Naprawdę ciekawe te perełki 

Bracie Cosimo! To ta słynna zaginiona druga strona Rotrii! Gdzie Brat ten skarb wynalazł?
Jakże ja tego szukałem! Dziękuję!

A z takich historycznych i żartobliwych rzeczy znalazłem to:
http://www.rotria.cba.pl/forum/viewthread.php?forum_id=3&thread_id=211&rowstart=0

oraz taki tekst:


Kiedyś czytam, czytam, i nagle zobaczyłem TO. Konsternacja.
Za bardzo nie wiedziałem co o tym sądzić. Taka propozycja? Tutaj???
Dopiero później dostrzegłem, iż w ostatnim wyrazie "ucięło" ostatnią literkę...

Trzeba to koniecznie gdzieś zapisać, schować, najlepiej w kilku miejscach, żebyśmy jej nie stracili!
Jest jeszcze inna zaginiona perełka, mianowicie strona "Gnieźnieńska". Niby Brat Cesare mówił
że bezpowrotnie przepadła, ale któż to wie... Może ktoś to sobie gdzieś jakoś skopiował?
Wtedy mielibyśmy komplet.

Myślę, że a propos takich skarbów, powinno się utworzyć coś na wzór Archiwów Watykańskich- najważniejsze rzeczy (dla bezpieczeństwa wszystko- nie wiadomo co może być kiedyś ważne) skopiować i przechowywać w różnych miejscach, na chomiku, FB, forum, dysku twardym, wszędzie gdzie się da. Sam od jakiegoś czasu wynajduję skarby UJ i staram się je w możliwie najlepszy sposób zabezpieczać. Uważam, że bogate archiwa, to to, co odróżnia stare państwa od młodych- w archiwach można znaleźć wiele ciekawych i ważnych rzeczy. Uniwersytet Rotrii jest moim zdaniem świetnym miejscem do przechowywania części z tych informacji- tych związanych z nauką, kulturą i historią, natomiast rzeczy związane z wojskiem i jakieś "sekrety" powinny mieć bezpieczne miejsce u boku Patriarchy. Sądzę, że warto o to zadbać

Również popieram :-)

Nie znam się na tym, może plotę bzdury, ale czy nie można, Bracie Marco,
 tego jakoś zgrać, skopiować na dysk itp? Z tego co wiem, z pojedynczą stroną
  internetową da się taki manewr wykonać (widziałem to gdzieś), ale czy z całym
   skomplikowanym forum też? Tego nie wiem.
 

Szkoda... Zatem zostaje nam teraz jeno modlić się, aby ktoś, jacyś administratorzy
 tej strony nie wyłączyli... No, ale cieszmy się, że w ogóle mamy możliwość z nią obcowania.
  Jeszcze raz wielkie dzięki dla Brata Cosimo!