Czcigodni Ojcowie Soborowi,

Dobiegły końca trwające na Soborze dysputy; omówiliśmy wszelkie kwestie, które wymagały uwagi – nadszedł więc czas podsumowania. W najbliższych dniach jeszcze raz wspólnie usiądziemy do rozmów, tym razem na temat kształtu adhortacji posoborowej. Jej treść, poprzez Nas podpis uzyska prawną moc bulli i wpłynie na życie Kościoła i Państwa.

Podczas dwóch sesji Soboru, omówiono dziewięć tematów, które duchowni i wierni uznali za ważne i wymagające uwagi. Nasze zastrzeżenie budzie jednak kwestia skrócenia pontyfikatu naszych następców. Ojcowie Soborowi podjęli niewielką większością głosów decyzję, iż panowanie Patriarchy zostanie skrócone do 4 miesięcy. Uważamy, byłoby to niewłaściwe, gdyż to niewiele czasu, by móc zrealizować jakikolwiek długofalowy plan. Słusznym wydaje się argument, iż ostatnie pontyfikaty kończyły się przedwcześnie, lecz nie jest to w naszej opinii właściwa przesłanka do skrócenia pontyfikatu. Właśnie po to istnieją możliwości skrócenia swojego panowania, by Patriarchowie, którzy z tych czy innych powodów nie mogą dłużej przewodzić Kościołowi, mogli przekazać ster łodzi Kościoła w inne ręce. Zaś definitywne skrócenie długości trwania pontyfikatu doprowadzi w naszej opinii do tego, iż działania Rotrii i jej Patriarchów staną się doraźne, chwilowe, bez zastanowienia nad przyszłością. Dodatkowo przysięgaliśmy publicznie strzec Tradycji i jej nie zmieniać. Dlatego też ta kwestia zostanie wyłączona z końcowego dokumentu.

Przedstawiamy niniejszym przygotowaną przez Legata propozycję adhortacji i otwieramy dyskusję nad jej treścią:

Ojcowie VI Soboru Laterańskiego,
wezwani za pontyfikatu Jego Świątobliwości Piusa IV, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
toczyli swe dysputy za pontyfikatu Jego Świątobliwości Klemensa III, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
zaś swe obrady zakończyli za pontyfikatu Jego Świątobliwości Aleksandra IV, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
Braciom i Siostrom w Chrystusie,
wiernym i poddanym Kościoła Rotryjskiego,
ślą uroczyste błogosławieństwo i pasterskie pozdrowienie.

ADHORTACJA POSOBOROWA
Gaudete in Domino semper

My, Aleksander IV, Sługa Sług Bożych, Patriarcha Kościoła Rotryjskiego, wspólnie z naszymi Ojcami Soborowymi, wydajemy niniejszy dokument dla regulacji spraw poruszonych na obradach Soboru, a korzystając z mądrości i ustaleń zebranych, normujemy niniejsze kwestie, będące od teraz wiążące dla państwa i Kościoła. Niniejszy dokument, mocą złożonego przez nas podpisu, zyskuję moc, przywileje i prawa bulli.

I
UZUPEŁNIENIE RYTUAŁU LATERAŃSKIEGO

Do Rytuału Laterańskiego dodaje się ceremonię pożegnania Patriarchy Rotrii, której treść zostaje dołączona jako załącznik do niniejszej adhortacji.

II
STOSOWANIE NAZEWNICTWA RELIGIJNEGO

Ojcowie Soborowi uznali, że stosowne jest używanie w uroczystościach określeń religijnych takich jak Msza Święta, ale ze stosownym umiarem. Szkodliwe jest nadużywanie tych pojęć, a także stosowanie ich w sposób ośmieszający czy mogący naruszyć czyjeś uczucia religijne.

III
WŁADZA USTAWODAWCZA W PAŃSTWIE KOŚCIELNYM

Ojcowie Soborowi opowiedzieli się za utrzymaniem władzy ustawodawczej w rękach Kurii Rotryjskiej. Uznali, że połączenie władzy wykonawczej oraz ustawodawczej w rękach rządu Państwa Kościelnego sprawdza się dobrze i jest najlepszą formą ustrojową w danym momencie.

