Panie Patriarcho,

W imieniu Księstwa Solium jak i całego Państwa Ciprofloksjańskiego chciałbym złożyć panu serdeczne gratulacje z okazji pierwszej pięciolatki w Rotrii. W dowód uznania załączał kozła. Wabi się Szatan. Proszę go tylko nie karmić kiszonką, bo od tego ma gazy.

(-) Aleksander I Superfluum, I Książę Solium, Subintabulat Skawlandii, Obrońca Wiary

No ale chyba ma do tego prawo. Tak jak my mamy prawo wątpić w wyznania Ciprofloksjańskie.
 Pod względem religijnym różnice między nami są olbrzymie, ale czy to znaczy, że mamy być
  do siebie wrogo nastawieni? Przecież to do niczego dobrego nie prowadzi.

Ano widzisz Bracie. Tu się kłania specyfika Ciprofloksji. Tam w dobrym tonie jest naśmiewanie
 się ze wszystkiego, nawet z samych siebie. Taki model tego Państwa, taka śmieszno-
  kabareciarska konwencja i klimat. Czy mamy się na to oburzać i obrażać? Czyż taką
   postawą sami się nie wystawiamy na śmieszność?

Ale kiedy to było, Bracie! To mocno odgrzewany kotlet. Jeśli by przyjąć taki tok rozumowania,
 to chyba każdy nieustanie z każdym by musiał ciągle wojować, wiecznie by trwał jakiś odwet
  i chęci wyrównania porachunków. Czy nie czas to zakończyć wreszcie?

Odnosząc się do tej sprawy, nie sposób pominąć samej genezy konfliktu, choćby ogólnie ją nakreslić. Jak zapewne Wysokiemu Trybunałowi wiadomo, samo powstanie Ciprofloksji wiąże się z zamachem na integralność terytorialną Surmenii, dokonanym przez grupę obywateli innego państwa, które wcześnie nie postawiły stopy na jej terytorium. Próba oderwania terytorium Skawlandii została udaremniona przez stanowcze posunięcia Surmeńskich władz i wojska oraz dzięki wsparciu otrzymanemu od sojuszniczej Monarchii Austro-Węgierskiej.

Pomimo, że działania zbrojne na terytorium Skawlandii zakończyły się w kilka tygodni po tzw. rewolcie, nie był to koniec konfliktu. Uciekające (nawet wg. własnych oświadczeń) siły ciprofloksjańskie nie wyrzekły się agresji wobec Surmenii, prowadząc ją jednocześnie przeciwko innym państwom - Austro-Węgrom, Rotrii, Tyrencji, a potem angażując się w konflikty z innymi państwami, spoza OPM (m.in. Samunda, nanonacja Sandghia). Współpraca z Natanią, od początku podjęta wyłącznie z wyrachowania i jako próba uzyskania terytorium (co przyznał w wywiadzie (http://micropress.info/?p=344) jeden z przywódców Ciprofloksji baron Aleksander Hergemon-Euskadi) zakończyła się najpierw kolejną próbą bezprawnego oderwania Tauchiry, a następnie wymuszenie szantażem na Natanii ich zrzeczenia się. Niezależnie od formalnej poprawności ostatniego traktatu - nie możemy zaakceptować tego przejęcia za sprawiedliwe, ani uznać Ciprofloksji za państwo, które pełnoprawnie sprawuje władzę nad Tauchirą

Nie jestem przekonany czy nasze dwa kraje będą mogły ze sobą współpracować. Zwłaszcza, że Wasz kraj Dostojny Książę wątpi w Nasz Kościół nazywając go ateistycznym.

Nie jestem wrogo nastawiony, bynajmniej. Po prostu na tle religijnym jesteśmy po dwóch różnych stronach. W mojej ocenie są za duże rozbieżności by myśleć tutaj o dialogu religijnym. Takie jest moje zdanie.

Co się stało w tej Tauchirze?