Poza tym jak można kogoś wyleczyć z homoseksualizmu?

Tu się zgodzę, zgodnie ze stanowiskiem WHO w tej sprawie, homoseksualizmu nie da się wyleczyć, gdyż nie jest chorobą. Proste. Dlatego też, moim zdaniem, takich kapłanów powinno przenieść się do stanu świeckiego, ale na pewno nie karać ekskomuniką. Nie powinno się popadać w skrajności, a taką postawę można tak zakwalifikować. Proszę sobie wyobrazić np. sytuację, w której ksiądz odkrywa swoje skłonności homoseksualne, czy po prostu prawdziwą orientację, po latach od wyświęcenia. I co teraz? Powinno się go ekskomunikować, mimo że to nie jego wina? No więc analogicznie może ekskomunikować wszystkich wiernych, o orientacji homoseksualnej? To trochę przypomina ostatnio także głośną sprawę rozliczania dzieci z "brudów" ich rodziców. Nic nie zawinili, ale napiętnujmy ich, niech poniosą karę - no ktoś przecież musi.

W zupełności rozumiem zdanie WE, ale po co od razu tak się denerwować? Ja akurat mam w tej kwestii, hmm... powiedzmy odmienne poglądy, ale bynajmniej nie zamierzam Waszej Ekscelencji do nich przekonywać. Proszę tylko zwrócić uwagę na fakt, iż w tej nieszczęsnej (ponoć stetryczałej, lewackiej, upolitycznionej i zmanipulowanej ) organizacji zasiadają w większości lekarze (niejednokrotnie dobrzy lekarze) i nie rozumiem (absolutnie nie czynię tutaj przytyków w niczyją stronę) dlaczego niektórzy ludzie (zwłaszcza w naszym realowym kraju zwanym Polską) próbują być od nich mądrzejsi i rzekomo mieć lepszy i zdrowszy pogląd na kwestie przez WHO poruszane. Nie nurtowało to pytanie nigdy Waszej Ekscelencji? Bo ja osobiście zauważam taki niebezpieczny trend w naszej polskiej mentalności (mówię tak ogólnie) - zawsze i wszędzie się wypowiadamy na tematy, na które niejednokrotnie nie mamy bladego pojęcia. Rzecz jasna nie zmienia do faktu, iż mamy prawo do własnego poglądu w każdej możliwej kwestii, jednak nie zawsze upoważnia nas to do zabierania głosu w pewnych tematach.
Powtarzam jeszcze raz, nie kieruję tego w niczyją stronę. Po prostu szalenie mnie to interesuje. Ot tyle i tylko tyle .

Ja się nie denerwuję, tylko irytuję, Dostojny Ochmistrzu.

Rozumiem Waszą myśl, lecz zgodzić się z nią niestety nie mogę. "Dobrzy lekarze", jak to raczył
Ekscelencja ująć, siedzą raczej w klinikach i szpitalach (i to tych prywatnych) niźli w instytucjach pokroju WHO, czy podobnych.

Moim zdaniem jest to raczej rodzaj ciepłej synekury dla pupilków władzy, niż nobliwe miejsce obrad tuzów współczesnej medycyny.

A dlaczego ludzie mają swoje zdanie, dlaczego próbują być mądrzejsi? Ano proste. Bo jeszcze mają swoje mózgi, i potrafią nimi analitycznie myśleć, nie zaś jeno bezrozumnie chłonąć to, co im szatan, mainstreamowe media i różni wyjaśniacze rzeczywistości na talerzu podadzą. To uważam, jest naszą zaletą. Gorzej z wcielaniem w czyn niestety.

A dlaczego ludzie mają swoje zdanie, dlaczego próbują być mądrzejsi? Ano proste. Bo jeszcze mają swoje mózgi, i potrafią nimi analitycznie myśleć, nie zaś jeno bezrozumnie chłonąć to, co im szatan, mainstreamowe media i różni wyjaśniacze rzeczywistości na talerzu podadzą. To uważam, jest naszą zaletą. Gorzej z wcielaniem w czyn niestety.