IV
OBOWIˇZKI BISKUPÓW ORAZ NIŻSZEGO DUCHOWIEŃSTWA

Sobór przyjął niniejszy katalog obowiązków biskupów oraz administratorów apostolskich diecezji:

1. Zabieganie o utworzenie działu diecezji na forum danego państwa.
2. Dokonanie spisu wiernych.
3. Staranie się o nabycie majątku kościelnego.
4. Założenie parafii (późniejsze jej wizytacje), ewentualnej filii seminarium.
5. Organizowanie uroczystości i prowadzenie księgi spisującej historię danej diecezji oraz duchownych pracujących w niej.
6. Listy pasterskie informujące o ważnych sprawach/problemach/wydarzeniach z Rotrii i v - świata.
7. Wizyty ad limina apostolorum.

Ojcowie zatwierdzili również poniższy katalog obowiązków niższego duchowieństwa:

1. Obowiązkowa inkardynacja do wspólnoty parafialnej - w Państwie Kościelnym Rotria przez Biskupa Rotrii lub w którymś z państw konkordatowych przez jego ordynariusza.
2. Przeprowadzanie uroczystości w swoich parafiach oraz uczestniczenie w życiu codziennym wspólnoty, do której zostali posłani.
3. Prowadzenie księgi parafialnej (proboszczowie).

V
DZIAŁALNOŚĆ KOŚCIOŁA ROTRYJSKIEGO W ZAGRANICZNYM MIKROŚWIECIE

Ojcowie Soborowi opowiedzieli się przeciwko rozpoczęciu działalności Kościoła Rotryjskiego w zagranicznym mikroświecie. Uznano, że jest na to za wcześnie, choć nie zamknięto drogi przed tą ideą w przyszłości.

VI
KALENDARZ KOŚCIELNY

Ojcowie Soborowi wyrazili chęć stworzenia własnego kalendarza liturgicznego dla Kościoła Rotryjskiego. Ma on zostać oparty na kalendarzu liturgicznym Kościoła Katolickiego sprzed Soboru Watykańskiego II. Kalendarz kościelny zawierałby wszystkie uroczystości, które należy obchodzić w Kościele (i tutaj można ustalić, że biskup musi odprawić takową w swojej diecezji) oraz święta dodatkowe, które mogą być włączone jako obowiązkowe do kalendarza diecezjalnego. Pojawiły się także głosy, by stworzyć dwa kalendarze: kościelny (liturgiczny) oraz świecki (świąt państwowych). Kalendarze mają zostać stworzone po zakończeniu obrad Soboru przez jedną osobę lub grupę osób.

VII
ROLA KOŚCIOŁA ROTRYJSKIEGO W MIKROŚWIECIE

Ojcowie Soborowi uznali, że w ramach działań kulturowo-poznawczych, o których mówi doktryna Kościoła Rotryjskiego zawarta w Bulli Exurge Domine, możliwe jest np. przedstawianie żywotów świętych, dokumentów Kościoła, postanowień soborów, nauczań apostołów i świętych. Wszystko to jest dozwolone, o ile nie zostanie opatrzone własnymi wnioskami i tezami, a jedynie przedstawione, jako stanowisko świętego, papieża, biskupa, czy doktora Kościoła.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die ... , mensis Februrarius, anno Domini bis millesimo quintodecimo, Pontificatus Nostri primo.

Załącznik 1.

MC: Mistrz Ceremonii.
K: Kardynał prowadzący ceremonię pogrzebową.

WYSTAWIENIE CIAŁA

MC: Wraz z dźwiękiem dzwonów do Bazyliki św. Jana wkroczyła procesja z ciałem Jego Świątobliwości (imię). Patriarcha wnoszony jest na katafalku z asystą żołnierzy Gwardii Szlacheckiej. Biskup Rotrii odziany jest w czerwone pantofle, jedwabną sutannę, albę z potrójną koronką przeszywaną złotą nicią, purpurową stułę obszywaną złotymi nićmi i rubinami, czerwoną dalmatykę, a na niej zaś purpurowy ornat przedstawiający Krzyż Pański. Na jego ręce spoczywa manipularz, zaś w dłoniach Ojciec Święty dzierży różaniec. Na jego skroniach znajduje się złota mitra. Za katafalkiem Jego Świątobliwości podążają Jego Eminencja (imię, nazwisko), (tytuł, imię, nazwisko) oraz (tytuł, imię, nazwisko) ubrani w cappa magna. Pochodowi, docierającemu do prezbiterium towarzyszy chór Cantores Lateransis, który intonuje psalm "De profundis".
Pochód dociera do przygotowanego miejsca w kaplicy Matki Najświętszej, gdzie wśród wielu ozdobnych świec z honorami położone zostaje ciało Ojca Świętego. Jego Eminencja (N) odmawia modlitwy nad zmarłym, następnie kapłani odchodząc oddają hołd zmarłemu. Po zmianie warty honorowej bramy kaplicy Matki Najświętszej zostają zamknięte, a ciało Biskupa Rotrii zostało wystawione na widok publiczny.

