Felipe de Surmenia nieodżałowany, syn księcia Tomasza de Zepp i wnuk Ojca Surmeńczyków, króla Paulosa Wielkiego...

Ceremonia ślubu

K- Kapłan
N- Narzeczeni
MC- Mistrz ceremonii

MC: Dzisiaj w kościele (katedrze) w N. liczni goście przybyli, by wziąć udział w ślubie N i N. aby w obecności kapłana zawrzeć związek małżeński. Katedrę zapełnili też liczni goście pragnący być świadkami tej uroczystości. Jeden z ministrantów dał wiernym znak dzwoniąc sygnaturką, że mają powstać, a po chwili z zakrystii wyszli usługujący razem z kapłanem ubranym złotą kapę. Ksiądz stanął przed ołtarzem, a przed nim Pan Młody. Nagle rozbrzmiewa chór śpiewający anielskim głosem "Ave Maria". Do Bazyliki wchodzi Panna Młoda, prowadzona przez ojca, przybrana w długą, białą suknię. Przez prześwitujący welon widać jej radość na widok przyszłego męża.
K:  Drodzy Bracia i Siostry! Zebraliśmy się dzisiaj, aby połączyć węzłem małżeńskim tych oto młodych ludzi, N.i N..
Narzeczeni, pytam was zatem: czy chcecie dobrowolnie i bez żadnego przymusu zawrzeć związek małżeński?
N: Chcemy.
N: Chcemy.
K: Czy chcecie wytrwać w tym związku w zdrowiu i w chorobie, w dobrej i zlej doli, aż do końca życia?
N: Chcemy.
N: Chcemy.
K: Zatem podajcie sobie prawe dłonie i wypowiedzcie tekst przysięgi małżeńskiej
MC: Narzeczeni poadają sobie prawe dłonie, a kapłan obwiązuj końcem stuły.
Narzeczony: Ja, N. , biorę ciebie, N., za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. 
Narzeczona: Ja, N. , biorę ciebie, N., za żonę i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci.
MC: Kapłan zdejmuje stułę z rąk Państwa Młodych. Błogosławi obrączki i podaje je Państwu Młodym.
K: Na znak zawartego małżeństwa nałóżcie sobie obrączki.
Ny: N., przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności.
Na: N., przyjmij tę obrączkę jako znak mojej miłości i wierności.
K: Wyraziliście wspólną wolę zawarcia związku małżeńskiego. W imieniu Kościoła rotryjskiego ogłaszam was mężem i żoną. Obyście żyli w szczęściu i miłości. Tego Wam życzę i z serca błogosławię! Synu, możesz pocałować Pannę Młodą.
MC: N. zdejmuje welon z twarzy swej żony, po czym składa na jej wargach delikatny pocałunek.
Państwo Młodzi jeszcze chwilę klęczą przed ołtarzem, w ciszy modląc się, po czym powstają i kierują się do wyjścia w rytmie Marsza Mendelssohna.

Obrzęd pożegnania wiernego zmarłego

MC- Mistrz ceremoni
K- Kapłan

MC: Dziś żegnamy zmarłego brata (/zmarłą siostrę) N. Ksiądz (biskup) ..., ubrany w czarnej kapie wchodzi z ministrantem do domu zmarłego. Modli się po cichu w intencji zmarłego. Po chwili zgromadzeni odśpiewują pieśń, a kapłan kropi wodą święconą trumnę. Następnie kapłan intonuje psalm pięćdziesiąty i wyrusza procesja do kościoła na czele z ministrantem niosącym krzyż. Po przybyciu do świątyni, kapłan z asystą przyklękają przed ołtarzem i udają się do zakrystii gdzie ksiądz przebiera się w czarny ornat. Po chwili rozpoczyna się Msza święta w intencji zmarłego, po której której wygłasza homilię.
Homilia
MC: Po homilii zostaje odśpiewana pieśń. Ksiądz nakłada kadzidło do kadzielnicy, obchodząc trumnę kapłan kropi wodą święconą, chwilę później obchodzi ją okadzając.
K: Udajmy się na cmentarz by tam dokonać obrzęd pożegnania.
MC: Rozległ się dźwięk dzwonów. Wszyscy zebrani udają się na cmentarz gdzie zmarły zostanie pożegnany. Po przybyciu na miejsce kapłan przemawia:
K: Śmierć w warunkach świata wirtualnego jest ostatecznym i nieodwracalnym opuszczeniem kreowanej postaci i przeniesienie się z powrotem w świat realny. Dzień śmierci jest dopełnieniem dnia narodzin. Oddajmy więc hołd naszemu zmarłemu bratu.
MC: Wszyscy zebrani modlą się przez pewien czas w ciszy.
K: Teraz złożymy ciało naszego zmarłego brata (naszej zmarłej siostry) w grobie.
MC: Po skończonych uroczystościach zaproszeni goście udali się na konsolację.

