Wasza Świątobliwość,
Bracia,

Postaram się jak najszybciej przygotować odpowiedni projekt.  Zaznaczyć jednak trzeba, że wymagana będzie zmiana Bulli Exurge Domine.

A czemu to miałoby służyć? Przecież nieaktywni i tak nie zagłosują, a aktywnych nie skłoni to do intensywniejszej pracy.

Kiedy ma nastąpić rozwój regionów jak nie teraz? Obecny system parlamentarny się nie sprawdził, więc należy go zmienić. Obywatelstwo nie ma tutaj nic wspólnego, bowiem obywatelstwo nadaje Patriarcha, o czym Wicekanclerz chyba zapomniał. Teraz jest możliwość wykazania się Kurii tak, by Stolica Apostolska nie ucierpiała. Poza tym w jaki sposób Wicekanclerzu, widzisz marginalizację SA? No zwłaszcza, jeżeli Signoria i tak nie działa.

To jest propozycja. Nic więcej. Signoria i tak nie działa - co wszyscy widzimy. Nie udaje nam się zebrać kworum, więc żadna istotna zmiana nie może zajść. W miejsce Signorii może powstać ciało opiniotwórcze, które podda pod 'ostrzał' obywateli projekt danej ustawy. Niemniej jednak...

Regiony winny być dodatkiem do Stolicy Apostolskiej, nie zaś odwrotnie. Państwo Kościelne jest unitarne i to się sprawdzało jak do tej pory...

Przy czym to w Regionach toczy się życie, nie zaś w SA, co za tym idzie są bardziej atrakcyjne.

Nie sprawdził się, ponieważ obywatele nie poczuwają się do obowiązku uczestniczenia w obradach. Nadmienię, że proponowany system także tego nie gwarantuje.

Więc po co trzymamy obywateli nie udzielających się w Signorii? Może powinien pojawić się zapis, by takowych obywateli, którzy nie biorą udziału w parlamencie systematycznie usuwać? Choć z drugiej strony, Wicekanclerzu, dlaczego mamy kogokolwiek przymuszać do brania udziału w obradach? Czy jest to 'obowiązek'? Obowiązkiem jest wierność Patriarsze i praca na rzecz Matki - Kościoła. Poza tym, żaden system nie gwarantuje tego, że będzie on sprawny, jeżeli się go nie przetestuje i nie sprawdzi.

Dlaczego zapomniałem? Pamiętam o tym bardzo dobrze, niemniej nie rozumiem, dlaczego Brat chce zrezygnować z bezpośredniego głosu, na rzecz reprezentantów wyznaczonych przez książęta, a tym samym pozbawić się jakże cennego prawa..

Widzi Brat - prawa, a nie obowiązku. Można za to wywrzeć wpływ pośrednio, co powinno wpłynąć na aktywność w Regionach.

W zaproponowanym projekcie samo Urbino ma 25 głosów (na 100), zaś Stolica Apostolska jako organ centralny 15...

Podkreślmy słowo zaproponowane, a więc wszystko może ulec zmianie. Nic nie jest przesądzone.

Tworzenie czegoś na próbę jest bezsensowne, gdyż prawo powtórnie jest ciężko zmienić...

Krytykuję, bo projekt ma ewidentne wady, a główną jest zawiłość przeciwnie do obecnego systemu, który można dopracować.

Oto mój pomysł Signorii:
1. Wraz z powołaniem Kurii Wicekanclerz otwiera wątek, w którym to zapisują się wszyscy chętni obywatele do parlamentu. Lista jest zamykana po tygodniu.
2. Za nieaktywność w parlamencie przez 3 głosowania wicekanclerz wyrzuca  z Signorii zainteresowanego.
3. Kadencja trwa tak długo jak istnieje dana Kuria.
4. Signoria może być rozwiązana przez Kurię (większością głosów), Patriarchę, w referendum, większością głosów parlamentu.

W takim razie:
1. Patriarcha powołuje Signorię na zasadzie listy, na którą wpisują się chętni obywatele.
2. Może być też po 1 głosowaniu.
3. Kadencja Signorii niech trwa 3 miesiące.
4. Signoria niech więc podlega tylko Jego Świątobliwości.

Wasze Eminencje, Wasze Ekscelencje, Infułaci, Czcigodni Bracia !

Z całego serca popieram pomysł Księcia Urbino. Obecny system się nie sprawdził i sądzimy, że nawet zabiegi kosmetyczne nie przyniosą oczekiwanego efektu. Jako, że żyję w tym państwie już pięć lat, wiem, że Nasz system polityczny powstał metodą prób i błędów i nadal ewoluuje. Osobiście stawiam na decentralizację władzy świeckiej na wzór włoski i feudalny oraz częściową decentralizację władzy kościelnej na szczeblach diecezji. Musimy pamiętać, że nasze Państwo się ciągle zmienia, a kościół się rozrasta więc nie możemy wszystkim obarczać Kwirynału. Samorządność to podstawa i dobry sposób na zaktywizowanie społeczeństwa. W we Włoszech doby XIV i pierwszej połowy XIX wieku panowała decentralizacja i robicie dzielnicowe.