POGRZEB WŁAŚCIWY

MC: W (dzień) wieczór zabrzmiały dzwony Bazyliki św. Jana na Lateranie, których dźwięk ogłasza Wiecznemu Miastu, że Jego Świątobliwość (imię) odbywa swą ostatnią drogę. Do świątyni wkracza korowód duchownych ubranych w należyte stroje chórowe. Procesję rozpoczyna krucyferariusz trzymający bogato zdobiony krzyż z czasów Aleksandra III, za nim podążają akolici i diakoni. Na końcu wolnym krokiem w kierunku Kaplicy Matki Najświętszej idą (tytuł, imię, nazwisko), który przewodniczyć będzie Mszy św., (tytuł, imię, nazwisko) posługujący w roli diakona oraz (tytuł, imię, nazwisko) towarzyszący purpuratom jako subdiakon. Procesja dociera do katafalku, gdzie w cedrowej trumnie udekorowanej złotymi zdobieniami spoczywa już ciało Ojca Świętego. Na sarkofagu leży purpurowa poduszka, a na niej położono triregnum Patriarchy (imię). Po odmówieniu modlitw przez (N) i (N) ponownie rozpoczęła formować się procesja, która okrążając wewnątrz Bazylikę św. Jana powoli dociera do przygotowanego miejsca w prezbiterium. W międzyczasie chór Cantores Lateransis rozpoczął śpiewanie introitu z Requiem (imię i nazwisko artysty).
Trumnę niosą żołnierze Gwardii Szlacheckiej, którzy znajdują się pod rozkazami (tytuł, imię, nazwisko). Gwardziści dochodząc do prezbiterium położyli sarkofag na trzypiętrowym katafalku otoczonym świecami. Konstrukcja została ozdobiona purpurowym materiałem ze złotym obszyciem. Trumnę przykryto czerwonym materiałem, a na nim położono poduszkę z tiarą Ojca Świętego. W tym samym czasie procesja z duchownymi dotarła do ołtarza głównego, gdzie kardynał (N) przywdział koronkową albę, czarny ornat ze złotymi obszyciami i wizerunkiem śmierci Jezusa Chrystusa, zaś na głowę włożył białą mitrę ze złotymi obszyciami. (N) oraz (N) ubrali koronkowe alby oraz czarne dalmatyki z wizerunkiem krzyża.
Śpiew Kyrie rozpoczyna Mszę odprawianą przez kardynała (N) za duszę Ojca Świętego (N). Potężne głos chórzystów przepełniają całą świątynię, intonując kolejne fragmenty (nazwisko artysty) opus magnum. Po Mszy, gdy Eminencja (N) zawołał końcowe słowa Requiem "Requiescat in pace!" duchowni ponownie sformowali korowód. Celebrans zdjął ornat i przywdział czarną kapę, na której wyszyte były pierwsze słowa z księgi Koheleta. Po ucałowaniu ołtarza duchowni schodzą ze stopnia ołtarza w głąb prezbiterium.
(N), dzierżąc w rękach krzyż procesyjny wyszedł przed katafalk z trumną, zaś Eminencja (N) odmawiał stosowne modlitwy. Następnie żołnierze Gwardii Szlacheckiej znieśli trumnę z katafalku i dołączyli do ruszającej procesji. Gdy chór Cantores Lateransis rozpoczął śpiewanie Lux Aeterna pochód ruszył w kierunku Kaplicy Matki Najświętszej, gdzie przygotowany został grobowiec dla Ojca Świętego. Jego Eminencja (N) pobłogosławił wodę i trybularz i obchodząc trumnę wpierw poświęcił ją wodą święconą, następnie okadził trybularzem. Po ustaniu śpiewów rozpoczęła się ceremonia pochówku ciała Ojca Świętego w przygotowanym sarkofagu. Wówczas Eminencja (N) przemówił do zgromadzonych żałobników:
K: Śmierć w warunkach świata wirtualnego jest ostatecznym i nieodwracalnym opuszczeniem kreowanej postaci i przeniesienie się z powrotem w świat realny. Dzień śmierci jest dopełnieniem dnia narodzin. Oddajmy więc hołd naszemu zmarłemu Bratu.
MC: Wszyscy zebrani w zadumie podejmowali refleksje nad słowami celebransa.
K: Teraz złożymy ciało naszego zmarłego Brata w grobie.
Prochem jesteś i w proch się obrócisz. Spoczywaj w pokoju.
MC: Gwardziści złożyli ciało Biskupa Rotrii w grobowcu w Kaplicy Matki Najświętszej. Chór Cantores Lateransis rozpoczął śpiew Salve Regina.

