Ja również

Ekscelencjo Mancini, proszę koniecznie pogratulować kucharzowi, bowiem danie było przepyszne. Jak mówiłem, nie można tym rotryjskim skurczybykom odmówić talentu kulinarnego!

Tymczasem udam się już do siebie, jestem piekielnie zmęczony. Żegnam was, Bracia! Z Bogiem!

Kardynał Sforza wstaje, zabiera swój kapelusz i płaszcz i wychodzi z karczmy.

Tak jak każdy w dzisiejszych czasach!

Podniósł się i poszedł po wino. Wrócił do stolika

Ktoś chce jeszcze wina? Teraz pijemy węgierskie. To jedna z nielicznych butelek, które pozostały mi po tym, jak mieszkałem w Innsbrucku w czasie Wielkiej Schzimy. Ach....To były piękne czasy!

  a ja jeszcze poproszę Ekscelencjo. Ale malutko, bo jutro rano będzie nieciekawie
   Pafnucy zamyśla się - Wielka schizma... Ciekaw jestem jak wyglądała ta druga Rotria,
    jaka wyglądało tam życie?... Patriarchą był chyba Sykstus III, o ile się nie mylę.
     Tajemnicze czasy...

 
 Pafnucy również wstaje, dogania Arcybiskupa i mówi do niego:
   Czcigodny księże! Czas już na mnie, więc muszę Was niestety pożegnać.
    Późno jest, spać już trzeba, a i w głowie troszeczkę szumi. Jedzenie było znakomite,
     - tu Pafnucy puszcza oko do Antonia - a i trunki również.
        Zatem do widzenia! Na pewno zawitam tu nie raz!
          Pafnucy wraca przez izbę żegnając się z pozostałymi biesiadującymi
            braćmi, daje chłopcu karczemnemu do ręki lira, i niespiesznie wychodzi,
              zanurzając się w ciemnościach nocy...
         

Z kuchni wyszedł Pietro Mancini. Zobaczywszy księcia de Mediciego, podzszedł do niego, a poklepawszy go po ramieniu powiedział :

Witam Waszą Wysokość w naszych progach! Patrzy na wino. Widzę, że i dzisiaj chce Wasza Wysokość zabalować. Jakby co mamy wolne pokoje na górze, jakby Wasza Wysokość nie miał sił wrócić do Bari.

Po czym podchodzi Antonio i podaje Księciu i Arcybiskupowi gnocchi. Pietro Mancini zagaduje Księcia :

Dostojny Panie! Jak tam idą sprawy związane z Instytutem? Będzie Wasza Wysokość robił znowu herby? Bo jak tak, to ja już jeden zamawiam!

Wychyla jeden kielich i mówi :

Wie Wasza Wysokość, jutro sediswakancja. To dla nas dziennikarzy bardzo ważby czas. A więc będę się zajmował "Il Giornale".
Tymczasem muszę na chwilę opuścić  karczmę. Niestety, ale rotryjska biurokracja wzywa. Patriarcha koniecznie powinien coś z tym zrobić. Jakby czegoś Wasza Wysokość potrzebował, to proszę wezwać Antoniego. Na szczęście dziś jest w dobrym humorze

Nakłada ferraiolę i kapelusz. Wychodzi z karczmy

Eminencjo! Jak wszak wiadomo post jest zalecany podczas konkalwe Ale proszę jeść, zaraz każe podać grzybów marynowanych, kaszy i kwaśnego mleka. Karczmarzu!...