Umiłowani Bracia,
Chciałbym rozpocząć kolejny wątek - poświęcony nie byle komu, a mianowicie Hildegardzie z Bingen. Jak sama siebie określała była "Bożą tubą". Żyła w latach 1098-1179. Uznaje się ją za znawczynię wielu dziedzin: ziołolecznictwa, prawidłowego odżywiania, muzyki i wizjonerstwa. Życie Hildegardy wypełnione były wizjami, które popchnęły ją ku twórczemu myśleniu i działaniu. Żyjąc w klasztornej celi miała rzesze wielbicieli. Osobiście nie poznała żadnego papieża, ale pisywała do czterech biskupów Rzymu. Pierwszym z nich był Eugeniusz III, który wysłał do klasztoru Hildegardy komisję mającą sprawdzić, co się za tymi wizjami kryje i czy nie doszło czasem do herezji. Niestety, jak liczni wyżsi urzędnicy papiestwa okazywał On również brak zaufania do kobiet. Jednakże komisja ustaliła, że nic się tam nie dzieje i powrócili do papieża z samymi pochwałami na jej temat. Jest ona autorką dzieła - Scivias, w której zostały spisane jej mistyczne przeżycia.

Papież Eugeniusz III pochwalił Hildegardę na synodzie w Trewirze. Wywołało to oczywiście spore zamieszanie. Po pomoc zaczęli ciągnąć do niej różnic ludzie, z różnych sfer i krajów. Zachowało się z tego okresu ponad 300 listów Hildegardy.

Drodzy Bracia, jednakże nie myślcie, że owa Boża istota nie wahała się też zwrócić uwagę papieżowi - otóż Anastazy IV, otrzymał od niej... pouczenie (? tak to chyba należy nazwać xD). Jednakże chodziło jej o dobro Kościoła Katolickiego. Opuściła klasztor i udała się, by nauczać zwykłych ludzi. Odbyło się to w 1158 roku. Udała się wtedy w pierwszą z 4 podróży, by głosić kazania. Odwiedziła takie miejsca jak: Kolonię, Trewir, Metzu, Wurzburg oraz Bamberg.

Jak do tego ma się więc I list Pawła do Tymoteusza (2, 11-12), gdzie napisano: "Niewiasta niech się uczy w milczeniu i z wszelkim poddaństwem. Albowiem nie dopuszczam niewieście uczyć"? Jak myślicie, czy owa "Boża tuba", którą wiele osób stawiało na równo z papieżem w tymże czasie, złamała pawłowe prawo?
 

nie zabieram głosu w proponowanych przez Brata dyskusjach bo strzela Brat nimi jak z karabinu.

Ja przecież Brata nie zmuszam. Jeżeli Brata to nie interesuje nie musi się udzielać. Są to przecież nasze rozważania. Co do "strzelania z karabinu" - według Brata lepiej żeby się nic nie działo i żeby forum, mówiąc szczerze, zamarło? Lepiej prowadzić żywe dyskusje na wielu polach niż nic nie robić i mieć praktycznie zerową aktywność

Rozważania te jak można zauważyć prezentują ciekawe spojrzenie na kościół i jego historię

Widać też kto jest katolikiem a kto nie 

 Poważny zarzut, Bracie Adriano.
        Czy mógłbyś go tak hmm... trochę uściślić?

Uściśliłem poniekąd tu:
http://www.rotria.boo.pl/forum/index.php?topic=1352

i polecam każdemu rozważenie we własnym sumieniu co to znaczy być katolikiem.
Nie chce się wypowiadać ad personam.
Chciałbym tylko jasności. Ok. nie zgadzam się ze stanowiskiem Kościoła w sprawie
takiego a takiego dogmatu, jestem np. Świadkiem Jehowy.

Dla nadania wagi cytat, ze zwróceniem uwagi na ostatnie zdanie:

(...) Za zgodą świetego Soboru nauczamy i definiujemy jako dogmat objawiony przez Boga, że Biskup Rzymski, gdy mówi ex cathedra - tzn. gdy sprawując urząd pasterza i nauczyciela wszystkich wiernych, swą najwyższą apostolską władzą określa zobowiązującą cały Kościół naukę w sprawach wiary i moralności - dzięki opiece Bożej przyrzeczonej mu w osobie św. Piotra Apostoła posiada tę nieomylność, jaką Boski Zbawiciel chciał wyposażyć swój Kościół w definiowaniu nauki wiary i moralności. Toteż takie definicje są niezmienne same z siebie, a nie na mocy zgody Kościoła.
Jeśli zaś ktoś, co nie daj Boże, odważy się tej naszej definicji przeciwstawić, niech będzie wyłączony ze społeczności wiernych

Czcigodni Bracia.

Mimo,iż jestem konserwatystą nie mogę potępić Lutra. Po pierwsze Luter był wierzącym katolikiem i nawet pisząc swe 95 tez, dedykował je papieżowi Leonowi X. Luter nie wierzył, iż papież dopuszcza się takich nieprawości. Po drugie, nie możemy zapomnieć, że Marcin Luter był doktorem teologi, doskonale zał łacinę i grekę więc swobodnie mógł przetłumaczyć łacińską wulgatę. Wiara katolicka, a ewangelicka uznaje większość tych samych dogmatów w tym najważniejszy, dogmat o Trójcy Świętej co czyni z luteran chrześcijan. Idąc dalej, świadków jehowy nie możemy nazwać chrześcijanami z uwagi, że interpretują Pismo Święte na własną rękę często wyrywając pewne wersety z kontekstu i nie odnoszą się do całości pisma. Świadkowie jehowy charakteryzują się płytką wiedzą teologiczną i historyczną i często w razie kontrataku nie potrafią wytłumaczyć pewnych zasad własnej wiary.

 A właśnie - Trójca Święta. Ciekawym jak Bracia rozumieją ów dogmat.
              Dla niekórych ludzi jego pojęcie, interpretacja i wytłumaczenie stanowi
                 nie lada problem
                      (niektórzy co prawda twierdzą że w skład Trójcy wchodzą
                          Jezus, Maryja i św. Józef , lecz moim zdaniem to
                              pójście na łatwiznę )

Oczywiście, że nie ma obrazić, przecież o to chodzi, by poznać różnice, przedyskutować je! Ku czemu ja jestem niezwykle chętny. Tyle, że nie lubię, jak ktoś dyskusji unika, zamykając mi usta DOGMATEM - stwierdzeniem, że tak ma być i koniec i lepiej nie dyskutować i nie myśleć, bo to herezja. Na miły Bóg, toż tak w średniowieczu mogło być...

Trójca Święta... Jest czymś, czego tak do końca wyjaśnić się nie da, a jej prawdziwa istota jest dla mnie niepojęta Jednak jest dla mnie Trójca Święta niczym jedno ciało, a Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty - jego członkami. Inaczej można uznać: Trójca to jeden, spójny, nierozłączny pierwiastek boski, który przejawia się w trzech osobach. Jednak jedna bez drugiej osobno istnieć nie może i jedna przeciw drugiej działać nie może. Są jednością, nierozerwalną i spójną jednością.