Prawda jest taka, że czas istnienia kościołów protestanckich jest policzony. Kościoły anglikańskie powoli wracają do papieża od momentu gdy jeden z biskupów wziął sobie męża

Protestantyzm jest skazany na niepowodzenie, gdyż z racji braku jednolitego nauczania (magisterium) dochodzi tam do różnych zakrzywień. My, katolicy mamy Magisterium Kościoła na czele z papieżem, które dba o poprawność nauczania wiary. To papież pilnuje by wszystko grało. Tam gdzie papieża nie ma dochodzi do samowolki.

Jeszcze 200 lat i będzie scalenie Kościoła (lub w znacznej mierze złączenie)

Nt. złoznoności tego problemu mozna napisać doktorat Dłuższy wykład jak to polityka wpływa na wiarę

Bracie, W czasach pokoju ludzie odchodzą od wiary. Rozpętajmy wojnę to od razu wszyscy będą praktykujący i wierzący ponad miarę

Proszę Wielce Czcigodnej Eminencji,
Gadanie że "jestem wierzący, ale nie praktykujący" to w gruncie rzeczy takie samousprawiedliwianie się.  Czym jest wiara, bez pielęgnowania? Inaczej, jak długo utrzyma się kondycja ogrodu, bez ogrodnika? Chwasty zaczną przerastać kwiaty i ogród zdziczeje. Podobnie jest z wiarą. Do jej utrzymania, potrzebna jest pielęgnacja - regularna spowiedź, uczestnictwo w sakramentach. Bez tego nie ma wiary, a jedynie pamięć o historyjkach, które opowiadała babcia, że był sobie taki facet jak Jesus Christ, etc... Wiara wymaga nieustannego pielęgnowania. W gruncie rzeczy takie gadanie "wierzący, nie praktykujący" to taki z lekka konformizm. Bo babci powie że wierzy, ale kolegom powie że nie praktykuje

W pełni zgadzam się z Eminencją Sforzą. Ma on wiele racji. Poza tym proszę popatrzcie na nasz kraj. Niby 95% Polaków deklaruje że jest katolikami, gorzej z praktyką. Ja się nie zgadzam z pewnymi dogmatami naszej wiary i pewne aspekty są dla mnie niejasne i dość naciągane, jednakże  nie świadczy to o tym, że nie jestem gorliwym chrześcijaninem zabiegającym o jak najlepszy żywot w raju. Do Kościoła chodzę, bo lubię posłuchać kazań - są niejako drogowskazem w naszym życiu.

"jestem wierzący, ale nie praktykujący" - jestem w stanie to zrozumieć. Wiele osób jest wierzących, ale odstrasza ich kler i wszystkie aspekty z tym związane. Mogą być inne pobudki. Ja stoję na stanowisku, że Bóg dał nam wolną wolę więc każdy korzysta z niej na swój sposób. Słowa brata Czartoryskiego można odebrać jako atak na większą część społeczeństwa (przynajmniej) w naszym kraju.

Odnośnie tematu: Gdyby Anglia została przy religii katolickiej to jej kolonie byłyby katolickie.

Własnie - wierzący niepraktykujący. Według mnie, nie sama taka postawa jest godna
 potępienia, co sposób postrzegania, podchodzenia do niej. Jeśli ktoś dajmy na to, czasami
  tak postępuje, lecz czyni to z własnej niedoskonałości, lenistwa, niechęci, braku czasu, etc,
   i drogę taką uważa za niewłaściwą, niestosowną i tego żałuje (ufam iż taka jest własnie   
    większość owych niepraktykujących, mówię tu również o sobie, też nie jestem jakimś 
     świętoszkiem, też mam wiele za uszami pod tym względem ) to myślę, nie jest jeszcze
      tak źle z tym, pamiętajmy, i liczmy na miłosierdzie Boże.

Lecz jesli ktoś się tym nie przejmuje, uważa takie postępowanie za normę, regułę i rzecz
 w porządku, no to tu chyba rzeczywiscie jest coś nie tak. Poza tym to samo określenie jest
  już dość zabawne i absurdalne - to trochę tak jak myśliwy niepolujący.

Mimo to pamiętać należy o jednym. Jak już Brat Giovanni tu wspomniał - Bóg dał każdemu
 wolną wolę. I każdy ma prawo wybrać taką drogę postępowania jaka mu się żywnie podoba. 
  Powinniśmy to uszanować, i mając na względzie Pismo - nie sądzić. Pan po śmierci każdego
   z nas to uczyni, i jemu to zostawmy do rozpatrzenia.