Dnia 25 listopada w godzinach wieczornych po ostrym ataku realiozy odszedł do Pana x. kan. dr net. Guliano Montini.

Testamentum

Ja, Prezbiter Świętego Kościoła Rotryjskiego Guliano kanonik Montini, będąc zdrowym na umyśle i ciele spisuję ten o to testament, który dla pokoleń przyszłych pamiątką po mnie będzie.

W ostatnich mych słowach pragnę podziękować tym, którzy przez ten rok mojej pracy na rzecz Rotrii wspierali mnie. Nie sposób wymienić wszystkich, ale najbardziej dziękuję śp. Leonowi II, który wprowadził mnie w życie tegoż Państwa. Dziękuję Ojcu Świętemu Klemensowi, który zdjął ze mnie niesłusznie nadaną ekskomunikę. Pragnę przeprosić wszystkich, których zachowaniem swoim skrzywdziłem. Zapewniam, że nie było to moim celem. Chciałbym również zapewnić, iż nigdy nie byłem masonem, a jeżeli tam działałem to myślałem, że za aprobatą Jego Świątobliwości Leona II. Wszystkim, którzy w jakiś sposób mnie urazili wybaczam, a sam proszę o wybaczenie.

Wszystko co posiadałem pragnę rozdać ubogim, notatki osobiste, a więc wszystkie moje prace na Uniwersytecie Rotryjskim, które wg Rektora są niepotrzebne, spalić.

W swojej ostatniej woli pragnę, aby moje doczesne szczątki zostały godnie pochowane przez kapłana Kościoła Rotryjskiego w bliskiej memu sercu Toskanii, a dokładniej w Katedrze Santa Maria del Fiore.

Dano dnia 24 listopada MMXIV AD

(-) Guliano Montini

Requiescant in pace.

Żegnaj Bracie. Cieszę się, że mogłem Cię poznać. Powodzenia w życiu realnym .