Chcemy zaprezentować Ojcom poprawkę do Preambuły:

Kościół pouczony mądrością Soboru Trydenckiego II, w trosce o dobro swych wiernych postanowił, by spisać specjalny ceremoniał przeznaczony dla uroczystości, które w sposób szczególny dotyczą ludu.

Niech nikt pod groźbą ekskomuniki nie wprowadza w jakikolwiek sposób poprawek do Ceremoniału, gdyż zmiana niniejszych rytuałów jest prawem Soboru. Może się jednak zdarzyć, że Kościół partykularny w swej tradycji ma spisaną uroczystość ślubu, pogrzebu lub koronacji, dlatego dla dobra wiernych Patriarcha ma prawo wydawać dyspensy od niniejszych ceremonii na rzecz rytuałów lokalnych.

Cośmy tu postanowili wcielamy w życie od dnia siódmego po złożeniu naszego podpisu.

Czas na zgłaszanie ewentualnych zmian pozostawiamy Ojcom do jutra (następnie przejdziemy do głosowania).

Skoro Ojcowie nie mają uwag ani propozycji prosimy Ekscelencję Manciniego o przedstawienie ostatecznej wersji Ceremoniału.

Umiłowani Ojcowie Soborowi,

rozpoczynamy głosowanie nad niniejszym Ceremoniałem. Mamy nadzieję, że każdy pochyli się nad projektem i odda swój głos zgodnie z sumieniem.

CEREMONIAŁ KWIRYNALSKI
SPISANY PODCZAS II SOBORU TRYDENCKIEGO

QUI PRIMUM

Kościół pouczony mądrością Soboru Trydenckiego II, w trosce o dobro swych wiernych postanowił, by spisać specjalny ceremoniał przeznaczony dla uroczystości, które w sposób szczególny dotyczą ludu.

Niech nikt pod groźbą ekskomuniki nie wprowadza w jakikolwiek sposób poprawek do Ceremoniału, gdyż zmiana niniejszych rytuałów jest prawem Soboru. Może się jednak zdarzyć, że Kościół partykularny w swej tradycji ma spisaną uroczystość ślubu, pogrzebu lub koronacji, dlatego dla dobra wiernych Patriarcha ma prawo wydawać dyspensy od niniejszych ceremonii na rzecz rytuałów lokalnych.

Cośmy tu postanowili wcielamy w życie od dnia siódmego po złożeniu podpisu przez Jego Świątobliwość.

---

CEREMONIA ŚLUBU

K- Kapłan
N- Narzeczeni
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do świątyni w (nazwa miasta) przybyli liczni goście, aby wziąć udział w ślubie N i N, którzy w obecności kapłana chcą zawrzeć związek małżeński. Kiedy uroczystość miała się zacząć jeden z ministrantów dał wiernym znak  dzwoniąc sygnaturką, że mają powstać, gdyż w tej chwili z zakrystii wyszedł kapłan ubrany złotą kapę. W tym momencie chór zaczął śpiewać anielskim głosem "Ave Maria". Ku przyszłemu mężowi podąża Panna młoda, prowadzona przez ojca, przybrana w długą, białą suknię. Przez prześwitujący welon widać jej radość na widok narzeczonego. Po przywitaniu przyszłych małżonków duchowny mówi:
K: Drodzy Bracia i Siostry! Zebraliśmy się dzisiaj, aby połączyć węzłem małżeńskim tych oto ludzi, N oraz N.
Narzeczeni, pytam was zatem: czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
N: Chcemy.
N: Chcemy.
K: Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i złej doli, aż do końca życia?
N: Chcemy.
N: Chcemy.
K: Zatem podajcie sobie prawe dłonie i wypowiedzcie tekst przysięgi małżeńskiej
MC: Narzeczeni podają sobie prawe dłonie, które kapłan obwiązuje końcem stuły.
Narzeczony: Ja, N, biorę Ciebie, N, za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci.
Narzeczona: Ja, N, biorę Ciebie, N, za męża i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz, że Cię nie opuszczę aż do śmierci.
MC: Kapłan zdejmuje stułę z rąk Państwa młodych. Błogosławi obrączki i podaje je zakochanym.
K: Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.
Narzeczony: N, przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności.
Narzeczona: N, przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności.
K: Wyraziliście wspólną wolę zawarcia związku małżeńskiego. W imieniu Kościoła Rotryjskiego ogłaszam was mężem i żoną. Obyście żyli w szczęściu i miłości. Tego Wam życzę i z serca błogosławię! Synu, możesz pocałować Pannę młodą.
MC: N. zdejmuje welon z twarzy swej żony, po czym delikatnie ją całuje.
Następuje uroczysta Msza św. Po liturgii, Państwo młodzi jeszcze chwilę klęczą przed ołtarzem w ciszy modląc się, po czym powstają i kierują się do wyjścia w rytmie "Marszu Mendelssohna".

