bp dr net. Vincenzo Oreglia di Santo Stefano



Rozdział I – Pojęcie, cechy hierarchii kościelnej

Hierarchią kościelną nazywamy uszeregowanie duchownych w zależności personalnej. Jest ono związane z ich pozycją określaną przez święcenia, tytuły honorowe, a także pełnione funkcje.

Jedną z cech hierarchii jest podporządkowanie wynikające z Kodeksu Prawa Kanonicznego, innych dokumentów, a także i tradycji. Kolejną cechą jest specyficzna tytulatura związana z odpowiednimi pozycjami w hierarchii oraz uprawnienia i przywileje płynące z poszczególnych szczebli.

Rozdział II – Hierarcha w Państwie Kościelnym Rotria

Można wyróżnić następującą hierarchię duchowieństwa w Państwie Kościelnym Rotria:
1. Patriarcha Rotrii
2. Kardynałowie
3. Arcybiskupi
4. Biskupi
5. Protonotariuszowie Apostolscy (infułaci)
6. Prałaci Honorowi Jego Świątobliwości
7. Kapelanowie Honorowi Jego Świątobliwości
8. Kanonicy
9. Prałaci
10. Opaci
11. Prezbiterzy
12. Diakoni

Patriarcha Rotrii (nazywany także przez CIC Biskupem Rotrii). Według Kodeksu Prawa Kanonicznego "jest Głową Kolegium Biskupów i Pasterzem całego Kościoła Rotryjskiego. Dlatego, z racji swego urzędu, posiada on najwyższą, pełną, bezpośrednią i powszechną władzę zwyczajną w Kościele, którą może wykonywać zawsze w sposób nieskrępowany." Stoi zatem najwyżej w hierarchii i ma najwyższą władzę kościelną (a także i państwową). Jego dokładne prerogatywy zostały omówione w wykładzie:

http://www.rotria.boo.pl/forum/index.php?topic=4001.0

Rozdział III – Świętego Kościoła Rotryjskiego Kardynałowie   

Kardynałowie zgodnie z kanonem 53 Kodeksem Prawa Kanonicznego "tworzą szczególne Kolegium, któremu przysługuje prawo wyboru Biskupa Rotrii, zgodnie z postanowieniami specjalnego prawa. Ponadto kardynałowie są do dyspozycji Patriarchy, czy to działając kolegialnie, gdy są zwoływani razem dla rozważenia ważniejszych spraw, czy też pojedynczo, mianowicie przez wykonywanie różnych urzędów, świadcząc pomoc Biskupowi Rotrii, zwłaszcza w codziennej trosce o Kościół powszechny.

Z tego przepisu można wywieźć następujące funkcje kolegium kardynalskiego:

-elekcyjna – wybierają Patriarchę Rotrii

-doradcza/pomocnicza

-sprawowania najwyższych urzędów w państwie

Rozdział IV – Obowiązki i prawa Kardynałów według Kodeksu Prawa Kanonicznego i Bulli Alexandriny

Bulla Alexandrina stanowi, że Kolegium Kardynalskie może liczyć maksymalnie ośmiu purpuratów (w tym maksymalnie dwóch honorowych). Kardynałowi przysługuje tytuł Świętego Kościoła Rotryjskiego Kardynał oraz Książe Rotrii. Kolegium Kardynalskie obraduje na wezwanie Patriarchy i pod jego przewodnictwem lub przewodnictwem Kardynała Kamerlinga lub najstarszego kardynała biskupa, gdy Kamerling nie jest kardynałem na zebraniach, zwanych konsystorzami, oraz na konklawe - obradach mających na celu wybór nowego Patriarchy. Patriarcha ma całkowitą dowolność w kreowaniu kardynałów, jednak każda kreacja kardynalska odbyć się musi na oficjalnym konsystorzu. Bez oficjalnej kreacji, odbywającej się zgodnie z określonym osobnymi przepisami Rytuałem Laterańskim, kardynał nie ma prawa korzystać z kardynalskich przywilejów.

Jak stanowi Kodeks Prawa Kanonicznego w kanonie 53 Kolegium Kardynałów przewodniczy Dziekan, którego w razie przeszkody zastępuje Prodziekan. Dziekan lub Prodziekan nie posiadają żadnej władzy rządzenia w odniesieniu do pozostałych kardynałów, lecz są jako pierwsi wśród równych. Kardynałowi Dziekanowi przysługuje prawo udzielania wybranemu na Biskupa Rotrii, gdyby elekt tego potrzebował, sakry biskupiej. Jeśli Dziekan nie może tego uczynić, prawo to przechodzi na Prodziekana, a w wypadku gdy i on ma przeszkodę, na najstarszego kardynała biskupa. Dziekan wygłasza także formułę "Habemus Patriarcham" (jeżeli on został wybrany, czyni to Prodziekan)
   
CIC wyróżnia kolejne obowiązki kardynałów:

-kardynałowie działaniem kolegialnym służą najwyższemu Pasterzowi Kościoła pomocą, głównie na konsystorzach, na które zbierają się z polecenia Biskupa Rotrii i pod jego przewodnictwem;

-kardynałowie mają obowiązek gorliwie współpracować z Biskupem Rotrii;

Kardynałowie mają także ograniczenia w swoich prawach:

-kardynałowi, któremu Biskup Rotrii zleca reprezentowanie go na jakimś uroczystym obchodzie lub zgromadzeniu osób, w charakterze legata "a latere", a więc występującego jako jego alter ego, jak również kardynałowi, który jako jego specjalny wysłannik ma wypełnić określoną posługę pasterską, przysługuje tylko to, co mu zostało zlecone przez Biskupa Rotrii.

-podczas wakansu Stolicy Apostolskiej Kolegium Kardynałów przysługuje jedynie ta władza, którą przyznaje mu specjalne prawo.

Rozdział V – Tytuły honorowe kardynałów według Bulli Alexandriny

   
Na czym polega podział wewnątrz gremium kardynalskiego? Reguluje to Bulla Alexandrina. Dzieli ona kardynałów na trzy grupy, jednakże stanowi, że wszyscy kardynałowie mają równe prawa. Podział na kardynałów – biskupów, kardynałów – prezbiterów i kardynałów – diakonów ma zatem wymiar symboliczny i stanowią godności honorowe, nie wiąże się z nimi żadna władza. Kardynałowie – biskupi mają przypisaną godność tytularną Palestriny, Urbino lub Sieny. Kardynałowie – prezbiterzy mają nadane tytuły Prezbitera Bazyliki Najświętszego Zbawiciela i św. Jana na Lateranie; Prezbiter Bazyliki św. Pawła za Murami; Prezbiter Bazyliki św. Augustyna. Kardynałowie – diakoni mają zaś tytuły: Diakona Kościoła Dwunastu Apostołów; Diakona Kościoła św. Wawrzyńca in Via Medicaea.
   
Każdemu kardynałowi przysługuje tytuł Jego Eminencji.
   
Rozdział VI – Kardynałowie w przepisach Bulli Exsurge Domine

Wedle Bulli Exsurge Domine kardynałem może zostać każdy Rotryjczyk, bądź obywatel państwa obcego, niezależnie od sprawowania innych urzędów. Ustawa zasadnicza przewiduje także  szczególnie uprawnienia w przypadku sediswakancji. Jeżeli obowiązków sprawowania władzy nie może wykonywać Kamerling, ani Wicekanclerz, uprawnienia Kamerlinga przejmuje najstarszy stażem kardynał.