Nie tyle, że złego, ale osobiście nie czuję się na tyle kompetenty aby nauczać ws. wiary. Myślę, że część osób z naszego środowiska również nie jest.

Ale jest to obowiązek wszystkich wierzących w Chrystusa Wasza Eminencjo.

Zdaję się, iż w skutek pewnej niekonsekwencji, część Ojców Soborowych doszła do śmiałych, acz błędnych wniosków. Historia magistra vitae, jak uczą nas Rzymianie. To właśnie z historii winniśmy wyciągnąć lekcję, na temat ewangelizacji. Nie przyniosła ona naszemu Kościołowi chwały, lecz jedynie kłopotów. O ile jednak wszyscy wierzący są posłani do misji ewangelizacyjnej, to przecież nie wszyscy członkowie Kościoła Rotryjskiego są katolikami, czy w ogóle wierzącymi. Stąd też obawa o dogmatyczną niespójność. Dodatkowo, kapłani Kościoła Rotryjskiego, tak na prawdę nie są prawdziwymi kapłanami, nie mają charyzmatów właściwych dla realnych duchownych. Nie mają najczęściej również doświadczenia i wykształcenia pozwalającego na nauczanie wiary.

Innym faktem jest katolicki obowiązek ewangelizowania, o którym bracia przypomnieli. Stosunek do tego obowiązku, jest prywatną sprawą każdego z Nas i o jego spełnieniu winniśmy sami zadecydować. Jednakże nie uważamy, by przestrzeń Pollinu była właściwym miejscem do jego wykonywania, zwłaszcza w szatach Kościoła Rotryjskiego. Pamiętajmy, też, iż mikroświat jest miejscem pewnej gry, gdzie ludzie często udają kogoś, kim na prawdę nie są. Nie każdy więc człowiek, który w mikroświecie jest złoczyńcą, jest nim w istocie w świecie realnym.

2. Tak, ale tylko dobrowolne prezentowanie oficjalnej nauki Kościoła katolickiego (kazań, dokumentów, pism, encyklik itp.), kontrolowane przez Inkwizycję

Nie, bo jest to sprzeczne z formułą mikronacji i może spowodować ponowne kłopoty. Jeżeli zostanie ów fakt uchwalony odwołam się do Jego Świątobliwości aby w tej materii nie podpisywał adhortacji posoborowej.

Nie, bo jest to sprzeczne z formułą mikronacji i może spowodować ponowne kłopoty. Jeżeli zostanie ów fakt uchwalony odwołam się do Jego Świątobliwości aby w tej materii nie podpisywał adhortacji posoborowej.

Zwłaszcza, że Sobór ma większą władzę od Patriarchy.

(..) Podjęcie tak ważnej decyzji musi być jednomyślne, dlatego jeśli jednomyślności nie będzie, to nie może zostać to wpisane do adhortacji.

Głos jednaj osoby nie powinien całkowicie przekreślać zagadnienia soborowego. Jeśli zostało ono poruszone, to znaczy, że aktualne postępowanie z nim związane nie jest dobre.

Jednak sprawa jest jak widać bardzo złożona i trudno rozwiązać ją jednym zdaniem a punkt drugi głosowania jest trochę zbyt ogólny i może prowadzić do nadużyć.