OBRZĘD POŻEGNANIA WIERNEGO ZMARŁEGO

MC- Mistrz Ceremonii
K- Kapłan

MC: Dziś żegnamy zmarłego Brata (Siostrę) N. Ksiądz (Biskup) N, ubrany w czarną kapę wchodzi z ministrantem do kaplicy cmentarnej, gdzie czeka już najbliższa rodzina i przyjaciele. Duchowny wraz ze zgromadzonymi modli się po cichu w intencji zmarłego. Po chwili kapłan kropi wodą święconą trumnę. Następnie psałterzysta intonuje psalm pięćdziesiąty, po czym wyrusza procesja do kościoła na czele z krucyferariuszem. Po przybyciu do świątyni, kapłan z asystą przyklękają przed ołtarzem i udają się do zakrystii, gdzie  duchowny przyobleka czarny ornat. Po chwili rozpoczyna się Msza święta w intencji zmarłego (zmarłej). Po zakończeniu liturgii duchowny nakłada kadzidło do trybularza, a następnie obchodzi katafalk okadzając trumnę. Po chwili ksiądz mówi:
K: Udajmy się na cmentarz by tam dokonać obrzęd pożegnania.
MC: Rozlega się dźwięk dzwonów. Wszyscy zebrani udają się na cmentarz gdzie zmarły zostanie pożegnany. Po przybyciu na miejsce kapłan przemawia:
K: Śmierć w warunkach świata wirtualnego jest ostatecznym i nieodwracalnym opuszczeniem kreowanej postaci i przeniesienie się z powrotem w świat realny. Dzień śmierci jest dopełnieniem dnia narodzin. Oddajmy więc hołd naszemu zmarłemu Bratu (Siostrze).
MC: Wszyscy zebrani modlą się przez pewien czas w ciszy.
K: Teraz złożymy ciało naszego zmarłego Brata (Siostry) w grobie.
MC: Trumna zostaje spuszczona do grobu. Zebrani śpiewają "Salve Regina". Po skończonych uroczystościach zaproszeni goście udają się na konsolację.

CEREMONIA KORONACJI (gdy dokonuje jej Prymas/Legat)

M- Monarcha
P- Prymas (Legat)
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Dzwony wszystkich kościołów w kraju obwieszczają mieszkańcom o rozpoczynających się uroczystościach koronacyjnych. Orszak monarszy zbliża się do świątyni królewskiej w N. Na czele pochodu maszerują żołnierze, za nimi idą wysocy urzędnicy i dostojnicy razem z Prymasem (Legatem), na końcu można dostrzec Jego Majestat jadącego w złotej karecie zaprzężonej w dwa białe rumaki. Procesja wchodzi do katedry, a Jego Królewska Mość wysiada z karocy. Zgromadzony lud wiwatuje na cześć nowego władcy. Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza. W tym czasie Prymas (Legat) mówi:
P: (imię władcy) - jako wierzący w Chrystusa gotów będziesz ślubować, tarczę Kościoła nosić, bronić sprawiedliwości, być (nazwa państwa) dobroczyńcą, opiekunem wdów i sierot oraz dotrzymać wierność narodowi?
M: Volo. (będę)
MC: Prymas (Legat, Patriarcha) namaszcza władcę.
P: Namaszczam Cię uroczyście na (tytuł).
M: Amen.
MC: Władca nakłada rękawiczki oraz pierścień, bierze berło do prawej, a jabłko do lewej ręki. Prymas (Legat) otwiera złoty Ewangeliarz, a następnie przytacza fragment Ewangelii św. Jana. Po odczycie Monarcha klęka, a Prymas (Legat) wkłada mu koronę na skronie.
P: (imię monarchy) czy przyjmujesz tą koronę?
M: Fiat, fiat, fiat! (Niech tak będzie)
P: (imię monarchy) pamiętaj, że władza twa pochodzi od Boga i od Boga jest Ci dana. Ja Cię koronuję na (tytuł i państwo).
M: Amen.
MC: Chór intonuje pieśń "Te Deum".

