Exposé Wicekanclerza Kurii Rotryjskiej

Wasza Świątobliwość,
Wasze Eminencje,
Wasze Ekscelencje,
Dostojni arystokraci,
Czcigodni Prezbiterzy i Diakoni,
Szanowni Obywatele i Mieszkańcy Rotrii,


Wydarzenia ostatnich tygodni znacznie nadszarpnęły autorytet i pozycję Państwa Kościelnego i Kościoła Rotryjskiego oraz zagroziły ich istnieniu. Szczęśliwie jednak udało się oddalić widmo kryzysu, głównie za sprawą mądrości Ojców Soborowych i determinacji obywateli Rotrii. Jednakże to, iż nie grozi nam już rozkład, nie znaczy, że możemy spocząć na laurach. Przed nami wiele pracy - musimy odbudować to co zostało zniszczone. Nie myślę tu tylko o naszej pozycji międzynarodowej, lecz także o spustoszeniach, które powstały wewnątrz kraju. Spustoszeniach, wywołanych przez człowieka, który ongiś pełnił ważne stanowiska w kraju i Kościele, a który w porywie zemsty zaczął niszczyć to, co niegdyś stworzono. Przejawiając swoją niedojrzałość i niezrozumienie dla zasad funkcjonowania w społeczności mikroświatowej, Pan Facibeni zasłużył być może na potępienie, lecz nie jest naszą rolą, by to robić.

Naszym kluczowym zadaniem jest wzbić się ponad ludzkie słabości i przełamać w sobie to, co podpowiada nam złość. Ani kłótnie, ani groźby nie pomogą nam w walce z kłamstwami przeciwników Rotrii. Jedyne co przychodzi nam z pomocą, to Prawda. W naszej pracy i codziennych działaniach musimy "dać świadectwo Prawdzie". Tylko wówczas wyprostujemy kłamstwa, które rozsiewane są na nasz temat. Trzeba bowiem zrozumieć, że głównym sprawcą tego biegunowego dysonansu między prawdą, a fałszem jest chaos. Chaos, który powstał w ostatnich dniach. Nikogo bowiem nie posądzam o złą wolę, czy chęć zrujnowania wieloletniego dorobku licznych mikronautów, jakim jest Rotria. W całym tym gwarze, który wytworzył się wokół rzekomego morderstwa Patriarchy, wielu ludzi wykrzykiwało sprzeczne ze sobą komunikaty, kłócąc się i częstokroć przekraczając granice kultury. Sam już fakt, że działo się to w Państwie Kościelnym znacząco nadszarpnął autorytet Kościoła. Wielu zwątpiło, czy chwalebna idea, głoszona w tak niewłaściwej atmosferze jest godna naśladowania. Tego co raz się wydarzyło, nie da się odwrócić. Tym bardziej więc musimy zabiegać, by taka sytuacja więcej nie miała miejsca i świadczyć, że pierwotna idea Kościoła Rotryjskiego, która przyświecała twórcom naszego państwa, nie umarła i nadal jest warta uwagi. Jedynie odzyskując zaufanie naszych dawnych przyjaciół, możemy się starać o naprawę naszych relacji.

Naszym priorytetem powinno być więc zbudowanie atmosfery braterstwa i pokoju w miejscu, które jak żadne inne na Pollinie powinno stale przypominać o tych wartościach cywilizacji chrześcijańskiej, które co raz częściej są zapominane. Tylko wówczas staniemy się znów wiarygodni. Warto również pamiętać, że to na obywatelach ciąży odpowiedzialność za to co się dzieje w kraju. Jest to bardzo trudna zależność, gdyż nawet jedyny sprawiedliwy jest obciążony winą za zło, które się dzieje. Wszyscy więc powinniśmy uderzyć się w pierś i wyciągnąć wnioski z całej sprawy. To my musimy zrobić wszystko, by taka sytuacja nigdy więcej nie miała miejsca w naszym kraju. 

W kilku słowach pozwolę sobie określić rolę Kurii w procesie odbudowy kraju. Przede wszystkim należy sobie uświadomić, iż Kuria jest to świeckie ramię władzy wykonawczej Patriarchy. Zatem polem naszego działania jest Państwo Kościelne, a nie Kościół Rotryjski. W zakresie działania państwa, musimy przede wszystkim odbudować system prawny, który w dużej mierze uległ zniszczeniu, o czym szerzej opowie Prefekt Sprawiedliwości. Ponadto musimy naprawić naszą pozycję międzynarodową, do czego jednak potrzebne jest, jak wspomniałem wyżej, naprawienie atmosfery wewnątrz kraju. To zadanie ciąży przede wszystkim na obywatelach, jednakże od Prefektów tej Kurii oczekuję dawania wzorowego przykładu. Jest to bez wątpienia priorytetowe wymaganie wobec wszystkich pracowników Kurii, którego przestrzeganie będzie egzekwowane na bieżąco.

