Wybacz, Bracie, te mocne nieco słowa, ale w tym przypadku niespecjalnie ważnym jest, co się Tobie wydaje, ale co inni mieszkańcy v-świata w tym temacie sądzą. A co sądzą - to chyba wszyscy już zdążyliśmy się onegdaj dowiedzieć . Co zaś się tyczy obecności w naszym światku prawdziwego kapłana - zmieniało by to oczywiście postać rzeczy. Jednak myślę, że i wtedy nie byłoby tu na taką posługę zbyt dużego zapotrzebowania... Realnych kościołów wszak u nas dostatek.

Ale mi tam generalnie ta cała Brata ewangelizacja nie przeszkadza. Jako Cipek do wszystkiego podchodzę z olbrzymim dystansem.

To już nawet nie chodzi o to, że Brat Michał nie posiada przygotowania merytorycznego do takiego nauczania. Jest bowiem wręcz odwrotnie - jego wiedza w zakresie teologii jest bardzo szeroka, nie wiem nawet, czy wśród nas wszystkich nie najobszerniejsza. Jednakże fakt faktem pozostaje, iż On, mimo pobierania nauk w Seminarium Duchownym, nadal jest człowiekiem stanu świeckiego. I nie może autorytatywnie kogokolwiek nauczać w zakresie interpretacji Pisma, albowiem takim prawem dysponuje jeno Święty Kościół Powszechny w realu, i jego legalnie ustanowieni przedstawiciele.

Druga rzecz - Człowiek może być wybitnym fizykiem, ale nauczycielem tejże fizyki już niekoniecznie. Pamiętajmy o tym.

Głupoty, mówi Brat. No cóż. To wszystko dlatego, że ja nie posiadam mózgu. Zapadłem jakiś czas temu na zapalenie opon mózgowych (Brain tire fire), i aby to wyleczyć udałem się do Ciprofloksji na Wydział Medyczny Uniwersytetu Krzysztofa Putry, w celu przeprowadzenia zabiegu bieżnikowania. Po otwarciu czaszki okazało się że opony co prawda są, ale mózgowia już pod nimi niestety brak. Ot, i całe wyjaśnienie.

Ja bym najpierw zawiązał spisek, i stworzył nowy ród Rotryjsko-Ciprofloksjański - mianowicie von Pyongyang-Miotke-Czartoryski-Hergemon-Euskadi. Potem zbudujemy Kościół Ateistyczno-Katolicki, a na jego czele postawimy Tęczowego Papieża - może nim zostać Brat Adrjanos. Następnie wystarczy zdetronizować Patriarchę oraz Karolinę XVI, zjednoczyć ziemie pod przewodnictwem owego papieża, zbudować bombę atomową i wypowiedzieć wojnę Djabłu, Sarmacji i innym grzesznikom tego świata.

Za ujawnienie naszych tajnych planów będziemy musieli cię wykluczyć z Wielkiego Wschodu Ciprofloksji. A tak poza tym, to dostaniesz głowę konia.

Stawialiśmy na realną wiedzę i przygotowanie - jeśli ekscelencja tak bardzo czuje ducha rywalizacji, to ja chętnie stanę do polemiki, albo zatargów wiedzowych z nauk filozoficznych, teologicznych czy chociażby logiki.

To może być nawet zabawne.

Nie wydaje mi się, by moje próby głoszenia nauczania Kościoła z przeszłości można było nazwać amatorszczyzną. Liznąłem całkiem sporo, chociażby przez sam fakt bycia w Seminarium Duchownym, do którego powrót rozważam, gdy w swoim przekonaniu będę maksymalnie dojrzały i ukształtowany.

To bardzo zabawne, bo słyszałem, że, o ile nie pomyliły mi się osoby, wstąpiłeś parę lat temu w związek małżeński. Это правда?

Nie wydaje mi się, by moje próby głoszenia nauczania Kościoła z przeszłości można było nazwać amatorszczyzną. Liznąłem całkiem sporo, chociażby przez sam fakt bycia w Seminarium Duchownym, do którego powrót rozważam, gdy w swoim przekonaniu będę maksymalnie dojrzały i ukształtowany.

Jest tylko mała różnica. Rotria to mikronacja, forma zabawy. Życie realne to inna "bajka". Poza tym, kartka wszystko przyjmie. Równie dobrze, biskup Pafnucy (przepraszam za porównanie) może być tęczowym chłoptasiem chodzącym na wszystkie parady.

Myślę, że szansa, że Pafnucy jest takim tęczowym chłoptasiem, jest całkiem spora. Inna sprawa, że jednak powinniśmy przyjmować życzliwą interpretację, zgodnie z którą, tak długo jak długo nie będzie podstaw by nie wierzyć w to co Rodrigo mówi, tak długo powinniśmy przyjmować to za prawdę

Owszem, można. Jednakże sceptycznie podchodzę do osób, które epatują swymi "doświadczeniami" i sądzą, że jacy oni nie są cudowni.

Szczerze? Mało mnie to interesuje. Jak już wspomniałem Rotryjski Pudelek to nie moja brocha

I ja witam Dostojnego Pana,

Cieszę się, że  Dostojny także jest przeciwnikiem nadużywania błogosławieństw,  święceń itp. 

Nie wydaje mi się, by moje próby głoszenia nauczania Kościoła z przeszłości można było nazwać amatorszczyzną. Liznąłem całkiem sporo, chociażby przez sam fakt bycia w Seminarium Duchownym

To jednak skwituję uśmiechem. Nie wiem jak długo był Pan w seminarium ale nie wydaje mi się, żeby to było wyznacznikiem
kompetencji w głoszeniu. Po prostu też wiem z doświadczenia jak tam jest  .
Może da Dostojny Pan jakieś linki, żebym mógł poczytać jak Panu szło  .

Cum debita reverentia