CEREMONIA KORONACJI (gdy dokonuje jej Patriarcha)

P- Patriarcha
M- Monarcha
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Dzwony wszystkich kościołów w kraju obwieszczają mieszkańcom o rozpoczynających się uroczystościach koronacyjnych. Orszak zbliża się do świątyni królewskiej w N. Na pochodu czele pochodu maszerują żołnierze, za nimi idą wysocy urzędnicy i dostojnicy, na końcu można dostrzec Jego Majestat udającego w złotej karecie zaprzężonej w dwa białe rumaki. Procesja wchodzi do katedry, Jego Królewska Mość wysiada z karocy. Zgromadzony lud wiwatuje na cześć nowego władcy. Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza, gdzie na Monarchę czeka już Patriarcha obleczony w złotą kapę.
P: (imię władcy) - jako wierzący w Chrystusa gotów będziesz ślubować, tarczę Kościoła nosić, bronić sprawiedliwości, być (nazwa państwa) dobroczyńcą, opiekunem wdów i sierot oraz dotrzymać wierność narodowi?
M: Volo. (będę)
MC: Jego Świątobliwość namaszcza władcę.
P: Namaszczamy Cię uroczyście na (tytuł).
M: Amen.
MC: Władca nakłada rękawiczki oraz pierścień, bierze berło do prawej, a jabłko do lewej ręki. Ojciec święty otwiera złoty Ewangeliarz, a następnie przytacza fragment Ewangelii św. Jana. Po odczycie Monarcha klęka, a Patriarcha wkłada mu koronę na skronie.
P: (imię monarchy) czy przyjmujesz tę koronę?
M: Fiat, fiat, fiat! (Niech tak będzie)
P: (imię monarchy) pamiętaj, że władza twa pochodzi od Boga i od Boga jest Ci dana. Uroczyście koronujemy Cię na (tytuł i państwo).
M: Amen.
MC: Chór intonuje pieśń "Te Deum", na cześć władcy rozlegają się gromkie oklaski.

Również ZA

Wstrzymuję się.

Głosuję Za.

Wstrzymuję się

Zamykamy głosowanie.

Projekt poparło 6 Ojców Soborowych, a 3 wstrzymało się. Niniejszym uznajemy Ceremoniał Kwirynalski za przyjęty.

---

Teraz przechodzimy do debaty nad Rytuałem Laterańskim. Z powodu braku konsekwencji Monsignore Manciniego, sami zajęliśmy się poprawą dokumentu. Zapraszamy do dyskusji.

RYTUAŁ LATERAŃSKI
SPISANY PODCZAS III SOBORU LATERAŃSKIEGO
ODNOWIONY PODCZAS II SOBORU TRYDENCKIEGO

QUI PRIMUM

Ego omnibus civibus edoco ut meā volunte creatione documento fuit qui Rotriae caerimoniarum ordineat. Ego iussi etiam Ius Aulicus conscriptus qui Rituali usus ordinat. Iste Rituali parte est.

Mea voluntas est ut non Patriarcha sine Concillio concordiā Rituali  argumenti non mutat. Iste faciat ab nosicat ut Rotriae malae importat. Ego omnis meis successori ut Qui Primum subscribitis.

/-/ Sanctitas Vestra Pius II
Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.

/-/ Sanctitas Vestra Caelestinus I
Servus Servorum Dei,
Patriarcha et Episcopus Rotriae, etc.