Zgadzam się w całej rozciągłości, niejednokrotnie na świecie wiele rożnych podmiotów stara się wpoić ludziom swój punkt widzenia. I bardzo dobrze, że jest jeszcze wielu takich, którzy się nie dają. Ja jednak mówię o nieco innym zjawisku. Przedstawię je na rzeczonym przykładzie dot. ogólnie medycyny. Otóż, chodzi mi o to (nieważne kto ma rację w danym sporze na linii lekarz-"zwykły zjadacz chleba"), że często my, ludzie bez akademickiej wiedzy medycznej, próbujemy kłócić się z lekarzami nie mając zielonego pojęcia o medycynie! Albo przynajmniej nie na tyle szerokiego, by nawiązać równorzędną dyskusję, gdyż braki w wiedzy uniemożliwiają nam formułowanie obiektywnych i zgodnych z faktami argumentów, a jednocześnie nie jesteśmy w stanie zweryfikować, czy taki lekarz mówi prawdę, czy może sobie akurat coś zmyśla. Są oczywiście kwestie, w których nie damy się oszukać (np. "Upuszczanie 3 litrów krwi dziennie poprawi pańskie krążenie!"), ale są też i takie, w których codzienna wiedza w zakresie medycyny, którą posiadamy nie będzie wystarczająca. Dlatego istotna jest pewna doza zaufania. Fakt, można się na niej mocno "przejechać" (znam nazbyt dobrze z autopsji ), ale bez niej ja nie widzę możliwości normalnego funkcjonowania w jakiejkolwiek społeczności. Oczywiście nie należy zupełnie ufać WHO, ani jej podobnym organizacjom, bo zdaję sobie sprawę, że zasiadają w niej zarówno lekarze-eksperci, jak i lekarze-politycy i protegowani ludzi władzy, którym raczej zależy na liczbie głosów i zasobności portfela niż rzeczywistym i obiektywnym informowaniu ludzi, ale całkowity sceptycyzm nie podparty żadnymi argumentami (np. dlatego, że nie możemy ich mieć z powodu rzeczonych braków w wiedzy) do niczego nas nie doprowadzi.

Dlatego w takich sytuacjach warto przeczytać rozbieżne opinie ludzi znających się na temacie i wyrobić sobie własne zdanie. Będzie możliwym wówczas nawet czerpanie argumentacji z ich wywodów, co da nam "broń" w prowadzeniu dyskusji . Bo w końcu, jedno źródło, to złe źródło, gdyż możemy dać się ohydnie zmanipulować .

I tu mam jeszcze jedną uwagę - taką bardziej poglądowo-ideologiczną (), nawet jeżeli okazałoby się, że WHO się myli w tej kwestii i homoseksualizm jest chorobą, dewiacją i Bóg jeden wie czym jeszcze, to nie zmienia to faktu, iż nie jest on rzeczą szkodliwą (nawet moralnie) dla drugiego człowieka, więc nie zmienia to meritum naszej dyskusji o postępowaniu wobec księży-gejów w Kościele. Co prawda inną kwestią jest, kiedy z tego homoseksualizmu wynika rzeczywiste zło, ale to akurat tyczy się wszystkich orientacji seksualnych .

Nic nie przeszkodziło UE uchwalić że marchew to owoc, ślimak to ryba, choć to oczywiście nie prawda. No ale większość uchwaliła, i nagle prawa przyrody przestają mieć znaczenie.

