców ma za zdrajców i morderców, kto inny uważa, że Lwów trzeba odebrać, a jeszcze inny, że część wolnych krajów to sztuczne twory i powinny być włączone do carskiej korony putinowskiego związku rad...

Przykro mi słuchać tego. Gdzie jest bowiem początek historii ? Czy początkiem świata jest ZSRR ? A może czasy Rzeczpospolitej Obojga Narodów ? Tylko wtedy dlaczego wielce Polska rości sobie prawa do Śląska, który w Polsce był raptem kilkadziesiąt lat...

Nie ma takiego okresu, który jest bardziej ważny w dziejach świata niż inny. Są momenty w historii, gdy i Śląsk był odrębnym państwem, jak i w innym był państwie jak i w Polsce. Tak i Ukraina samodzielna była, tak i Litwa, a i czasy, gdy Polski nie było na mapie.

Dlatego należy dać ludziom obecnie żyjącym prawo do samodecydowania, a łamanie praw międzynarodowych i jakichkolwiek innych  poprzez wejście wojsk na teren obcego kraju - tępić należy.
Nie popieram nacjonalizmu. Nie popieram agresji. Jako katolik jestem za prawdą i pokojem. Za poszanowaniem braci. I nawet za Rosjan należy się modlić, bo i Rosjanie i Ukraińcy i Polacy są naszymi bliźnimi i mimo, żeśmy od nich wszystkich otrzymywali niesprawiedliwość, śmierć i męki, to trzeba umieć nie 7, ale 77 razy wybaczać a bliźnich kochać. A kocha się nie "za coś", ale "mimo czegoś".

Umiłowani Bracia,

Chciałbym odpowiedzieć Braciom w dwóch wątkach: po pierwsze modlitwy, po drugie państwowości narodów.

Po pierwsze przeraziła mnie, tak jak Brata Ciarana, pierwsza wypowiedź Eminencji Kamerlinga.  Moditwa nie jest zapłatą czy nagrodą za dobre nastawienie do nas.  Modlitwa jest prośbą do Boga, aby ukazał on właściwą drogę tym, którzy z niej zboczyli oraz błogosławił tym, którzy nią podążają, aby z niej nie zeszli.  Każdy z nas modli się za przyjaciół i życzy im dobrze.  Ale w sercu chrześcijaństwa znajduje się głębsze przesłanie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują (Mt 5, 44).  Chrześcijanin różni się (lub przynajmniej powinien) od żyda, muzułmanina czy ateisty tym, że przezwycięża swoje niechęci czy wręcz nienawiści do innych i potrafi powiedzieć "Panie, pomóż mojemu nieprzyjacielowi wejść na dobrą drogę i pokochać Ciebie".  Jeśli nie potrafimy tego uczynić, czy naprawdę powinniśmy nazywać siebie chrześcijanami?...

Druga kwestia to państwowość narodów.  Po trochu dostrzegam to o czym mówią Bracia.  Niektóre granicy czy byty państwościowe rzeczywiście są sztuczne i narzucane na siłę.  Tutaj myślę głównie o państwach afrykańskich, arabskich czy południowoamerykańskich (chociaż te już bardziej się utrwaliły).  Wielu Afrykanów czy Arabów nie poczuwa się do swojej państwowości narzuconej przez obecne granice.  Afrykanie widzą siebie bardziej jako członków własnego mniejszego plemienia.  Arabowie zaś na odwrót - jako członków jednego wielkiego narodu (choć podziały plemienne również występują).  Granice między państwami tych regionów zostały narzucone przez Zachód, aby ułatwić sobie kontakt i handel z tymi regionami.  Już nie trzeba rozmawiać z dziesiątkami czy setkami plemion, tylko można wszystko załatwić przez jednego gościa.  Zachodowi to bardzo ułatwia sprawę.  Afryka i Arabia na tym tracą poprzez wymuszone konflikty o granice i władzę.  Czemu wspomniałem jeszcze o Ameryce Południowej?  Faktem jest, że teoretycznie również i ona to jeden wielki twór niepotrzebnie sfragmentaryzowany.  Przecież mieszkańcy wszystkich tych krajów to mieszanina tubylców (Indian), afrykańskich niewolników i oczywiście hiszpańskich i portugalskich kolonizatorów.  Z wyjątkiem Brazylii, wszystkie kraje od Meksyku aż po Chile i Argentynę mówiąpo hiszpańsku i czerpią z tej samej kultury.  Ameryka jednak różni się od Afryki czy Arabii tym, że długa już historia (oczywiście nieporównywalna do Europy czy Azji) wyodrębniła poszczególne wspólnoty.  Za przykład można wziąć bohaterów narodowych - każdy kraj miał swoją własną rewolucję i swojego własnego bohatera: Bolivara, Castro, Guevarę czy Hidalgo.  Do tego dochodzą jeszcze fale imigrantów europejskich, które jeszcze bardziej rozróżniły te państwa od siebie.

Wracając do sedna, prawdą jest, że niektóre państwa czy granice są sztuczne.  Jednak to ludzie mają prawo określić gdzie chcą mieszkać.  Jeśli znaczna większość osób zamieszkujących tereny lwowskie czy kijowskie mówi "Nie jesteśmy Polakami" czy "Nie jesteśmy Rosjanami" to nie należy ich tam upychać.  Jeśli mieszkańcy ziem mińskich mówią "Jesteśmy Bialorusinami" to po co robić z nich Polaków czy Rosjan?  Przecież nikomu to na zdrowie nie wyjdzie.  Spowoduje to tylko więcej konfliktów i wojen.  Od siebie tylko jeszcze dodam, że również chętnie widziałbym Lwów, Mińsk, Wilno i Warszawę w jednym państwie, ale nie takim powstałym z grabieży, wojen czy chociażby "odzyskiwania" tych ziem, ale takim powstałym z chęci Polaków, Litwinów, Białorusinów i Ukraińców do tworzenia tego samego państwa.

Podsumowując, módlmy się za Ukraińców i za Rosjan - nawet jeśli ich nienawidzimy.  Niech Dobry Bóg odbierze powody naszej nienawiści i ukaże przed nami ludzi takich jak my - Ecce homo.  Módlmy się także za nas samych, żebyśmy potrafili przyjąć w naszych sercach cudowne działanie Boga, byli otwarci na Jego łaskę i szczerze pragnęli zobaczyć człowieka w naszym bliźnim.

Niech Miłosierny Bóg czuwa nad nami, nad naszymi przyjaciółmi, ale i nad naszymi wrogami - gdyż w Jego oczach wszyscy jesteśmy Jego dziećmi i za nas wszystkich bez wyjątku oddał Swoje życie!