TŁUMACZENIE QUI PRIMUM

Na początku chciałbym przekazać wszystkim obywatelom,  że wolą moją było stworzenie dokumentu, który porządkowałby wszelkie rytuały, obrzędy rotryjskie. Dlatego także oprócz „Rytuału” rozkazałem spisać Prawo Dworskie, które reguluje jego użycie. Stanowi ono integralną część Rytuału.

Moją wolą jest to, żeby żaden Patriarcha nie zmieniał treści Rytuału bez zgody Soboru. Jeśli by tak zrobił, niech wie, że ściąga na siebie gniew Narodu Rotryjskiego. Nakazuję także, aby każdy mój następca podpisał się pod tym oświadczeniem.

/-/ Jego Świątobliwość Pius II
Sługa Sług Bożych
Patriarcha i Biskup Rotrii etc.

/-/ Jego Świątobliwość Celestyn I
Sługa Sług Bożych
Patriarcha i Biskup Rotrii etc.

---

KORONACJA PATRIARSZA

P- Patriarcha
KK- Kardynał Kamerling
KD- Kardynał Dziekan
MC- Mistrz Ceremonii

MC: W całej Rotrii rozbrzmiewają dzwony! Do Bazyliki Laterańskiej zbliża się długa procesja. Prowadzą ją krokiem marszowym żołnierze Gwardii Apostolskiej, za nimi zmierzają usługujący, prezbiterzy, prałaci honorowi, biskupi, potem zaś Wikariusz Generalny, niosący paliusz i pierścień oraz Arcybiskup Trydentu niosący triregnum. Następnie idzie Kardynał Dziekan ubrany w kapę w asyście Szambelana Patriarszego. Na końcu procesji da się zauważyć Patriarchę niesionego w złotej lektyce przez sediarii. Lud wierny wita i chwali Patriarchę. Procesja przekracza bramy Bazyliki. Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza, gdzie znajduje się tron patriarszy. Orszak podąża do ołtarza św. Grzegorza, gdzie spotyka kardynałów odzianych w cappa magna. Patriarcha siada na faldistorium przed ołtarzem. Podchodzą do niego kardynałowie i w imieniu wszystkich duchownych oraz swoim składają homagium:
Kardynałowie: Ja, kardynał N przysięgam wierność i dozgonne posłuszeństwo Nowemu Biskupowi Rotrii N oraz, że przyczynię się do obrony wiary Kościoła Powszechnego. Tak mi dopomóż Boże w Trójcy Jedyny. Amen.
MC: Po zakończeniu składania przysiąg korowód podąża do kaplicy Najświętszego Sakramentu, gdzie Patriarcha modli się w intencji Rotrii. Potem następuje procesja do ołtarza głównego i rozpoczęcie uroczystej Mszy pontyfikalnej. Po jej zakończeniu, Patriarcha udaje się na balkon Bazyliki Laterańskiej. Zasiada na tronie i całuje złoty Ewangeliarz. Zbliżają się Asystenci Tronu Patriarszego niosący insygnia władzy patriarszej.
KK: Zdejmuję mitrę Patriarsze.
KD: Podaję Patriarsze ceremonialny Ewangeliarz.
MC: Patriarcha składa swą prawą rękę na Ewangeliarzu, a lewą wznosi ku górze w geście pokoju.
P: My, N, przysięgamy dochować przekazanej nam Tradycji, ani niczego, co było przed nami strzeżone przez naszych umiłowanych w Panu poprzedników, ani nie naruszać, ani nie zmieniać, ani nie zezwalać na jakiekolwiek zmiany. Przeciwnie: z gorącym umiłowaniem, jako tej Tradycji uczeń i dziedzic, przysięgamy z czcią zachować przekazane dobro, ze wszystkich naszych sił i całą naszą mocą. Tak nam dopomóż Boże. Amen.
MC: Wikariusz Generalny podaje kardynałowi N paliusz.
KK: Zakładam Patriarsze paliusz.
P: Przysięgamy uroczyście, że zachowamy wszystko, co jest nauczane przez Kościół Święty i co zostało zdefiniowane i ogłoszone w pierwszym rzędzie przez sobory oraz naszych poprzedników.
MC: Wikariusz podaje spinki.
KK : Przypinam paliusz złotymi spinkami.
P: Zachowamy bez najmniejszej straty dyscyplinę i ryt Kościoła. Usuniemy z Kościoła każdego, kto ośmieliłby się działać przeciwko tej przysiędze, czy bylibyśmy to my sami, czy ktokolwiek inny. Tak nam dopomóż Boże. Amen.
MC: Kardynał Dziekan podchodzi przed Patriarchę, kłania się mu i nakłada na jego palec pierścień, mówiąc:
KD: Przyjmij pierścień na znak wierności Prawu i Tradycji, którą właśnie przysiągłeś. Niech Pan wspomoże Cię w obronie wolności Kościoła i niech poprzez Twoją rękę, na której spoczywa ten pierścień, broni przed wszelkim grzechem.
MC: Następuje koronacja triregnum. Do tronu Patriarszego zbliża się Arcybiskup Trydentu. Kardynał Dziekan podnosi tiarę i koronuje Patriarchę słowami:
KD: Weź tiarę, ozdobioną trzema koronami i bądź świadom, że jesteś Ojcem Królów i Książąt, Sługą Sług Bożych i Suwerenem Państwa Kościelnego. In nomine Patris et Filio et Spiritui Sancto.
MC: Po założeniu tiary, Kardynał Dziekan przyklęka i odchodzi na bok. Szambelan podaje Jego Świątobliwości mowę tronową, którą ten wygłasza.
Mowa Tronowa.
MC: Po zakończeniu mowy, Patriarcha podnosi się i wyrusza w procesji do zakrystii. Na tym kończy się ceremonia koronacji patriarszej.

