Od pewnego czasu zastanawiam się nad tym jaki był cel założenia PKR. Czym kierowali się jej twórcy i pomysłodawcy. Czy była to zwykła chęć stworzenia kontrowersyjnej społeczności w wirtualnym świecie, pomysł na ciekawe zagospodarowanie czasu czy może misja apostolstwa? Wielokrotnie Rotria spotyka się ze słowami krytyki, obrażonych chrześcijan czy zagubionych ateistów. Zarzuca jej się ranienie uczuć religijnych, herezję czy kreowanie grupy o charakterze sekty. Zastanawia mnie jednak to, skąd takie i inne stwierdzenia czerpią. Czy przypadkiem postawa rotryjczyków, duchownych i świeckich sama nie narzuca takich myśli. W naszym rotryjskim środowisku przyjęło się, że jesteśmy oddanymi chrześcijanami. Jednak czy przypadkiem nie, tylko na papierze(forum, komputer)? Czy nie jest tak, że większość z nas kreuje swoje postaci i udaje? Sam potencjał jaki ma Państwo Kościelne w tym bezkresnym bałaganie jest ogromny. Jego znaczenie wielce istotne. Misja Apostolstwa. Dawania przykładu. Bycia przedstawicielem Chrystusa. Bycia dobrym chrześcijaninem. Z drugiej zaś strony pokusa, żądza władzy i dążenie do uzyskania jak największych profitów. Choć samo posiadanie władzy i godności nie zawsze idzie w parze z grzechem. Należy jednak pamiętać o jednym, że "Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego." . Bo gdyby tak ktoś spytał każdego z nas "Co w tej Rotrii robicie?", zapewne usłyszałby szereg różnych odpowiedzi. Natomiast winniśmy mieć jeden cel, jedną idee i nimi się kierować! Być przykładem, zachowywać to co dobre, a złego się wyzbywać. Pożegnać tych, którzy nie pasują. Chciałbym z chwilą obecną dokonać zmiany swojej wirtualnej osobowości. Być Apostołem. Prosiłbym szczególnie Patriarchę o rozważenie moich słów i przedstawienie jego wizji PKR. Chciałbym wiedzieć, czy pasuje.

Wydaje mi się, że to chwasty w naszym środowisku i należałoby je stopniowo odsuwać.

Nie nam osądzać... Myslę, że osoby, które takimi chwastami są, powinny same teraz odbyć refleksję nad sobą i zmienić się. Ja nie chcę nikogo siła usuwać i oceniać. Na konieć, dodam tylko tyle:

,,Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Jak możesz mówić swemu bratu: "Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku", gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata."

[Łk 6, 41-42]

Bracie Michale, tuszę, ze odnosi się to głoszenia Ewangelii. U nas nikt herezji nie głosi. Natomiast niektóre osoby nie są tak idealne, jak usiłują pokazać. Na ich sumieniu spoczywa wiele grzechów, a stawiają siebie za wzór. I ci powinni teraz zastanowić się nad sobą.

Jako Ojciec Kościoła ja odpowiem na retoryczne pytanie Brata Michała.  Otóż celem Państwa Kościelnego była administracja nowego, zjednoczonego Kościoła Rotryjskiego.  Celem tego zaś była jakże piękna idea "głoszenia Boga wszystkim Narodom v-świata".

Nie, nie skazuję się na samokrytykę.  Zachęcam do lektury moich czterech listów duszpasterskich (na poprzednim forum były, ale wiadomo, że tematów się nie przenosi).  Wiem, że te cztery listy nie są szczytem osiągnięć, ale głosić Boga można też na inne sposoby - nie tylko kazaniami.

Chociażby ostatnio, walka moja o zachowanie chrześcijańskich wartości w Surmenii.  A kazań czemu nie możemy głosić?

Drodzy Bracia...
Po co mamy sobie wzajemnie wyliczać dobre i złe uczynki. Pamiętajmy, że każdy człowiek myli się i nie jest doskonały! Jesli komuś wybitnie zależy na tym by wyliczać ile on tego dobrego zrobił to niech sobie to notuje. Przecież to św. Franciszek głosił żeby się nie wywyższać a jeszcze bardziej uniżac...
I kończąc już tak w tym nurcie...
Póki mamy czas, Bracia czyńmy dobro!