Co do samego trybu pracy: będziemy mniej więcej co miesiąc spotykać się na jawnych posiedzeniach Kurii, na których prefekci będą przedstawiać raporty z ostatniej działalności oraz plany na najbliższy miesiąc. Myślę, iż to zmobilizuje prefektów do działania, a obywatelom da wgląd w prace Kurii. Jedynie Sekretarz Stanu jest zwolniony z tego obowiązku, gdyż sprawy dyplomacji, z uwagi na swój delikatny charakter będą poruszane w wąskim gronie decyzyjnym. Dodatkowo, podsumowaniem każdego posiedzenia będzie Ogłoszenie Audytorium Prefektów, które w skrócie przedstawi działania Kurii.

Dziękuję za uwagę.

Czcigodny Wicekanclerzu, Szanowni Bracia!

Zwracam się jako Prefekt Sprawiedliwości by przedstawić plany związane z legislacją na najbliższy miesiąc. Przede wszystkim wyrażam radość że udało się odzyskać ustawy o GA, SA i ASD. Niestety usunięta została m.in. ustawa o informacjach niejawnych. Będę starał się ją odzyskać. Ksiądz Wicekanclerz zwrócił uwagę na nieaktualność odnalezionej wersji ustawy zasadniczej. Wspólnie zastanowimy się nad jej nowelizacją. Trzeba uwzględnić życzenia Soboru, by władza ustawodawcza nadal pozostała w rękach Kurii.

Ksiądz Wicekanclerz i Jego Świątobliwość wyrażali swoje zdanie na temat niepotrzebnego rozdziału sądownictwa świeckiego od duchownego. Uważam, że tą sprawę winien przedyskutować Sobór.

Część ogólna Kodeksu karnego, nad którym pracuję od dłuższego czasu jest już gotowa. Rozpocząłem prace nad częścią szczegółową, które przerwały zamieszki z zeszłego wtorku. Od jutra kontynuuję, by projekt całego Kodeksu przedstawić na przyszłym posiedzeniu.

Nie wiem czy to plany na najbliższy miesiąc czy na więcej, ale chciałbym stworzyć projekt ustawy o dobrach osobistych i ich ochronie oraz Konwencji o wzajemnym uznawaniu orzeczeń.

Pracy jest dużo, ale w legislacji najgorszy jest pośpiech i niedokładność. Dlatego wolę pracować wolniej, ale staranniej. O wszystkich efektach będę informował na bieżąco.


x. dr net. V. Oreglia de Montpellier

Prefekt Kongregacji Sprawiedliwości

Wasza Świątobliwość,
Wasze Eminencje i Ekscelencje,
Czcigodny Wicekanclerzu
Szanowni Bracia,
Prefektura, której zostałem prefektem, niewątpliwie wymaga dużo pracy. Mam nadzieję, iż przez najbliższe miesiące uda mi się zrealizować wszystkie plany, które przedstawiają się następująco:
-Reforma ASD - niewątpliwie trzeba zreformować Apostolskie Seminarium Duchowne, które jest przecież śmiem twierdzić, że najważniejszą jednostką oświatową w naszym Państwie. Bez niej nie mielibyśmy tak wielu wspaniałych duchownych. Szczegółowe plany na modernizacje w/w szkoły przedstawię w oddzielnym oświadczeniu w odpowiednim dziale,
-stworzenie stron wszystkich instytutów- każdy instytut wymaga oddzielnej strony, która ułatwi młodym mieszkańcom odnalezienie się wśród wielu Instytutów etc. etc.
-ożywienie działań Muzuem Narodowego - Muzuem Narodowe to mikronacyjna perełka, która za zadanie ma troskę o kulturę i sztukę. Nie można pozwolić na to, aby Muzuem Narodowe istniało tylko na papierze.
-wykonanie map Rotrii- należy dokończyć, wraz z porozumieniem z Wielkim Kartografem, mapy Rotrii.
-Zwołanie debaty na temat Biblioteki Narodowej - musimy po raz kolejny zastanowić się jak powinna wyglądać praca BN.

Mecenas Patriarszy
(-)kan. Guliano Montini