Apostolskim pozdrowieniem,
(+) Alexander IV P.M.

Proszę nie odbierać mojego głosu negatywnie. Osobiście jestem za 6-miesięcznymi pontyfikatami, bo sam pamiętam czasy 3-miesięcznych pontyfikatów. Nie dało się wtedy wprowadzić żadnej sensownej reformy. Głosuję tak, bo do Rytuału wskutek tej adhortacji ma zostać dodany obrzęd, który jest jednym wielkim partactwem. Jako autor Rytuału strzeliłbym sobie w stopę, gdybym zagłosował za.

PRZECIW

Wstrzymuję się.

Mam pewną uwagę.

V
DZIAŁALNOŚĆ KOŚCIOŁA ROTRYJSKIEGO W ZAGRANICZNYM MIKROŚWIECIE

Ojcowie Soborowi opowiedzieli się przeciwko rozpoczęciu działalności Kościoła Rotryjskiego w zagranicznym mikroświecie. Uznano, że jest na to za wcześnie, choć nie zamknięto drogi przed tą ideą w przyszłości.

Nie wiem na podstawie czego stwierdzono, że Ojcowie Soborowi wyrazili sprzeciw wobec działalności Kościoła Rotryjskiego w zagranicznym mikroświecie. Z tego co sobie przejrzałem ten temat to tylko jedna osoba miała do tego obiekcje. Natomiast reszta osób wypowiadała się na ten temat pozytywnie.

PRZECIW

Wobec tego co tu miało miejsce, wstrzymujemy głosowanie. Zaprawdę nie rozumiemy, skąd tyle sprzeciwów, zwłaszcza, że przez kilka dni nikt nie zgłaszał uwag. Osoby, które zagłosowały przeciw mają teraz możliwość wyjaśnienia swojej decyzji i zaproponowania ewentualnych zmian w tym dokumencie.

Wasza Świątobliwość,
Czcigodni Ojcowie Soborowi,

Pragnę się zreflektować, umknął mi fakt iż nad tematem: "Działalność Kościoła Rotryjskiego w zagranicznym mikroświecie" odbyło się głosowanie, którego wynik był negatywny dla tego pomysłu. Osobiście nie jestem z tego zadowolony, ponieważ miał to być kluczowy element mojego pontyfikatu, nowy punkt odniesienia dla Stolicy Apostolskiej i Kościoła Rotryjskiego. Stąd też moja wczorajsza pobieżna reakcja.

Przedstawiamy wersję dokumentu wzbogaconą o kwestię dotyczącą kadencji Patriarchy. Zmiana BED nie może nastąpić na drodze decyzji Soboru, czy samodzielnej decyzji Patriarchy, a zatem Sobór może jedynie zasugerować zmianę. Wobec tego dokument jest w pełni kompletny. Otwieramy więc głosowanie.

Ojcowie VI Soboru Laterańskiego,
wezwani za pontyfikatu Jego Świątobliwości Piusa IV, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
toczyli swe dysputy za pontyfikatu Jego Świątobliwości Klemensa III, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
zaś swe obrady zakończyli za pontyfikatu Jego Świątobliwości Aleksandra IV, Patriarchy i Biskupa Rotrii,
Braciom i Siostrom w Chrystusie,
wiernym i poddanym Kościoła Rotryjskiego,
ślą uroczyste błogosławieństwo i pasterskie pozdrowienie.