INWESTYTURA BISKUPIA

S- Legat
1Bp- Pierwszy biskup
2Bp- Drugi biskup
Bp- Biskup Elekt
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do Bazyliki Laterańskiej podąża procesja. Na jej czele idzie turyfer z dymiącą kadzielnicą, krzyż i dwaj akolici, niższe duchowieństwo, Biskup Elekt w asyście dwóch biskupów oraz na końcu Legat Patriarszy. Zbliżają się do głównego ołtarza, gdzie Legat siada na faldistorium. Podchodzą do niego Biskup Elekt oraz jego asysta. Starszy z biskupów mówi:
1Bp:  Czcigodny Ojcze, Kościół Rotryjski prosi Cię o odebranie przysięgi lennej od Brata N i abyś przez ten akt wyniósł go do godności biskupiej.
S: Macie nominację?
1Bp: Mamy.
S: Przeczytajcie.
2Bp:(publikacja nominacji)
S:  Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadam Ci pytania.
Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć urząd biskupa?
Bp: Chcę.
S: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie, być ojcem wiernych, opiekunem wdów i sierot, pierwszym wśród równych Kościoła lokalnego, a przede wszystkim pokornym sługą?
Bp: Chcę.
S: Czy chcesz bronić Kościół przed zepsuciem, czy to moralnym, czy doktrynalnym?
Bp: Chcę.
S: Czy chcesz wytrwać w posłuszeństwie Stolicy Świętej, to jest Patriarsze Rotrii, iść tam, gdzie on Cię pośle, wykonywać jego rozkazy i słuchać Jego wskazań?
Bp : Chcę.
S: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?
Bp: Chcę.
S: Czy chcesz zachować wszelkie prawo ustanowione przez Patriarchę i jego następców?
Bp : Chcę z Boża pomocą.
MC: Biskup Elekt przyklęka przed Legatem  i przysięga wierność.
Bp: Ja, N, przysięgam Tobie Czcigodny Ojcze, że będę wierny Patriarsze oraz jego następcom, a także że nie opuszczę swojego urzędu do czasu, gdy Najjaśniejszy Pan mnie z niego zdejmie. Tak mi dopomóż Bóg.
MC: Po złożeniu przysięgi, następuje wręczenie oznak władzy biskupiej. Do Legata podchodzą asystujący biskupi z insygniami władzy biskupiej.
1Bp: Podaję Legatowi pierścień.
S: Weź ten pierścień, znak wierności, abyś niewzruszoną wiarą strzegł od skażenia Kościół.
2Bp: Podaję Legatowi pastorał.
S: Weź laskę, znak urzędu pasterskiego, abyś w poprawianiu występków łączył łagodność z surowością, sądził bez zapalczywości, zachęcając do cnoty pociągał serca słuchaczy, a zachowując spokój ducha nie zaniedbał sprawiedliwości i karania.
MC: Legat z biskupami asystującymi wspólnie nakłada mitrę na głowę Elekta głośno mówiąc:
S: Wkładamy na głowę tego biskupa szyszak mocy i zwycięstwa. Niech z ozdobionym obliczem i głową uzbrojoną potęgą obu Testamentów będzie postrachem dla nieprzyjaciół prawdy i niech za łaską Bożą będzie potężnym ich pogromcą.
MC: Biskup Elekt całuje w rękę Legata. Następnie asysta sadza Elekta na tronie. Legat intonuje „Te Deum”, które rozbrzmiewa w całej Bazylice przy dźwięku wszystkich dzwonów.

