K O N K O R D A T
pomiędzy Państwem Kościelnym Rotria a Imperium Skarlandu


Wysokie Układające się Strony:
Jego Świątobliwość Aleksander IV,
Patriarcha Rotrii, w imieniu własnym i Państwa Kościelnego Rotria
oraz
Jej Arcychrześcijańska Mość Eleonora I,
Królowa Imperium Skarlandu, w imieniu własnym i Imperium Skarlandu,
zawierają w najlepszej wierze następujący Konkordat, traktujący również o wzajemnym uznaniu i nawiązaniu stosunków dyplomatycznych:

Art. 1.
1. Wysokie Układające się Strony uznają się niniejszym wzajemnie za suwerenne państwa i podmioty prawa międzynarodowego.
2. Wysokie Układające się Strony wyrzekają się we wzajemnych stosunkach używania jakiejkolwiek przemocy.

Art. 2.
1. Wysokie Układające się Strony nawiązują niniejszym stosunki dyplomatyczne.
2. Wysokie Układające się Strony uznają, że jedynym prawowitym Monarchą Królestwa Francji jest władca Imperium Skarlandu i wyłącznie on ma prawo do francuskich ziem.
3. Wysokie Układające się Strony dopuszczają ustanowienie przedstawicielstwa Państwa Kościelnego Rotria w Imperium Skarlandu oraz przedstawicielstwa Imperium Skarlandu w Państwie Kościelnym Rotria.
4. Przedstawicielem Państwa Kościelnego Rotria w Imperium Skarlandu będzie Prymas Imperium Skarlandu - arcybiskup Walencji i jednoczesny biskup Reims.
5. Przedstawiciel Imperium Skarlandu w Państwie Kościelnym Rotria posiadać będzie rangę ambasadora.


Art. 3.
1. Ambasadorowi i prymasowi przysługuje immunitet na terenie państwa przyjmującego.
2. W ramach immunitetu, na terenie państwa przyjmującego, ambasador lub prymas:
a) nie podlega jurysdykcji karnej państwa przyjmującego,
b) nie podlega jurysdykcji cywilnej państwa przyjmującego, chyba że sprawa dotyczy ich działalności niezwiązanej zupełnie z pełnioną misją, a sprawa dotyczy interesów prawnych osób trzecich, podległych jurysdykcji państwa przyjmującego,
c) korzysta ze swobody poruszania się po obszarze państwa przyjmującego,
d) korzysta z prawa do reprezentowania interesów państwa wysyłającego, w sposób uznany przez siebie za właściwy, w środkach masowego przekazu, w tym na głównej liście dyskusyjnej lub forum państwa przyjmującego,
e) nie jest zobowiązany do składania zeznań w charakterze świadka.
3. Wysokie Układające się Strony zobowiązują się rozstrzygać na drodze dyplomatycznej spory wynikłe na tle postępowania swoich przedstawicieli, z zastrzeżeniem dopuszczalności drogi sądowej w sytuacji, o której mowa w art. 4.

Art. 4.
Jeśli pod wątpliwość poddaje się niewinność lub uczciwość przedstawiciela, państwo wysyłające ma obowiązek wszczęcia śledztwa.

Art. 5.
1. Ambasador lub prymas może zrzec się immunitetu.
2. Wydalenie ambasadora lub prymasa z państwa przyjmującego następuje poprzez uznanie go za persona non grata.
3. W przypadku wydalenia ambasadora lub prymasa państwo przyjmujące zobowiązuje się do złożenia wyjaśnień i przedstawienia powodu wydalenia przedstawiciela państwa wysyłającego.

Art. 6.
Kościół Rotryjski oraz Imperium Skarlandu potwierdzają wzajemną niezależność i autonomiczność, oraz zobowiązują się do poszanowania tej zasady we wzajemnych stosunkach.

Art. 7.
Imperium Skarlandu ma obowiązek zagwarantować Kościołowi Rotryjskiemu oraz jego osobom prawnym i fizycznym swobodę utrzymywania stosunków i komunikowania się z Państwem Kościelnym, z Konferencjami Episkopatów, z Kościołami partykularnymi, a także między sobą i z innymi wspólnotami, instytucjami, organizacjami i osobami w kraju i za granicą.

Art. 8.
1. Imperium Skarlandu uznaje osobowość prawną Kościoła Rotryjskiego jako całości, a także wszystkich jego diecezji na terytorium Imperium Skarlandu.
2. Inne organizacje i jednostki Kościoła Rotryjskiego mogą starać się o uzyskanie osobowości prawnej w myśl przepisów prawa skarlandzkiego za pośrednictwem kompetentnej władzy kościelnej.