ADHORTACJA POSOBOROWA
Gaudete in Domino semper

My, Aleksander IV, Sługa Sług Bożych, Patriarcha Kościoła Rotryjskiego, wspólnie z naszymi Ojcami Soborowymi, wydajemy niniejszy dokument dla regulacji spraw poruszonych na obradach Soboru, a korzystając z mądrości i ustaleń zebranych, normujemy niniejsze kwestie, będące od teraz wiążące dla państwa i Kościoła. Niniejszy dokument, mocą złożonego przez nas podpisu, zyskuję moc, przywileje i prawa bulli.

I
UZUPEŁNIENIE RYTUAŁU LATERAŃSKIEGO

Do Rytuału Laterańskiego dodaje się ceremonię pożegnania Patriarchy Rotrii, której treść zostaje dołączona jako załącznik do niniejszej adhortacji.

II
STOSOWANIE NAZEWNICTWA RELIGIJNEGO

Ojcowie Soborowi uznali, że stosowne jest używanie w uroczystościach określeń religijnych takich jak Msza Święta, ale z właściwym umiarem. Szkodliwe jest nadużywanie tych pojęć, a także stosowanie ich w sposób ośmieszający czy mogący naruszyć czyjeś uczucia religijne.

III
WŁADZA USTAWODAWCZA W PAŃSTWIE KOŚCIELNYM

Ojcowie Soborowi opowiedzieli się za utrzymaniem władzy ustawodawczej w rękach Kurii Rotryjskiej. Uznali, że połączenie władzy wykonawczej oraz ustawodawczej w rękach rządu Państwa Kościelnego sprawdza się dobrze i jest najlepszą formą ustrojową w danym momencie.

IV
OBOWIˇZKI BISKUPÓW ORAZ NIŻSZEGO DUCHOWIEŃSTWA

Sobór przyjął niniejszy katalog obowiązków biskupów oraz administratorów apostolskich diecezji:

1. Zabieganie o utworzenie działu diecezji na forum danego państwa.
2. Dokonanie spisu wiernych.
3. Staranie się o nabycie majątku kościelnego.
4. Założenie parafii (późniejsze jej wizytacje), ewentualnej filii seminarium.
5. Organizowanie uroczystości i prowadzenie księgi spisującej historię danej diecezji oraz duchownych pracujących w niej.
6. Listy pasterskie informujące o ważnych sprawach/problemach/wydarzeniach z Rotrii i v - świata.
7. Wizyty ad limina apostolorum.

Ojcowie zatwierdzili również poniższy katalog obowiązków niższego duchowieństwa:

1. Obowiązkowa inkardynacja do wspólnoty parafialnej - w Państwie Kościelnym Rotria przez Biskupa Rotrii lub w którymś z państw konkordatowych przez jego ordynariusza.
2. Przeprowadzanie uroczystości w swoich parafiach oraz uczestniczenie w życiu codziennym wspólnoty, do której zostali posłani.
3. Prowadzenie księgi parafialnej (proboszczowie).

V
DZIAŁALNOŚĆ KOŚCIOŁA ROTRYJSKIEGO W ZAGRANICZNYM MIKROŚWIECIE

Ojcowie Soborowi opowiedzieli się przeciwko rozpoczęciu działalności Kościoła Rotryjskiego w zagranicznym mikroświecie. Uznano, że jest na to za wcześnie, choć nie zamknięto drogi przed tą ideą w przyszłości.

VI
KALENDARZ KOŚCIELNY

Ojcowie Soborowi wyrazili chęć stworzenia własnego kalendarza liturgicznego dla Kościoła Rotryjskiego. Ma on zostać oparty na kalendarzu liturgicznym Kościoła Katolickiego sprzed Soboru Watykańskiego II. Kalendarz kościelny zawierałby wszystkie uroczystości, które należy obchodzić w Kościele (i tutaj można ustalić, że biskup musi odprawić takową w swojej diecezji) oraz święta dodatkowe, które mogą być włączone jako obowiązkowe do kalendarza diecezjalnego. Pojawiły się także głosy, by stworzyć dwa kalendarze: kościelny (liturgiczny) oraz świecki (świąt państwowych). Kalendarze mają zostać stworzone po zakończeniu obrad Soboru przez jedną osobę lub grupę osób.