INWESTYTURA BISKUPIA (gdy dokonuje jej Patriarcha)

P- Patriarcha
Abp- Arcybiskup Trydentu
WG- Wikariusz Generalny
Bp- Biskup Elekt
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do Bazyliki Laterańskiej podąża procesja. Na jej czele idzie turyfer z dymiącą kadzielnicą, krzyż i dwaj akolici, niższe duchowieństwo, Biskup Elekt w asyście Arcybiskupa Trydentu i Wikariusza Generalnego. Zbliżają się do głównego ołtarza, gdzie Patriarcha zasiada na złotym tronie. Podchodzą do niego Biskup Elekt wraz z asystą. Arcybiskup Trydentu mówi:
Abp: Czcigodny Ojcze Kościół Rotryjski prosi Cię o odebranie przysięgi lennej od Brata N i abyś przez ten akt wyniósł go do godności biskupiej.
P: Macie nominację?
Abp: Mamy.
P: Przeczytajcie.
WG: (publikacja nominacji)
P:  Aby się upewnić, czy jesteś godzien tego urzędu zadamy Ci pytania.
Czy chcesz dobrowolnie i świadomie przyjąć urząd biskupa?
Bp Chcę.
P: Czy chcesz swoim życiem świadczyć o Chrystusie, być ojcem wiernych, opiekunem wdów i sierot, pierwszym wśród równych Kościoła lokalnego, a przede wszystkim naszym pokornym sługą?
Bp: Chcę.
P: Czy chcesz bronić Kościół przed zepsuciem, czy to moralnym, czy doktrynalnym?
Bp: Chcę.
P: Czy chcesz wytrwać w posłuszeństwie Stolicy Świętej, to jest nam i naszym następcom, iść tam, gdzie Cię poślemy, wykonywać nasze rozkazy i słuchać naszych wskazań?
Bp: Chcę.
P: Czy chcesz dobrowolnie wytrwać w świętej czystości, aż do końca swojego żywota?
Bp: Chcę.
P: Czy chcesz zachować wszelkie prawo ustanowione przez nas i naszych następców?
Bp: Chcę z Boża pomocą.
MC: Biskup Elekt przyklęka przed Patriarchą i przysięga mu wierność.
Bp: Ja, N, przysięgam Tobie Najjaśniejszy Panie, że będę wierny Tobie oraz Twoim następcom oraz że nie opuszczę swojego urzędu do czasu, gdy mnie z niego zdejmiesz. Tak mi dopomóż Bóg.
MC: Po złożeniu przysięgi, następuje wręczenie oznak władzy biskupiej. Do Patriarchy podchodzą Asystenci Tronu z insygniami władzy biskupiej.
Abp: Podaję Patriarsze pierścień.
P: Weź ten pierścień, znak wierności, abyś niewzruszoną wiarą strzegł od skażenia Kościół.
WG: Podaję Patriarsze pastorał.
P: Weź laskę, znak urzędu pasterskiego, abyś w poprawianiu występków łączył łagodność z surowością, sądził bez zapalczywości, zachęcając do cnoty pociągał serca słuchaczy, a zachowując spokój ducha nie zaniedbał sprawiedliwości i karania.
MC: Patriarcha z Asystentami Tronu wspólnie nakładają mitrę na głowę Elekta, głośno mówiąc:
P: Wkładamy na głowę tego biskupa szyszak mocy i zwycięstwa. Niech z ozdobionym obliczem i głową uzbrojoną potęgą obu Testamentów będzie postrachem dla nieprzyjaciół prawdy i niech za łaską Bożą będzie potężnym ich pogromcą.
MC: Biskup Elekt całuje w rękę Patriarchę. Arcybiskup Trydentu intonuje „Te Deum”, które rozbrzmiewa w całej Bazylice przy dźwięku wszystkich dzwonów.