Akurat tutaj możemy się oburzać na UE, bo oczywistym jest, że ślimak to nie ryba śródlądowa! Ale proszę sobie przypomnieć kontekst, przede wszystkim prawno-handlowy, (bo jak mniemam Wasza Eminencja go zna, skoro o tym mówi) tej zmiany przeprowadzonej w prawie unijnym, to może wtedy Wasza Eminencja zobaczy, że ta konkretna zmiana była ważna i dla wielu ludzi potrzebna, oraz to, że kwestie natury i prawa bywają niejednokrotnie baaardzo różne. No bo cóż, zgodzę się, że w w obliczu naturalnego rozwoju gatunku, tj. rozmnażania, homoseksualizm stoi w opozycji, gdyż przetrwania gatunku nie może zagwarantować, i raczej nigdy nie będzie mógł (przynajmniej ja mam nadzieję, że tego nie dożyję), co nie znaczy, że należy go zabronić lub za niego karać, choćby ekskomuniką.

W mojej opinii liberalizm nie polega na nakazywaniu, wpajaniu, czy wmuszaniu ludziom czegoś ale na nie zakazywaniu, czy szerzej pozwalaniu na rzeczy, które nie szkodzą drugiemu człowiekowi. A powinien się on objawiać, w mojej opinii, na dwóch płaszczyznach: społecznej i prawnej.

Mówiąc wprost i łopatologicznie: Ja mogę uważać homoseksualizm za grzech (i uważam), ale jednocześnie nie zakazuję go nikomu i jestem za takimi przepisami prawa, które zagwarantują takim ludziom zabezpieczenia majątkowo-spadkowe. I to dla mnie jest liberalizm.
To tak na marginesie już, bo nie do końca o tym rozmawialiśmy .

Owszem. Homoseksualizm jest traktowany jako pewna skłonność. Natomiast grzechem jest poddawanie się tej skłonności - spółkowanie obu mężczyzn.

₂₆ Dlatego to wydał ich Bóg na pastwę bezecnych namiętności: mianowicie kobiety ich przemieniły pożycie zgodne z naturą na przeciwne naturze. ₂₇ Podobnie też i mężczyźni, porzuciwszy normalne współżycie z kobietą, zapałali nawzajem żądzą ku sobie, mężczyźni z mężczyznami uprawiając bezwstyd i na samych sobie ponosząc zapłatę należną za zboczenie. ₂₈ A ponieważ nie uznali za słuszne zachować prawdziwe poznanie Boga, wydał ich Bóg na pastwę na nic niezdatnego rozumu, tak że czynili to, co się nie godzi.

Bracie Augusto,
Powoływanie się na buddyzm jest do prawdy zabawne. Z wielu przyczyn. Po pierwsze jest to cywilizacja zupełnie odmienna od naszej (tej która podbiła większość świata). Poza tym, zawiera wiele kłócących się z naszym porządkiem moralnym wartości. To co dwie jednostki uznają za słuszne. Jeśli dwie jednostki uznają za słuszne spółkowanie na sali gimnastycznej w szkole, na oczach dziesiątek dzieci to wszystko będzie w porządku, bo dwie jednostki uznały...
Poza tym buddyzm, to to nawet nie jest religia, tylko system wierzeń i praktyk, które odrzucają kult bogów. Występuje tam natomiast kult różnych demonów i ich obłaskawianie. Tfu!
Dodatkowo pragnę zwrócić na bzdury jakie wygadywał choćby Mahatma Gandhi:

   
Chciałbym, abyście odłożyli na bok bezużyteczną broń, po to by ocalić ludzkość. Zaprosicie Herr Hitlera i Signor Mussoliniego, aby wzięli sobie to, czego potrzebują z waszych krajów, jeśli ci panowie zdecydują się okupować wasz kraj, ustąpicie im. Jeśli nie pozwolą wam wyjechać, możecie waszym mężczyznom, kobietom i dzieciom dać się zabić, ale odmówicie im przysięgi wierności i posłuszeństwa

Nie takie wartości wyznawała Europa, a ich napływ jest niepokojący, gdyż może zagrażać naszej cywilizacji, która będąc zlepkiem greckiej kultury, rzymskiego prawa, chrześcijańskiej moralności, a także cech poszczególnych narodów, podbiła 3/4 świata. Niestety zaprzepaszczając nasze wartości stajemy się powoli bydłem. Bydłem, które wypasać będą zalewający nas muzułmanie.