VII
ROLA KOŚCIOŁA ROTRYJSKIEGO W MIKROŚWIECIE

Ojcowie Soborowi uznali, że w ramach działań kulturowo-poznawczych, o których mówi doktryna Kościoła Rotryjskiego zawarta w Bulli Exurge Domine, możliwe jest np. przedstawianie żywotów świętych, dokumentów Kościoła, postanowień soborów, nauczań apostołów i świętych. Wszystko to jest dozwolone, o ile nie zostanie opatrzone własnymi wnioskami i tezami, a jedynie przedstawione, jako stanowisko świętego, papieża, biskupa, czy doktora Kościoła.

VIII
KADENCJA BISKUPA ROTRII

Ojcowie Soborowi zasugerowali zmianę długości kadencji Biskupa Rotrii z obecnych sześciu do czterech miesięcy.

Datum Rotriae, apud S. Paulum, die ... , mensis Februrarius, anno Domini bis millesimo quintodecimo, Pontificatus Nostri primo.

Załącznik 1.

MC: Mistrz Ceremonii.
K: Kardynał prowadzący ceremonię pogrzebową.

WYSTAWIENIE CIAŁA

MC: Wraz z dźwiękiem dzwonów do Bazyliki św. Jana wkroczyła procesja z ciałem Jego Świątobliwości (imię). Patriarcha wnoszony jest na katafalku z asystą żołnierzy Gwardii Szlacheckiej. Biskup Rotrii odziany jest w czerwone pantofle, jedwabną sutannę, albę z potrójną koronką przeszywaną złotą nicią, purpurową stułę obszywaną złotymi nićmi i rubinami, czerwoną dalmatykę, a na niej zaś purpurowy ornat przedstawiający Krzyż Pański. Na jego ręce spoczywa manipularz, zaś w dłoniach Ojciec Święty dzierży różaniec. Na jego skroniach znajduje się złota mitra. Za katafalkiem Jego Świątobliwości podążają Jego Eminencja (imię, nazwisko), (tytuł, imię, nazwisko) oraz (tytuł, imię, nazwisko) ubrani w cappa magna. Pochodowi, docierającemu do prezbiterium towarzyszy chór Cantores Lateransis, który intonuje psalm "De profundis".
Pochód dociera do przygotowanego miejsca w kaplicy Matki Najświętszej, gdzie wśród wielu ozdobnych świec z honorami położone zostaje ciało Ojca Świętego. Jego Eminencja (N) odmawia modlitwy nad zmarłym, następnie kapłani odchodząc oddają hołd zmarłemu. Po zmianie warty honorowej bramy kaplicy Matki Najświętszej zostają zamknięte, a ciało Biskupa Rotrii zostało wystawione na widok publiczny.