INWESTYTURA ARCYBISKUPIA

P- Patriarcha
WG- Wikariusz Generalny
Abp- Arcybiskup Elekt
MC- Mistrz Ceremonii


MC: W to wielkie święto, do Bazyliki Laterańskiej podąża procesja. Prowadzi ją turyfer, a za nim idzie krzyż w asyście dwóch akolitów, potem Gwardia Apostolska, służba liturgiczna, niższe duchowieństwo, obecni na ceremonii biskupi i kardynałowie, Arcybiskup Elekt, a na końcu Patriarcha w lektyce, ubrany w strój pontyfikalny oraz triregnum. Procesja zmierza do ołtarza, gdzie Patriarcha zasiada na złotym tronie. Podchodzi tam Arcybiskup Elekt w asyście Wikariusza Generalnego
WG: Najjaśniejszy Panie, Kościół Rotryjski prosi Cię, abyś tego biskupa N wyniósł do godności arcybiskupiej poprzez nałożenie paliusza.
P: Czy macie nominację?
WG: Mamy.
P: Odczytajcie.
WG: (publikacja nominacji)
P: Bracie N, skoro zostałeś nominowany przez Kościół na godność arcybiskupa, wspominając czas, kiedy zostałeś ozdobiony pierścieniem, mitrą i pastorałem biskupim, odnów przysięgę, którą wówczas złożyłeś.
MC: Arcybiskup Elekt przyklęka przez Patriarchą i odnawia swoją przysięgę.
Abp: Ja, N, przysięgam tobie, Najjaśniejszy Panie posłuszeństwo oraz miłość, być zawsze w łączności z Tobą, Biskupem Rotrii oraz zawsze do tej łączności prowadzić wszystkich, których mi powierzasz.
MC: Do Patriarchy podchodzi ministrant z tacką, na której znajduję się paliusz. Patriarcha bierze go do rąk i nakłada Arcybiskupowi Elektowi, mówiąc:
P: Weź paliusz, symbol władzy pasterskiej i łączności z Matką Kościołem, bądź pasterzem swoich wiernych i mężnie walcz o każdą zagubioną owcę.
MC: Po nałożeniu paliusza, arcybiskup całuje w dłoń Patriarchę. Następnie Biskup Rotrii podnosi go i ukazuje ludowi, mówiąc:
P: Drodzy Bracia i Siostry! Chwalcie Pana za nowego arcybiskupa!
MC: Arcybiskup dziękując za nadanie godności, staje przed Patriarchą i mówi:
Abp: Ad multos annos!
MC: Po czym wymieniają pocałunek pokoju i na tym kończy się ceremonia.

