bp prof. UR dr net. Vincenzo Oreglia di Santo Stefano



Rozdział I – Biskupi według regulacji Kodeksu Prawa Kanonicznego

Biskup w Kościele Rotryjskim jest trzecim stopniem w hierarchii po diakonie i prezbiterze. Podstawowymi zadaniami biskupów jak stanowi kanon 71 Kodeksu Prawa Kanonicznego są: uświęcanie, nauczanie i rządzenie, które mogą podejmować jedynie w hierarchicznej wspólnocie z Patriarchą oraz pozostałymi biskupami. Biskupów nazywa się diecezjalnymi, gdy ich trosce została powierzona jakaś diecezja; pozostałych nazywa się tytularnymi.

Patriarcha mianuje biskupów w sposób nieskrępowany, nie może tej władzy udzielić innym podmiotom. Biskupem może zostać mianowany każdy prezbiter. Kodeks Prawa Kanonicznego podpowiada, że kandydat na biskupa musi odznaczać się niezachwianą wiarą, dobrymi obyczajami, pobożnością, gorliwością, duszpasterską mądrością, roztropnością i ludzkimi cnotami, jak również pozostałymi przymiotami, które czynią go odpowiednim do wypełniania urzędu biskupa. Przed kanonicznym objęciem swego urzędu, promowany winien złożyć przysięgę wierności wobec Stolicy Apostolskiej, według formuły zatwierdzonej przez tę samą Stolicę Apostolską – odbywa się to podczas specjalnej uroczystości zwanej inwestyturą biskupią.

Kodeks Prawa Kanonicznego nakłada na biskupów liczne obowiązki:

- Kanon 77: Pamiętając o tym, że ma obowiązek dawać przykład świętości poprzez miłość, pokorę i prostotę życia, biskup diecezjalny winien zabiegać wszystkimi środkami o wzrost świętości wiernych, zgodnie z własnym powołaniem każdego wiernego.
 
- Kanon 78 § 1: Obowiązkiem biskupa diecezjalnego jest rządzić powierzonym mu Kościołem partykularnym zgodnie z przepisami prawa.

- Kanon 79 § 1. Biskup obowiązany jest wizytować diecezję albo w całości, albo częściowo. Obowiązek ten ma wypełniać osobiście.

Biskup diecezjalny ma także prawo zwołania synodu diecezjalnego – o nim więcej w wykładzie dotyczącym podziału administracyjnego Kościoła Rotryjskiego.

Biskupi biorą udział w Synodzie Biskupim: Kan. 49 - Synod Biskupów jest zebraniem wszystkich biskupów, którzy zbierają się w określonych terminach, ażeby pobudzać ścisłą łączność między sobą i Patriarchą, jak również temuż Biskupowi Rotrii świadczyć pomoc swoją radą w celu zachowania i wzrostu wiary oraz obyczajów, a także zachowania i umocnienia dyscypliny kościelnej, i rozważenia problemów związanych z działalnością Kościoła w świecie.

Biskupom przysługuje zwrot Jego Ekscelencji.

Rozdział II – Arcybiskupi

Bulla Alexandrina stanowi w art. 3 ust. 2, że Godnością arcybiskupią zostaje obdarzony biskup, któremu powierza się kierownictwo nad metropolią lub archidiecezją, na warunkach zgodnych z postanowieniami Bulli "E Pluribus Unum".

Wyżej wspomniana bulla przyznaje także możliwość obdarzenia duchownego, który nie zostaje inkardynowany do archidiecezji godnością arcybiskupią. Nazywa się to tytułem arcybiskupa ad personam. Jest to tytuł honorowy przyznawany przez Patriarchę biskupowi cechującemu się nienaganną posługą oraz zasługami dla Stolicy Apostolskiej i Kościoła Świętego. Arcybiskup zobowiązany jest do odbycia uroczystej inwestytury, w której Patriarcha nakłada mu paliusz, a on odnawia wtedy swoją przysięgę.

Arcybiskupom przysługuje zwrot Jego Ekscelencji.

Rozdział III – Obowiązki biskupów według Bulli Episcopis Ecclesiae


Bulla Jego Świątobliwości Aleksandra III tworzy następujące obowiązki biskupów:

- wykazywanie troski o dobro i pomyślność Matki - Kościoła Rotryjskiego (wraz z Patriarchą);

- posłuszeństwo wobec Patriarchy;

- kierowanie powierzonego mu Kościoła partykularnego z całą pieczołowitością, troską i umiejętnością, jakie posiada;

- obowiązek bezzwłocznego stawiania się na wezwanie Patriarchy.

Biskupi mają także swoje prawa:

- należy im się szczególny szacunek i troska;

- wierni, winni wspierać swojego Biskupa w realizacji misji Kościoła.

Rozdział IV – Obowiązki biskupów według Adhortacji Laetare Rotria

Adhortacja sporządzona po obradach II Soboru Trydenckiego wyznacza następujące zadania biskupom: Głównym zadaniem biskupów Kościoła winna być opieka nad diecezjami, bądź zgromadzeniami zakonnymi, do których zostaną inkardynowani przez Patriarchę. Mają obowiązek kierować się dobrem powierzonej im owczarni przez aktywne działanie oraz systematyczną pracę w swych biskupstwach. Podczas posługi mogą wydawać dekrety, które mają wiążący charakter na terenie diecezji, kierować do wiernych listy, a także korzystać ze wszelkich praw nadanych przez inne dokumenty oraz Kodeks Prawa Kanonicznego. Jednakże niewywiązywanie się z nałożonych obowiązków przez dłuższy czas skutkować będzie rozległymi konsekwencjami, ponieważ grzech zaniedbania potrafi zniweczyć nawet najwspanialsze plany i zamiary.