POGRZEB WŁAŚCIWY

MC: W (dzień) wieczór zabrzmiały dzwony Bazyliki św. Jana na Lateranie, których dźwięk ogłasza Wiecznemu Miastu, że Jego Świątobliwość (imię) odbywa swą ostatnią drogę. Do świątyni wkracza korowód duchownych ubranych w należyte stroje chórowe. Procesję rozpoczyna krucyferariusz trzymający bogato zdobiony krzyż z czasów Aleksandra III, za nim podążają akolici i diakoni. Na końcu wolnym krokiem w kierunku Kaplicy Matki Najświętszej idą (tytuł, imię, nazwisko), który przewodniczyć będzie Mszy św., (tytuł, imię, nazwisko) posługujący w roli diakona oraz (tytuł, imię, nazwisko) towarzyszący purpuratom jako subdiakon. Procesja dociera do katafalku, gdzie w cedrowej trumnie udekorowanej złotymi zdobieniami spoczywa już ciało Ojca Świętego. Na sarkofagu leży purpurowa poduszka, a na niej położono triregnum Patriarchy (imię). Po odmówieniu modlitw przez (N) i (N) ponownie rozpoczęła formować się procesja, która okrążając wewnątrz Bazylikę św. Jana powoli dociera do przygotowanego miejsca w prezbiterium. W międzyczasie chór Cantores Lateransis rozpoczął śpiewanie introitu z Requiem (imię i nazwisko artysty).
Trumnę niosą żołnierze Gwardii Szlacheckiej, którzy znajdują się pod rozkazami (tytuł, imię, nazwisko). Gwardziści dochodząc do prezbiterium położyli sarkofag na trzypiętrowym katafalku otoczonym świecami. Konstrukcja została ozdobiona purpurowym materiałem ze złotym obszyciem. Trumnę przykryto czerwonym materiałem, a na nim położono poduszkę z tiarą Ojca Świętego. W tym samym czasie procesja z duchownymi dotarła do ołtarza głównego, gdzie kardynał (N) przywdział koronkową albę, czarny ornat ze złotymi obszyciami i wizerunkiem śmierci Jezusa Chrystusa, zaś na głowę włożył białą mitrę ze złotymi obszyciami. (N) oraz (N) ubrali koronkowe alby oraz czarne dalmatyki z wizerunkiem krzyża.
Śpiew Kyrie rozpoczyna Mszę odprawianą przez kardynała (N) za duszę Ojca Świętego (N). Potężne głos chórzystów przepełniają całą świątynię, intonując kolejne fragmenty (nazwisko artysty) opus magnum. Po Mszy, gdy Eminencja (N) zawołał końcowe słowa Requiem "Requiescat in pace!" duchowni ponownie sformowali korowód. Celebrans zdjął ornat i przywdział czarną kapę, na której wyszyte były pierwsze słowa z księgi Koheleta. Po ucałowaniu ołtarza duchowni schodzą ze stopnia ołtarza w głąb prezbiterium.
(N), dzierżąc w rękach krzyż procesyjny wyszedł przed katafalk z trumną, zaś Eminencja (N) odmawiał stosowne modlitwy. Następnie żołnierze Gwardii Szlacheckiej znieśli trumnę z katafalku i dołączyli do ruszającej procesji. Gdy chór Cantores Lateransis rozpoczął śpiewanie Lux Aeterna pochód ruszył w kierunku Kaplicy Matki Najświętszej, gdzie przygotowany został grobowiec dla Ojca Świętego. Jego Eminencja (N) pobłogosławił wodę i trybularz i obchodząc trumnę wpierw poświęcił ją wodą święconą, następnie okadził trybularzem. Po ustaniu śpiewów rozpoczęła się ceremonia pochówku ciała Ojca Świętego w przygotowanym sarkofagu. Wówczas Eminencja (N) przemówił do zgromadzonych żałobników:
K: Śmierć w warunkach świata wirtualnego jest ostatecznym i nieodwracalnym opuszczeniem kreowanej postaci i przeniesienie się z powrotem w świat realny. Dzień śmierci jest dopełnieniem dnia narodzin. Oddajmy więc hołd naszemu zmarłemu Bratu.
MC: Wszyscy zebrani w zadumie podejmowali refleksje nad słowami celebransa.
K: Teraz złożymy ciało naszego zmarłego Brata w grobie.
Prochem jesteś i w proch się obrócisz. Spoczywaj w pokoju.
MC: Gwardziści złożyli ciało Biskupa Rotrii w grobowcu w Kaplicy Matki Najświętszej. Chór Cantores Lateransis rozpoczął śpiew Salve Regina.

Apostolskim pozdrowieniem,
(+) Alexander IV P.M.

Eminencjo,

Jak wspomnieliśmy wyżej, niniejszy dokument nie zmienia długości kadencji, a jedynie obrazuje fakt, iż taki pomysł poparła większość Ojców Soborowych. Zmiana długości kadencji Patriarchy wymaga innej procedury prawnej, która po wydaniu tego dokumentu może, acz nie musi zostać podjęta.
Jednocześnie ubolewamy, iż osoba przywdziewająca purpurę, po raz drugi sprzeciwia się dokumentowi podsumowującemu sobór, w którym sama brała udział. Miał Eminencja tylko podczas tej dyskusji okazję do zaproponowania zmian, które Waszym zdaniem są konieczne, lecz zamiast tego, jak widzimy, wolicie wykrzykiwać swój sprzeciw. Nie wspominając, iż swoje zastrzeżenia mógł Eminencja wyrazić podczas stosownej dyskusji, proponując inny suplement do ceremoniału. Jest to zdecydowanie zachowanie niedojrzałe.