Art. 9.
Przestrzegając prawa do wolności religijnej, Państwo zapewnia Kościołowi Powszechnemu bez względu na obrządek, prawo do swobodnego i publicznego pełnienia jego misji, łącznie z wykonywaniem jurysdykcji oraz zarządzaniem i administrowaniem jego sprawami na podstawie prawa kanonicznego z zastrzeżeniem, że nie może godzić to w przepisy prawne Imperium Skarlandu.

Art. 10.
1. Tworzenie właściwych Kościołowi struktur należy do kompetentnej władzy kościelnej; dotyczy to w szczególności erygowania, zmieniania i znoszenia prowincji kościelnych, archidiecezji, diecezji, ordynariatu polowego, administratur apostolskich, prałatur personalnych i terytorialnych, opactw terytorialnych, parafii, instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego oraz innych kościelnych osób prawnych.
2. Żadna część terytorium skarlandzkiego nie będzie włączona do archidiecezji, diecezji lub prowincji kościelnej mającej swą stolicę poza granicami Imperium Skarlandu.
3. Żadna diecezja mająca swą stolicę w Imperium Skarlandu nie będzie się rozciągała poza granice Imperium Skarlandu.
4. Państwo Kościelne Rotria zobowiązuje się utworzyć dla Imperium Skarlandu odrębną prowincję kościelną w postaci archidiecezji i diecezji, na której czele stać będzie Prymas Imperium Skarlandu w randze co najmniej arcybiskupa.
5. W razie braku duchownych o odpowiedniej randze Prymasem Imperium Skarlandu może tymczasowo zostać duchowny o randze niższej niż arcybiskup, urzędujący jako administrator apostolski archidiecezji.

Art. 11.
1. Prymas Imperium Skarlandu jest wybierany przez władze Państwa Kościelnego.
2. Urzędy kościelne obsadza kompetentna władza kościelna zgodnie z przepisami prawa rotryjskiego.
3. Mianowanie i odwoływanie biskupów należy wyłącznie do władz Państwa Kościelnego.

Art. 12.
1. Imperium Skarlandu zobowiązuje się respektować małżeństwa zawarte przed kompetentną władzą kościelną.
2. Małżeństwo zawarte w ośrodku kultu religijnego wywiera skutki cywilnoprawne, jeżeli:
a) między nupturientami nie istnieją przeszkody wynikające z prawa skarlandzkiego,
b) złożą oni przy zawieraniu małżeństwa zgodne oświadczenie woli dotyczące wywarcia takich skutków i
c) o fakcie zawarcia małżeństwa został powiadomiony odpowiedni w myśl przepisów dotyczących zawarcia małżeństwa organ w terminie pięciu dni od zawarcia małżeństwa; termin ten ulega przedłużeniu, jeżeli nie został dotrzymany z powodu siły wyższej, do czasu ustania tej przyczyny.

Art. 13.
Wszystkim, którzy z jakiejkolwiek przyczyny przebywają przymusowo w danym miejscu bez możliwości opuszczenia go w celu uczestnictwa w praktykach religijnych, Imperium Skarlandu zobowiązuje się, w miarę swych możliwości, umożliwić uczestnictwo w tych praktykach.

Art. 14.
Wysokie Układające się Strony zobowiązują się wzajemnie do podejmowania działań zmierzających do rozwoju wzajemnych stosunków.

Art. 15.
1. Każda z Wysokich Układających się Stron może wypowiedzieć niniejszy Konkordat.
2. W przypadku wypowiedzenia niniejszego Konkordatu traci on swoją moc z upływem trzeciego dnia następującego po dniu notyfikacji wypowiedzenia Konkordatu drugiej stronie.

Art. 16.
Konkordat wchodzi w życie z dniem ratyfikowania go przez Wysokie Układające się Strony.



Z upoważnienia Jego Świątobliwości Aleksandra IV,
(-) kardynał Tommaso Domenico Mancini
Sekretarz Stanu Kongregacji Spraw Zagranicznych Państwa Kościelnego Rotria

 

W imieniu Jej Arcychrześcijańskiej Mości Eleonory I,
(-) Jego Królewska Wysokość Carlos Lorenzo de Medici y Zep,
Regent Imperium Skarlandzkiego