Ceremonia koronacji

MC- Mistrz Ceremoni
M- Monarcha
P- Prymas

MC: Dzwony wszystkich kościołów w kraju obwieszczają mieszkańcom o rozpoczynających się uroczystościach koronacyjnych.  Orszak monarszy zbliża się do Katedry pw. św. ... w N.. Na czele maszerują żołnierze, za nimi idą wysocy urzędnicy i dostojnicy razem z Prymasem, na końcu można dostrzec Jego Królewską Wysokość (razem z rodziną) jadącego w złotej karecie zaprzężonej w dwa białe rumaki. Procesja wchodzi do katedry, Jego Królewska Wysokość wysiada z karocy. Zgromadzony lud wiwatuje na cześć nowego władcy. Korowód koronacyjny zbliża się do ołtarza.
P: (imię władcy) - jako wierzący w Chrystusa gotów będziesz ślubować, tarczę Kościoła nosić, bronić sprawiedliwości, być (nazwa państwa) dobroczyńcą , opiekunem wdów i sierot oraz będziesz wierny narodowi?
M: Volo. (będę)
MC: Prymas namaszcza władcę.
P: Namaszczam cię na (tytuł).
M: Amen.
MC: Władca nakłada rękawiczki oraz pierścień, bierze berło do prawej, a jabłko do lewej ręki. Prymas czyta fragment Ewangelii św. Jana "J 19:10-11" Rozmowa Piłata z Jezusem.
P: "4 Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i powiedział im: "Oto wyprowadzam Go wam tu na zewnątrz, abyście się przekonali, że żadnej w Nim winy nie znajduję". 5 I wyszedł Jezus na zewnątrz, mając na sobie cierniową koronę i purpurową szatę. Wtedy rzekł im: "Oto ten Człowiek". 6 Gdy Go arcykapłani i strażnicy zobaczyli, zaczęli wrzeszczeć słowami: "Ukrzyżuj! Ukrzyżuj!" Rzekł im Piłat: "Weźcie Go wy i ukrzyżujcie, bo ja w Nim winy nie znajduję". 7 Judejczycy mu odpowiedzieli: "My mamy Prawo, a według Prawa powinien umrzeć, bo robi z siebie Syna Bożego". 8 Gdy te słowa Piłat usłyszał, jeszcze większe poczuł obawy. 9 Wszedł zatem znowu do pretorium i zapytał Jezusa: "Skąd Ty jesteś?" Jezus jednak nie udzielił mu odpowiedzi. 10 Piłat zatem mu rzekł: "Nie odpowiesz mi? Czy nie wiesz, że mam władzę zwolnić Cię i mam władzę Ciebie ukrzyżować?" 11 Jezus mu odrzekł: "Nie miałbyś żadnej władzy nade mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, kto mnie tobie wydał". Oto słowo Boże.
Ministrant:Bogu niech będą dzięki.
MC: Monarcha klęka, a Prymas wkłada mu koronę na głowę.
P: (imię monarchy) czy przyjmujesz tą koronę?
M: Fiat, fiat, fiat! (Niech tak będzie)
P: (imię monarchy) pamiętaj, że władza twa pochodzi od Boga i od Boga jest Ci dana. Ja Cię koronuję na (tytuł i państwo).
M: Amen.
MC: Prymas nakłada koronę, następnie wszyscy śpiewają Te Deum, któremu towarzyszy wystrzał z dział i bicie w dzwony.

1. Jak do domu zmarłego i w nim jest trumna? To bez sensu, dalej, że trumna ta z domu idzie do kaplicy cmentarnej. Proponowałbym to na zmianę: Domu na Kaplicę, a Kaplicy Cmentarnej na Kościół - unikniemy jakichkolwiek błędów.

2. Ciągłe powtarzanie pieśni również mi się nie podoba. Więcej - pieśń pięćdziesiątnicy? proponowałbym tu znaną polską: "Przybądźcie z nieba..."

3. Zamiast powtórnego "modlenia się" proponowałbym mszę św., a po niej homilię.

4. A tu nie powinna być mirra a nie kadzidło?

5. Bardziej bym rozwinął ten wątek co do chowania - śpiew Salve Regina, Serdeczna Matko etc.

6. Nie na stypę, a na konsolację.

Proponowałbym wstawić te poprawki, chyba, że wyżsi rangą sądzą inaczej.

1. Jak do domu zmarłego i w nim jest trumna? To bez sensu, dalej, że trumna ta z domu idzie do kaplicy cmentarnej. Proponowałbym to na zmianę: Domu na Kaplicę, a Kaplicy Cmentarnej na Kościół - unikniemy jakichkolwiek błędów.

3. Zamiast powtórnego "modlenia się" proponowałbym mszę św., a po niej homilię.

4. A tu nie powinna być mirra a nie kadzidło?

5. Bardziej bym rozwinął ten wątek co do chowania - śpiew Salve Regina, Serdeczna Matko etc.

2. Co do koronacji -  Patriarcha zauważył, że możliwość koronacji monarchy powinni mieć prawo Legat patriarszy oraz sam Biskup Rotrii.

Państwo Młodzi jeszcze chwilę klęczą przed ołtarzem, w ciszy modląc się, po czym powstają i kierują się do wyjścia w rytmie Marsza Mendelssohna.

[...] Prawo powinni mieć również Legat Patriarszy oraz sam Biskup Rotrii.