KREACJA KARDYNALSKA

P- Patriarcha
KK- Kardynał Kamerling
KE- Kardynał Elekt
MC- Mistrz Ceremonii

MC: Do tronu w sali spotkań Kolegium Kardynalskiego, w Pałacu Laterańskim, podchodzi Kardynał Elekt, kłania się Patriarsze ubranemu w strój chórowy i klęka przed nim. Patriarcha zwraca się do zgromadzonych:
P: Bracia! Czy akceptujecie nominację Brata N na księcia Kościoła?
Kardynałowie: Tak (Nie).
MC: Kardynał Dziekan podaje Patriarsze symbol księcia Kościoła, kapelusz kardynalski. Patriarcha pyta się Kardynała Elekta:
P: Czy chcesz przyjąć brzemię bycia księciem Kościoła oraz gdy nasz czas przyjdzie, wybrania naszego godnego następcy?
KE: Chcę.
P: Nakładam kapelusz kardynalski.
MC: Po nałożeniu galero w sali da się usłyszeć okrzyki radości. Po chwili uniesienia, Kardynał Dziekan czyta wszystkie dokumenty dotyczące kreacji, jednocześnie dając je nowemu kardynałowi.
Kardynał Kamerling: (publikacja nominacji)
MC: Ceremonia dobiega końca, a kardynałowie oraz Patriarcha udają się na wieczerzę.

INAUGURACJA PATRIARSZA (w razie reelekcji Patriarchy)

P- Patriarcha
KD- Kardynał Dziekan
MC- Mistrz Ceremonii

MC: W Bazylice Laterańskiej biją dzwony. Do niej właśnie podąża orszak, w którym kroczą: turyfer, krzyż w asyście dwóch akolitów, niższe duchowieństwo, biskupi, arcybiskupi, kardynałowie oraz Patriarcha w lektyce w stroju pontyfikalnym, ale bez paliusza oraz pierścienia.  Po dotarciu do prezbiterium, Patriarcha siada na złotym tronie przy ołtarzu głównym. Podchodzi do niego Kardynał Dziekan i mówi:
KD: N, czy chcesz dobrowolnie objąć Państwo Kościelne swoimi rządami?
P: Chcemy.
KD: Aby tego dowieść zmów przysięgę w obecności Boga i obywateli Stolicy Apostolskiej.
MC: Do Patriarchy podchodzą Asystenci Tronu, Arcybiskup Trydentu i Wikariusz Generalny z insygniami władzy patriarszej - paliuszem i pierścieniem. Patriarcha składa przysięgę, trzymajac prawą dłoń na Ewangeliarzu:
P: Ja, N, przysięgamy dochować przekazanej nam Tradycji, ani niczego, co było przed nami strzeżone przez naszych umiłowanych w Panu poprzedników, ani nie naruszać, ani nie zmieniać, ani nie zezwalać na jakiekolwiek zmiany. Przeciwnie: z gorącym umiłowaniem, jako tej Tradycji uczeń i dziedzic, przysięgamy z czcią zachować przekazane dobro, ze wszystkich naszych sił i całą naszą mocą. Tak nam dopomóż Boże. Amen.
Przysięgamy uroczyście, że zachowamy wszystko, co jest nauczane przez Kościół Święty i co zostało zdefiniowane i ogłoszone w pierwszym rzędzie przez sobory oraz naszych poprzedników.
Zachowamy bez najmniejszej straty dyscyplinę i ryt Kościoła. Usuniemy z Kościoła każdego, kto ośmieliłby się działać przeciwko tej przysiędze, czy bylibyśmy to my sami, czy ktokolwiek inny. Tak nam dopomóż Boże. Amen.[/color]
MC: Po odebraniu przysięgi, następuje nałożenie paliusza i pierścienia.
Wikariusz Generalny podaje Kardynałowi Dziekanowi paliusz.
KD: Weź paliusz, symbol władzy pasterskiej. Bądź sędzią duchownych i wiernych, a także ich Ojcem, prowadź ich prostymi ścieżkami. Otrzymaj władzę kreowania kardynałów, arcybiskupów i biskupów i bądź świadom potęgi tej władzy.
MC : Wikariusz podaje Kardynałowi Dziekanowi pierścień.
KD : Przyjmij pierścień na znak wierności Prawu i Tradycji, którą właśnie przysiągłeś. Niech Pan wspomoże Cię w obronie wolności Kościoła i niech poprzez Twoją rękę, na której spoczywa ten pierścień, broni przed wszelkim grzechem.
MC: Po nałożeniu pierścienia Kardynał Dziekan staje po lewej stronie tronu i mówi:
KD: Oświadczam, iż na Stolicę Pawłową znów wstąpił Patriarcha N.
Vivat Patriarcha! Vivat N!
MC: Cały lud zgromadzony w Bazylice powtarza po Kardynale Dziekanie.